Κινούμενα σχέδια και συνωμοσίες - Μέρος Α

Κινουμενα σχεδια

Πριν από μερικές ημέρες παρακολουθούσα κινούμενα σχέδια και η συζήτηση που ακολούθησε μετά το τέλος τους στην παρέα ήταν το πόσο πλέον αυτές οι ταινίες μπορούν να αποτελέσουν θέαμα και για μεγάλους, εκτός από τα μικρά παιδιά. Η παρατήρηση αυτή με έκανε να θυμηθώ ένα θέμα που συζητείται εκτενώς στο διαδίκτυο και όχι μόνο: το γεγονός ότι πράγματι, για κάποιους λόγους, τα κινούμενα σχέδια πλέον αποτελούν ταινίες για μεγάλους, πολύ περισσότερο ίσως από μικρούς. Πηγαίνοντας σπίτι έκανα μια μικρή έρευνα για να θυμηθώ όσα ήξερα και πράγματι διαπίστωσα ότι τα κινούμενα σχέδια απευθύνονται σε μεγάλους πρώτον διότι η θεματολογία τους έχει γίνει πλέον περισσότερο "σοβαρή" και ρεαλιστική σε πολλά σημεία και δεύτερον διότι όντως περιέχει πολλά σύμβολα και μηνύματα που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν μικρά παιδιά.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναφερθώ στα σύμβολα αποκρυφισμού (αν και πράγματι περιέχονται σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις από όσο θα μπορούσε να εξηγηθεί με την παραδοχή της τυχαιότητας, ίσως) και σατανισμού αλλά θα σταθώ λίγο στα σαφώς σεξουαλικά σύμβολα, μερικά από τα οποία σας παραθέτω στο σχετικό βίντεο. Και είναι πράγματι απορίας άξιο για ποιό λόγο οι σχεδιαστές των κινουμένων σχεδίων θέλησαν να συμπεριλάβουν τέτοια σύμβολα και μηνύματα σε ταινίες που απευθύνονται σε μικρές έως πολύ μικρές ηλικίες. Ας δούμε, όμως καταρχήν μερικά από αυτά τα σύμβολα.
Στην ταινία "ποιός παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ", σε μια σκηνή καταδίωξης, η Τζέσικα πέφτει από το αυτοκίνητο, σηκώνεται το φόρεμά της και αποκαλύπτεται η γεννητική περιοχή, φυσικά χωρίς λεπτομέρειες. Σε μια άλλη ταινία, τους "rescuers", πίσω από τα ποντίκια εμφανίζεται το πορτρέτο μιας γυμνής γυναίκας. Στην ταινία "η μικρή γοργόνα", το παλάτι περιέχει έναν πύργο ο οποίος είναι αναμφισβήτητα φαλλός και στην ίδια ταινία είναι αμφιλεγόμενο εάν ο ιερέας έχει στύση ή αυτό που φαίνεται είναι το γόνατό του. Στον "Lion King", σε μια σκηνή ο Simba ξεφυσά και η σκόνη που εκτινάσσεται σχηματίζει σαφώς τη λέξη "sex". Σε άλλες ταινίες υποκρύπτονται αποκρυφιστικά σύμβολα, όπως ο παντεπόπτης οφθαλμός, υπάρχει σατανιστική θεματολογία με φαντάσματα και πνεύματα πραγματικά αποκρουστικά (όπως στην ταινία "φαντασία" του 1940), σε κάποιες άλλες γίνεται σαφής αναφορά στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και δεν είναι λίγες από αυτές όπου υποτίθεται ότι οι ήρωες λένε συνθήματα όπως "βγάλτε τα ρούχα σας" και "σεξ", καλυμμένα όμως από τους ήχους της ταινίας και τόσο γρήγορα ώστε να μη γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Αλήθεια, όμως, υπάρχουν δύο ερωτήματα σημαντικά: α) και τι σημασία έχει που υπάρχουν αυτά τα σύμβολα - μηνύματα και β) εάν όλο αυτό είναι αληθινό, για ποιό λόγο το κάνουν αυτοί που το κάνουν;
Στο δεύτερο ερώτημα δε νομίζω ότι υπάρχει μία σωστή απάντηση. Μπορεί να το κάνουν για διάφορους λόγους. Ίσως κάποιος επικαλεστεί το επιχείρημα ότι το κάνουν για να προσδώσουν ρεαλισμό. Δικαιολογεί όμως αυτό τα σαφή σεξουαλικά υπονοούμενα και μη και όλη την ατμόσφαιρα πραγματικού τρόμου σε πολλά καρτούν; Ποιός άλλωστε είπε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας πρέπει ντε και καλά να είναι ρεαλιστές; Από την άλλη ο ρεαλισμός έγκειται (και εξαντλείται) στην απεικόνιση σεξουαλικών συμβόλων και σκηνών; Ο Walt Disney, σε πολλές από τις ταινίες του οποίου εντοπίζονται αυτά που συζητάμε, έχει ειπωθεί ότι ήταν αντισημίτης, αντικομμουνιστής αλλά και μασόνος 33ου βαθμού. Κανείς δεν ξέρει εάν είναι έτσι όπως τα λένε, πάντως η ενασχόλησή του με τον αποκρυφισμό (μέσω της μασονίας) θα μπορούσε να αποτελέσει μια απάντηση στο δεύτερο ερώτημα. Όλα αυτά τα μηνύματα μπορεί απλώς να αποτελούν μια προετοιμασία, μια οικειοποίηση των νέων γενιών σε όλα εκείνα που οι σκοτεινοί κύκλοι πρεσβεύουν. Η Disney υπάρχει από τη δεκαετία του 1930 και έχει μεγαλώσει πολλές γενιές παιδιών στην Αμερική και σε όλο τον πλανήτη.
Σχετικά με το πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι σαφής: τα οπτικά και ακουστικά αυτά μηνύματα δημιουργούνται με τέτοιο τρόπο που να μη γίνονται αντιληπτά από το φλοιό του εγκεφάλου αλλά να αποτυπώνονται από τον υποσυνείδητο νου κατά τρόπο που να ανακαλούνται αργότερα. Για παράδειγμα, πολλά ακουστικά υποσυνείδητα μηνύματα δεν μεταφράζονται άμεσα από τον εγκέφαλο αν και γίνονται αντιληπτά. Έτσι, εάν σε μια ταινία, μια διαφήμιση ή οτιδήποτε υπάρχει, για παράδειγμα, το μήνυμα "αγοράστε το τάδε προϊόν", ο άνθρωπος με τη συχνή επαφή του με τη συγκεκριμένη ταινία, διαφήμιση κλπ, αναπτύσσει μια "αυθόρμητη" επιθυμία να αγοράσει το προϊόν εκείνο. Σε άλλες περιπτώσεις το συγκεκριμένο προϊόν μπορεί να περιέχει ένα υποσυνείδητο μήνυμα, για παράδειγμα "σεξ". Ο υποσυνείδητος νους, με άλλα λόγια, ταυτίζει το προϊόν με το σεξ και μιας και το τελευταίο είναι αυτό που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο, σπεύδουν να το αγοράσουν διότι υποσυνείδητα θεωρούν ότι με αυτό θα αποκτήσουν και σεξ.
Για να γυρίσουμε τώρα στον Disney και στην εταιρεία του (αν και δεν εντοπίζονται τέτοια μηνύματα μόνο σε αυτούς), τα αποκρυφιστικά, σατανιστικά και σεξουαλικά μηνύματα μέσα σε μια ταινία για παιδιά μπορεί να λειτουργήσουν ως απενοχοποίηση. Στις ταινίες του Disney ιδίως, ένα σταθερό μοτίβο είναι η εγκατάλειψη ή ο θάνατος της μητέρας του παιδιού, το οποίο αργότερα, συχνά με τη βοήθεια της μαγείας, αντιλαμβάνεται πόσο ωραία μπορεί να είναι η ζωή. Προβάλλονται επίσης η έλλειψη πειθαρχίας, ακόμα και αγάπης ως προς τους γονείς και τους κηδεμόνες και παντού, σταθερά, το μοτίβο της μαγείας ως διεξόδου, μαζί με άφθονα σατανιστικά και αποκρυφιστικά σύμβολα.
Περιλαμβάνοντας όλα αυτά τα σύμβολα και υπονοούμενα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς για ποιό λόγο έχουν πλέον τα κινούμενα σχέδια καθιερωθεί ως θεάματα για μεγάλους, πιο πολύ ακόμα και από μικρούς. Αποτελούν πλέον ταινίες που προβάλλονται στο σινεμά και σημειώνουν μεγάλη επιτυχία. Σαφώς εάν οι εταιρείες στόχευαν μόνο στο μικρό κοινό, τα κέρδη και η επιτυχία τους θα ήταν περιορισμένα...