STİVİE'İN AZINDAN
acıyı hissedebiliyordum sanki bedenim parçalara ayrılıyordu gözlerimden yaşlar akarken Alice ve Kevın'ın seslerini duyuyordum "Stivie gözlerini aç uyan lütfen stivie" ama olmuyordu gözlerimi açamıyordum acı bedenimi ele geçirmişti artık dayanamıyacağımı anamıştım ama yinede savaşıyordum.Karşımda beyaz bi ışık vardı ruhumu çağırıyordu ve kulağıma acımın dineceğini benim güçlü birkız olduğumu sadece biraz daha dayanmam gerektiğini söylüyordu.Kevın'ın beni kucağına aldığını anlamıştım ama bi sorun var acım iki katına çıkmıştı.Koşmaya başladı ve bende çığlık atmaya ama ne dersem diyim durmuyordu.gücümü toplayıp bağırdım "yeter dur artık canım acıyo koşma"dediğimde bile durmamıştı artık dayanamadım ve kendimi bıraktım.
Gözlerimi açtığımda beyaz temiz ve dezenfektan kokan bir yerdeydim .
bana bakan insanları görünce "açıkta bi yerimmi var"dedim herkez gülmeye başladı napıyım egom aşırı hopladı ."bana ne oldu" dediğimde kevın beni kaldırıp sarıldı "heyy it kötü kokuyosun"tabiki bende ona kötü kokuyorum ama o daha kötü .herkes yine gülmeye başladı."size bana ne olduğunu sordum "dedim sinirle herkes birbirine bakmaya başladı öğretmen sandığım bir kadın "kutsandın"dedi
kadına bakıp alayla güldüm "aaaa gerçektenmi ne güzel"bukadın manyakmı kutsanmakt neydi "afedersiniz ama sizin saçma terimlerinizi bilmiyorum " dedim
kadın bana acırcasına bakıp "kevın ve sen bağlandın bu bağ seni kutsadı artık çaylak vampirlerden farklısın özel güçlerin var ve bunları kontrol etmeyi öğrenmelisin" offfffffff ne geveze bi kadın bu böyle
kadına alayla bir bakış daha attıp "peki güçlerim neler "dedim "bunu bizde bilmiyoruz zamanla ortaya çıkıcak" dedi ve bana yaklaşıp alnımdan öptü ıykkkkkkkk"ben öpmeyi ve öpülmeyi sevmem".
bana göz kırpıp "bence seviyorsun" dedi ve arkasını döndü sonunda gidiyorduki vaz geçip bana baktı"ha unutmadan kevın'ın yanından ayrılma"dedi ve odadan çıktı .Ne yani ben bu köpekten hiç ayrılmicakmıydım ne kadar şaçma ben kendimi koruyabilirim "iyimisin"dediğini duyduğum cawap verirken sanki biri karnıma yumruk atmıştı"sanane" bana mal mal güldü ve "iyi olduğuna sewindim"dedi arkasındaki hemşire bana bakıp "onu ewe götürebilirsin kevın bol bol dinlensin ve 3 hafta okula gitmeyin"dedi heyoooooooooooooooo okul yoktu ne kadar güzel kevın'ın "stivie " deyişini duydum ne hakla beni güzel düşüncemden ayırıyor bu çocuk "ne var" derken sesim fazla yüksekti "ewe gidiyoruz"dedi ve beni kucağına alıcakken onu durdurdum "ben yürümeyi biliyorum" bana ters bir bakış atıp "peki "dedi ayağa kalktığımda neredeyse düşüyordum kevın mal mal sırıtıp "gel buraya başımın belası dedi" beni kucağına alıp arabaya götürdü yol boyu uyumuştum uyandığımda güzel bir odadaydım ayağa kalkıp yürürken takılıp düştüm o sinirle tekrar kalkıp kevını aramaya başladım .bütün odalara girmiştim benim odamın karşısındaki hariç odanın kapısını açıp baktığımda uyuyan kevın'ı gördüm.onu salammaya başladım ama hayvan gibi uyuyodu dur bi dakika o zaten bir hayvandı yandaki su dolu bardağa bakıp pis pis sırıttım bardağı ellime aldığım gibi kafasından aşağıya boşalttım ama oo an yaptığımdan pişman oldum gözlerini açtığında beni öldürücekmiş gibi bakıyordu kolumdan tutup beni banyoya attı soğuk suyu açıp beni bir güzel ıslattı "ıslanmaktan nefret ederim" dedim o ise bana bakıp sırıtıyordu "hakketin neden beni uyandırdın bu saate" dediğinde onu düşürmek için itmiştim ama benim üstüme düştü altıda ezilirken gözleri gözlerime takıldı ve kulağıma eğilp fisildadı "çok güzelsin" dediği anda kalbim deli gibi atmaya başladı bunu farketmiş olmalıki sırıttı ve beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı ........................................
