IS YOU ? ใช่เธอรึป่าว

EP.1

มีคนเคยบอกฉันเอาไว้ว่า ' บางทีการอยู่คนเดียว มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีหรือแย่เสมอไป ' แต่ในความรู้สึกของฉันตอนนี้มันทำให้ฉันรู้สึกเศร้า หดหู่ และที่สำคัญมันไม่โอเคสุดๆ...

ในตอนหน้าหนาวที่จะถึงนี้ เมื่อ 3 วันก่อน ฉันบังเอิญเห็นแฟนของฉันกำลังนั่งจู๋จี๋กับสาวตัวเล็กน่ารักคนหนึ่งที่อยู่ในร้านกาแฟ มีการป้อนขนมและไอติมตามกันติดๆ เห็นแล้วอยากจะอ้วก!
' นี้นายกล้าทำแบบนี้กับฉันได้ไง!! ' ฉันเดินตรงดิ่งไปยังร้านกาแฟพลางทุบโต๊ะจนดังสนั่น ทำให้คนที่อยู่ในร้านพากันมองเป็นตาเดียว
' แอมแปร์! ' แฟนของฉัน ทำหน้าตกใจมากเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามายังโต๊ะของพวกเขา
' มันหมายความว่ายังไง!? ' ฉันชักสีหน้าไม่พอใจ แล้วกรอกตามองพวกเขาสลับไปมา
' มัน...เออ '
' พี่คะ พูดไปสิว่าเรากำลังคบกันอยู่! ' นังนี้พูดดัวยสีหน้ามั่นอกมั่นใจ
' เฮอะ! มันจะคบกับเธอได้ยังไงในเมื่อเราสองคนเป็นแฟนกัน '
' แต่ยังไงเขาก็เป็นของฉัน ในตอนนี้! ' เห็นนังนี้พูดคำนี้เท่านั้นแหละ ฉันก็ปรี๊ดขึ้นมาทันที
' หน้าด้าน! ชอบนักหรอแย่งแฟนคนอื่นเขาอะ ' ฉันพูดพร้อมกับดึงมือนังนี้ให้ลุกขึ้นมา แล้วง้างมือขึ้นเตรียมจะตบ ' สงสัยต้องเจอสักฉากละมั้ง!! ' ยังไม่ทันที่ฝ่ามืองามๆของฉันจะได้ปะทะกับใบหน้าของมัน ไอ้ผู้ชายเฮ่งซวยที่ขึ้นชื่อว่าคนรัก ร้องห้ามขึ้นพร้อมกับจับแขนฉันไว้ ' พอได้ละ! ออกมานอกร้านกับฉัน แอมแปร์!! '
' โอ้ยย! นี้ฉันเจ็บนะ! ' หมอนั้นลากฉันออกมาข้างนอกร้าน โดยมียัยนั้นตามออกมาทีหลัง แล้วเขาก็พูดคำที่ฉันไม่อยากได้ยินจากปากเขามากที่สุด ' แอม... เราเลิกกัน '
' นะ...นายว่าไงนะ '
' ฉันบอกว่าเราเลิกกัน '
' ทาม นายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ '
' มันจบแล้วละ ฉันเบื่อเธอเต็มทนแล้ว ' เขาพูดพร้อมกับพายัยผู้หญิงนั้นเดินผ่านฉันไป ต่อหน้าต่อตา! ได้! จะไปไหนก็ไปไอ้บ้าเอ้ย!!
' ฮึก...ไอ้..บัดซบ ' ฉันได้แต่บ่นพึมพั่มแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น
' ครึน ครึน ! ' ดูเหมือนว่าฟ้าก็ไม่ค่อยจะเต็มใจกับฉันเท่าไหร่ จากท้องฟ้าที่ดูสว่างก็กลับโดนกลุ่มก้อนเมฆบดบังจนมืดมิด จากเริ่มตกทีละนิดก็ค่อยๆเป็นตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองตากฝนมานานเท่าไหร่ แต่หลังจากที่ฉันกลับมาถึงหอ ก็ทำให้ฉันเป็นไข้หนักๆไปเลย 2 วันเต็ม