Aşklar yeniden : Marichat

-FİNAL-❤ÖLENE KADAR MUTLU SON...❤

Adrian

Nihayet affetmişti beni küçük leydim ne kadar dedikleri sinirimi bozsada şuan göğsümde uyuyor olması bana çok huzur veriyordu yıllardır buna ihtiyacım varmış gibi hissediyorum onu bu kadar özlemem ne biliyim 6 yıl önce birisi bana bunu dese inanmam çok saçma gelirdi işte hayat bu neleri karşına çıkartacağını bilemez sin o derece yani. Bir süre sonra Marinette kıpırdamaya başladı bende hemen uyuyor numarası yaptım bana bakmaya başladı bunu hissediyordum biraz kıpırdandıktan sonra burun buruna geldik nefesini yüzümde hissediyorum ne kadar sırıtmak istesemde bunu engel olup numara yapmaya devam ettim 1-2 dakika sonra dudaklarımda bir baskı hissedince gözlerimi açtım ve karşılık vermeye başladım o sırada gene leydi mi ne kadar özlediğim aklıma geldi ayrılınca karşımda kıpkırmızı olmuş tatlı mı tatlı bir Marinette vardı

"Eeee şey sen ıhm... Ne zaman uyandın"dedi

Utana utana söyleyince daha çok tatlı oluyordu

"Senden önce leydim"

"Yaaa salak mal ya beni utandırmak hâlâ hoşuna gidiyor bak bu yönün hiç değişmemiş"dedi

Somurtarak söyleyince alnı karışıyordu aynı küçük bir çocuk gibi zaten küçük ve hâlâ çocuk

"Somurtma küçük bir çocuk gibi duruyorsun zaten küçüksün ve hâlâ çocuksun"

"Ya Adrian"

Diyip kafasını koynuma koydu kesin o domates yüzünü görmemem için yapmıştı ama çok geçti maalesef

"Tamam tamam utanma"

'1,5 yıl sonra'

Marinette

Şuan evimde harika bir kek hazırlamakla meşguldüm kakaolu kek ımm nefis kekin harcını hazırlarken ben size bu 1,5 yılda ne oldu onu anlatayım bu olaydan 1 hafta sonra Adrian beni alıp yatına götürdü orada güzel bir yemek yedik sohbet ettik falan filan yemekler bittikten sonra Adrian önümde diz çöküp cebinden bir kutu çıkardı onun içinden de yüzük bana evlenme teklifi etmişti hayatımdaki en mutlu gündü o gün sonra işte bundan 5 ay sonra evlendik işte öyle şuan 1,5 aylık hamile yim ama Adrian bilmiyor bende bu sabah doktora gidince öğrendim Adrianın gelmesine daha 1 saat vardı hemen odama çıkıp hazırlanmaya başladım güzel bir duş alıp hemen dolabın yanına gittim
(Multi medya)
Siyah bir babet giydim ve şaçımı dağınık topuz yapıp aşağı indim sonra güzel bir sofra kurdum eminim Adrian çok beğenicek o arada kapı sesi duydum hemen koşarak kapının önüne gittim Adrian görmemle hemen onun üstüne atladım tabi dikkat ederek! Bacaklarımı beline dolayıp onu öpmeye başladım onca bunu şaşırıp karşılık vermese de şokunu atlatıp beni tuttu ve karşılık vermeye başladı 1-2 dakika sonra ayrıldığımızda nefes nefeseydik Adrian bana anlamaz bakışlarını durmadan atıyordu ah benim yakışıklı aşkım benim

"Sana müjdem varrr"

Adrian sırıtarak

"Söyle bakalım bebeğim"dedi

"Şimdi söyle bakalım bu bebekten bir tane daha olmasını ister misin?"dedim kendimi göstererek Adrian işe kaşlarını havaya kaldırarak

"Senden bir tane daha mi?"

Evet anlamda kafamı salladım

"Senin gibi güzel, tatlı, mavi gözlü, cadı, susmayan, en küçük şeyden bile mutlu olan, tribi bile tatlı olan, daha sayamadığım özelliklere sahip olan bir ufaklık isterim"dedi geniş bir tebessüm edip

"O zaman dileğin kabul oldu"dedim kucağından inerek şaşkın bir şekilde bana baktı kaşlarını çattı ne olur lütfen çok erken falan filan demesin lütfen

"Sen hamile misin?" dedi

Bende korkarak kafamı salladım

"SEN HAMİLESİN"dedi bağırarak şimdi kesin korkudan ölücem kesin Adrian bi anda üstüme atlayıp beni öpmeye başladı Tanrıya şükür ki koltuğa düştüm çok sert öpüyordu ben karşılık verince yumuşadı ama nefessiz kalmıştım beni kaldırdı dizine oturtturdu hâlâ daha öpüyordu en sonunda onu ittim ah sanarım şimdi nefessizlikten ölücem ah Adrian önce bana şaşkın bi şekilde baktı sonra nefessiz kaldığımı anladığında tebessüm edip alnına bir öpücük kondurdu

"İnanamıyorum sen hamilesin bizim bir bebeğimiz olacak"dedi tebessümü genişleterek

"Ama ben istemediğini sandım ne biliyim bağırınca işte şey yani"

"Şaçmalama ne demek istemiyorum bal gibi istiyorum ben sadece şaşkınlıkla öyle bağırdım özür dilerim"dedi dudaklarını bükerek ah biliyor dayanamıcamı hemen dudağına bir buse kondurdum o da yanağını benim yanağıma sürttü bu kendimi daha iyi hissetmem için yapardı ama bu sefer öyle olmadı hemen geri çekilip yanağımı tuttum

"Ah acıdı"dedim

"Üzgünüm meleğim birazdan keserim"dedi

O hep sakallarını keserdi çünkü sakalları benim canımı acıtırdı hep batıyorlar hem sakalsız daha yakışıklı oluyor elinden tutup yemek masasına götürdüm Adrian masayı görünce dahada gülümsedi

"Ben seni hak edecek ne yaptım acaba"dedi bana bakarak

"Bilmiyorum ama ne yapmışsan artık hak etmiş sin"dedim egomu yükselterek

"Hahaha bana egolu diyene bak sen"

"Of hadi yemek yiyelim açıktık"

"Açıktık? Sen ve küçük Marinette öyle mi?"

"Evet canım olamaz mi"dedim triplenerek

"Triplenirmiste ama ben iki çocukla nasıl baş edicem"dedi ne iki çocuğu ya kaşlarımı çatarak ona baktım

"İki çocukmu"

"Evet şuan birisi zaten karşımda birisi ise onun karnında"

"Ya ben çocukmuyum"

"Şuan evet hâlâ benim prensesimsin"

"Ya tamam bu kadar yeter yoksa gülümsemekten yanaklarım acıcak"

"Tamam o zaman hadi yiyelim"

Masaya oturup mutlu bir şekilde konuşup yemek yedik daha sonra masayı toplayıp odamıza gidip kendimizi uykunun kollarına bıraktık

'2 yıl sonra'

Doğum yaptım ve dünyalar güzeli bir kızımız oldu şuan 1,5 yasında adı Miley. Ve Alex ile çok iyi anlaşıyor Alex kim derseniz o da Alyanın oğlu 2,5 yasında Alya ve Nino bizden önce evlenmişti Adrian şuan yanımda dizime yatmış bi şekilde kızımıza bakıyordu kızımız ise oyuncaklarıyla oynuyor ah hep böyle sürücek mutlu bir hayatım var taki ölene kadar

ÖLENE KADAR MUTLU
😻SON 🐞

Evet arkadaşlar nihayet kitabı bitirdim umarım kitabi beğenmişsinizdir marichat kitabı olucaktı ama çoğunluğu adrinette oldu ve 2.kitabımda yayında onuda okursanız çok mutlu olurum adrinette sevenler  için güzel bir kitap yazıyorum. Hepinizi öpüyorum sizi çok seviyorum kendinize iyi bakın by by 😘😘

Kelime sayısı= 887