A Thousand Words to Say

Chapter 1

As I walk alone in a place unknown
I bumped into a person I never expected to know
1 2 3 my heart stop a bit and my world turns so slow
You were like an angel came down for me to show
The beauty of a smile that was sincere and was so pure

Jm

"Shit best, kilig ako, my gosh, sino yan?, sino yan?!!"

"Shhh, manahimik ka nga pwede, mas kinikilig ka pa kesa sa akin"

"Kasi naman eh, sino kasi yan?, aba babaeng di marunong magsuklay at mag shampoo, may secret admirer ka, himala"

Grabe talaga itong kaibigan ko, aba! marunong akong mag shampoo at magsuklay noh, sinisiraan ako grabe. Well back to the letter, di talaga ako makapaniwala, as in, aba naman nakatanggap ako ng letter, first time to, sa itsura ko na to may nagtangka pa.

"Ewan, jm lang nakalagay, initials lang" sagot ko ng may panghihinayang

"Oh ano naman kung initials lang?" Tanong niya

"Yun na nga eh, initials, ang dami kayang jm dito sa school"

" and so? Ano ka ba naman gagamit din ng utak bes, di mo naman kasi ginagamit kaya kinakalawang na"

"Then spill it out, aba nakareserve na utak ko para sa test natin mamaya" bulyaw ko

" edi hanapin natin si jm, isa isahin natin lahat ng may initials na jm, as easy as that" pagpapaliwanag niya with hand gestures pa, nakakahiya talaga, pinagtitinginan tuloy kami

Isipin ko pa lang napapagod na ako, ang laki kaya nitong school at isa pa, wala akong pakialam sa taong nag iwan ng sulat sa locker ko, kung sino man siya, grabe lang ha, di ko papagurin ang sarili ko para hanapin siya.

" easy ba?.. Edi ikaw maghanap, simulan mo na, suportahan kita diyan"

" grabe bes, di ka naman suportive noh?, tayo ang maghahanap come on" bigla bigla niya akong hinatak palapit sa mga ka school mates naming nagkukumpulan sa isang tabi

"Guys, sino sa inyo si Jm, I mean initials ng name niya is Jm?" Tanong niya na ikinagulat naman nila

Sino ba namang hindi magugulat sa lakas ng boses niya, nakakatuwa lang panoorin kung paano nagbago ang kaibigan kong si Maria Leonora Theresa Manalo Santos

Napaka anti social kasi dati niyan, nasama sa akin kaya kumapal ang mukha, kidding aside I do cherish her as a friend, she' s one of a kind, extinct na..

"Manahimik ka na nga, halika na parang kang sira diyan" hintak ko siya paalis sa mga nagulantang kong schoolmates

"Hoi, Elizabeth Crsytal Fernandez, bakit ba? Ayaw mo bang malaman kung sino ang nagpadala ng sulat?"

"Wag na Aria, okay lang kahit di ko malaman" sagot ko, sa totoo lang may part talaga na gusto kong malaman pero may part din na hindi.

"Eli, wait" pagpigil niya sa paglalakad namin

"Ano na naman ba?" Tanong ko

"Kilala mo ba yung sikat na si Justin Mark Dela Fuente?"

Parang familiar nga, pero di ko lang tanda kung saan ko narinig.
"Ewan, siguro"

"Ano ba naman Eli, di mo talaga ginagamit yang utak mo, Justin Mark, Jm for short, it makes sense"

" It does, but impossible, assuming ka aria tigilan mo na nga"

"Halika, hanapin natin" hinatak ulit niya ako papunta sa isang room, teka kalapit na room lang namin, sinabi ko naman kasing tigilan na eh, wala talaga akong balak hanapin kung sino man yung nag iwan ng sulat, o tula ba yun?, ah basta