FOR NO REASON

Chapter 1

ALEX POV

Nagisingng ako na masakit ang ulo ko agad ko namam nilibot ang aking mga mata at puti ang naanig ng mga mata ko pinilit kong makabngon sa pag kakahiga pero d kinaya ng katawan ko

"Uhg!" Ungol ko ng makaramdam ng sakit ng ulo.

" Anak gising kna! Wag mong pwersahin ang sarili mo" tila isang babae ang nagsalita at tinawag akong anak? Sino sila?

" who are you?" Tanong ko, sa.kanila kita ko ang pagkagulat ng kanilang mata sa sinabi ko

" baby di mo ba kami nakikilala ng papa mo ?" Paiyak na sagot nito

" no" diretso kung sabi

Bigla nanamam ulit sumakit ang ulo ko at sunod sunod na pagdaing ang lumalabas sa bibig ko

"Uggghhh!!!" Daing ko narinig ko naman na tumawaf ng doktor yung matandang lalaki na papa ko daw at kung may ano mang itinusok sakin anf doktor at napakalma ako nito at tuluyan ng bumagsak ang aking mga mata.

HENSON POV

" Anong nangyare doc? Montenegro bakit wala syang maalala?" Tanong ko kay doc Montenegro.

Alam kong may amnesia si alex pero gusto ko paring marinig sa kanaya yun mismo.

"I suspect it's amnesia. It's due to the head injury she's suffering" sabi naman nya.

Ghadd!! Bat ganto

" You suspect. Meaning . Its not certain . Cant you give me a definite answer? Something you're sure of, doctor Montenegro?" Naihilamos ko nalamang ang aking kamay sa sobrang pag aalala tinapik namam ako ng tatay ni alex upang mapakalma ako.

"Kailan ba lalabas ang resulta ng exam doc?" Kalmadong tanong ng mama nito.

"It'll be out in half an hour. Ma'am . I'll get back to you once it out." Magalang na sagot ni doc bago nagpaalam saamin

Naiwan nalang ako.dito na nandidilim parin ang aking mukha habang ang magulang naman ni alex ay kalmado daig ko pa tatay na sa pag alala sigh!!

" Mas nag aalala kapa kaysa samin hijo," sabi sakin ng papa ni alex

"Ang importante ligtas sya" sabi namam ng mama ni alex tumango nalang ako bilang sagot.

Kanina pa tila naninigas ang aking sikmura . Parang sasabog din ang dibdib ko sa pag-aalala sa babaeng dalawang linggo nang nakahiga sa kama na walang malay at ano man oras ay pwede nang bawian ng buhay . Nang magising naman daw sya kanina ay wala umano itong maalala. Haysss sana di nalang ako umalis kanina tsk!! Hindo ko tuloy sya nakausap.

Wala na akong nagawa kundi umupo nalang sa tabi ng mga magulang ni alex habang nagdarasal at hinihintay ang resulta ng examinasyon isinagawa kay alex .

Parang ang bawat minutong lumilipas ay katumabs ng isang araw abat ang oa ko. Agad naman naming nakita si doc Montenegro dahil upang mapabangon agad ako sa kinauupuaan ko at hinayaang tuluyan ng makalpit samin si doc.

Nang makompirma nga namin na merong amnesia si alex ay biglang sumikip ang dibdib ko , panandalian akong nabingi na d ko na maintndhan ang sinasabi nya pa , si alex ay ang babaeng matagal ko nang iniibig pero engaged na sya sa taong minamahal nya pero nagkaroon at ng pagkakataon ng matapos na mangyare yun.

" it is permanent?" Naluluhang tanong ng mama ni alex.

" the type of amnesia she has is often transient. Hindi naman ho gaanong napuruhan ang utak ng pasyente , kaya malaki ho ang tsyansang bumalik ang alaala nya. Ang hindi ko lng po maipapangako eh kung kailan ito mangyayari, at kung kailan at kung gaano katagal ang aabutin" binaling sakin ni doc ang kanayng atensyon.

"Lets just pray na bumalik agad ang kanyang alala. And KUYA , don't worry too much, pati ako pinagiinitan mo" sabi ng kapatid kong doktor psh! :-) yeaah tama kapatid ko nga sya..

Tumango nalang ako sakanya bago bumalik sa kwarto na kung saan nakahiga si alex.

" sana magising kna ulit"sabi ko sa.sarili

At umupo.sa sofa na malapit saknya. At hihintayin ko syang magising..

----------
Oppss!!! Haha wait lng muna
Sorry sa.maikling update
Dont worry sa susunod hahabaan ko an

Dont forget to like comments and share aahhh...

Thank yo

( add nyo ko sa.fb
Name ko sa.fb is Iahj evol ikam)

Support guys!!!