Aşk Güzeldir

Aşk ve Mesafeler

Uzun zaman olmuştu konuşalı birbirimizden farklı memleketlerdeydik ve ayda yılda bir görüşüyorduk artık ve ben onun hasretine dayanamıyordum tak etmişti canıma somunda dayanamayıp soğuk bi kış günü yola çıktım ve onun olduğu şehire gittim ona öyle bi sarılmak istiyordum ki bi daha hiç bırakmamak şekilinde idi içimdeki bu duyguyu dindiremiyordum ve onu ilk gördüğümde terminalde beni bekliyordu resmen mutluluktan havalara uçuyordum resmen kalbimde kelebekler uçuyordu ve yerimde duramıyordum sanki yeniden doğmuş gibiydim ve ona öyle sarıldım ki en az 10 dakika kadar öyle kalmıştık etraftaki herkes bize bakıyordu umrumda bile değildi çünkü ben yaşamamın tek sebebi olan kişi ile birlikteydim bundan daha güzel bir duygu yoktu benim için çok geçmeden gidip bi kafede oturduk karşılıklı iki çay içtik ve sonra kalkıp daha sakin bi yere gitmek istedik ve yolda yürürken ellerimiz adeta bi kelepçe gibi sımsıkı birbirine bağlı şekilde idi ve sonra karşıdan gelen iki kişinin konuşmasına kulak misafiri oldum "keşke benim de ömrümde böyle biri olsa diyordu" sustum sadece gülümsedim ve tekrardan gözlerinin içine baktım sanki onun gözlerinin içine bakınca bu dünya ile bütün bağlantılarım kopuyordu dengem bozuluyor du birden hadi dedi gidelim ve kendime geldim gülümsedim nereye diye sordum bilmiyorum dedi ileride bi tek avm vardı ve avm nin terasına geçtik başını omzuma koydu bende başımı onunkinin üzerine koydum ve sustuk iki üç saat öyle geçmişti zaman çok  çabuk geçiyor du onun yanındayken hava kararmak üzere idi artık ayrılık gözüküyordu benim için yavaş yavaş yürüyerek terminale gittik  ondan ayrılmak bana o kadar zor geliyordu ki giderken bile elini bırakmamak için ne yapsamda boşuna idi ve sonunda o da evine doğru gitmeye başlamıştı onun yanından ayrıldığımda bile onu özlemeye başlamıştım çok değişik oluyordum onun yanından ayrıldığım zaman madde bağımlısı gibi olmuştum vücudum her zaman onu istiyordu onun yanında olmayı ama gerçeği sorarsanız vücudum onun olmak istiyordu galiba yolda giderken bile sms ile konuşuyorduk çok farklıydı Benin için bütün geleceğimi görebiliyordum onda hayatımın geri kalanını birlikte yasamak onun gözlerine baktığımda bir film gibi geçiyordu önünden herşey sanki önceden yazılmış bütün senaryo kurgulanmış ve al izle der gibiydi her ne olduğunu bilmesem de çok güzel bir duygu idi ve ben ona çok bağlanmıştım onsuz bi dk yı bile tahmin edemiyordum her sabah uyandığımda onun günaydın mesajı ile uyanırdım onun için güne çok mutlu, huzurlu ve sevecen başlıyordum ve herşey çok kusursuz du artık korkmaya başlamıştım bundan sonra kötü bir şey olmasından adeta kanımda dolaşıyordu her zaman olduğu gibi içim kıpır kıpır oluyordu en karanlık gecemi bile aydınlatıyordu artık gerçekten çok korkmaya başlamıştım ve dayanamayıp ona söyledim korktuğu bana öyle bir şey söyledi hala o mükemmel olan sesi ile aklımda "ben nefes aldıktan sonra senin korkacağın hiç bir şey olmayacak dedi ve sustu". O zaman öyle bi mutlu olmuştum ki sanki içimdeki o korku bi anda bitip gitmişti ve anladım ki artık onsuz yaşayamayacaktım onsuz nasıl nefes alabilirdim ki nasıl yapardım ki bunu neyse bunları geçelim hani ne demişler her zaman anın tadını çıkar derlerdi...
Anladımki aramızda ki olan bağ (AŞK) öyle bir hal almıştı ki mesafeler bile önemsiz geliyordu bedenen ayrı olsak bile ruhen her zaman yan yana idik Benin kalbim onun için onun kalbide Benin için atıyordu... 💕
❤️Aşk mesafeleri sever...❤️