Title ; Unexpected Meet Up
Pairing ; Tony Stark & Harley Keener
Genre ; Angst l POV l Dribble
Warning ; Dead Character Alert
PS.ฮือออออออออ เราดีใจกับข่าวที่ว่าน้องฮาลี่ย์จะกลับมาใน Avengers 4 มากๆ เลยค่ะแต่ในขณะเดียวกันเราก็ทนเห็นแหม่มฟลัดหน้าไทม์ไลน์ไม่ไหวแล้วค่ะ สะสมความเศร้า ความเครียดเอาไว้มากเกินไปแล้ว เราทนไม่ได้ แค่คิดว่าโทนี่ต้องตายก็ทนไม่ได้แล้วอะ งอแงงงงงงงงงงงงง
"เจอกันอีกแล้วนะครับโทนี่ ตั้งแต่เมื่อครั้งก่อนก็นานอยู่นะ" เสียงแหบอย่างเด็กที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มกระซิบเบาๆ ด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า มือใหญ่ยกมือขึ้นปิดปากขณะทอดมองสายตาไปที่โลงศพสีน้ำตาลขนาดพอเหมาะพอดี
"ผมได้รับโทรศัพท์จากผู้ช่วยของคุณ..." เด็กชายยังคงพูดต่อไปอย่างนั้นแม้ว่าคนที่กำลังนอนฟังเขาอยู่จะนิ่งงัน นัยน์ตาแสนมีแสน่ห์ถูกซ่อนเอาไว้หลังดวงตาที่ปิดสนิท "ตอนนั้นผมดีใจมากแต่ผมไม่คิดเลย... ผมไม่เคยคิด..."
ร่างตรงหน้ายังคงไม่ไหวติง ชายหนุ่มที่เขากำลังตั้งใจพูดคุยด้วยอยู่ในชุดสูทดูดีอย่างที่เขาเคยเห็นมันเสมอผ่านทางสื่อต่างๆ โทนี่นอนนิ่งอยู่ตรงนั้นท่ามกลางดอกไม้หลากหลายชนิด
ทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าสวยงาม ー หากแต่แสนเย็นชา
"ผมไม่เคยคิด... ว่าการพบเจอที่ผมเฝ้าคอยจะเกิดขึ้นเร็วกว่าที่ผมคาด" ลำคอของเด็กชายขมปร่า เขารู้สึกราวกับลิ้นของเขาแข็ง เขาเริ่มพูดช้าลง มองเห็นเบื้องหน้าไม่ชัด
น้ำตาที่รื้นขึ้นมาทำให้คนตัวสูงตัดสินใจใช้แขนเสื้อเช็ดมันลวกๆ อย่างไม่ใยดีมันนักและแม้การพูดจะเริ่มทำได้ยากลำบากขึ้นเสียงนั้นก็ยังพูดต่อไปราวกับต้องการจะบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดในช่วงเวลาที่ไม่ได้พบเจอกันให้อีกฝ่ายได้รับรู้
แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้ยิน ก็ไม่เป็นไร
เราได้พบเจอกันแล้ว ー อีกครั้งหลังจากเรื่องราวครั้งนั้น
เรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปตลอดกาล
เพื่อน แรงบันดาลใจอันแสนยิ่งใหญ่ ー นายช่างใหญ่ของเขา
ฮาลี่ย์ยิ้มออกมาแม้น้ำจะกลบตาไปจนหมด "อีกเรื่องที่เหนือจากที่ผมคาดหมาย... ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะได้เจอคุณในลักษณะแบบนี้"
เด็กชายพยายามปรับน้ำเสียงให้ร่าเริงขึ้นและทำท่าทางอวดดีเพื่อโอ้อวดตัวเองให้อีกคนได้ฟัง "โทนี่... ผมสอบเข้า MIT ได้แล้ว ได้ทุนเต็มจำนวนด้วยนะ" เสียงสูดน้ำมูกตามมาเมื่อไม่สามารถเก็บกักความเศร้าในหัวใจได้อีกต่อไป "ผมคิดถึงคุณเสมอ ผมคิดว่าถ้าคุณรู้เรื่องนี้คุณจะต้องยินดีกับผมสุดๆ ผมอยากจะอวดคุณในตอนที่ผมสามารถคว้าปริญญามาได้ก่อนเวลา ผมคิดเอาไว้หมดแล้ว..."
รอยแผลบริเวณตาของอีกฝ่ายยังคงอยู่ ราวกับเป็นรอยช้ำที่ไม่มีวันหายไป ฮาลี่ย์เห็นมันตั้งแต่ตอนนั้น ー นานไม่น้อยเลยตั้งแต่ตอนนั้น หลายปีมาแล้วแต่แผลของโทนี่ก็ไม่เคยได้หายสนิท ชายหนุ่มพบเจอเรื่องราวมากมายอย่างไม่เคยได้พักเหนื่อย
ไหล่ของเด็กชายในชุดสูทสั่นเทา ไหล่ทั้งสองข้างห่อเข้าหากัน "แต่ผมไม่เคยคิดเลย... ผมไม่เคยคิดว่าคุณจะไม่อยู่ ไม่อยู่แสดงความยินดีกับผมอีกแล้ว"
ริมฝีปากจรดลงบนหน้าผากเย็นเยียบ การบอกพบเจอกันอีกครั้งและการบอกลาครั้งสุดท้ายระหว่างเขากับโทนี่ ー เขารู้ดีมันมาถึงแล้ว
"ผมคิดถึงคุณโทนี่... หลับให้สบายนะครับ"
End.
Talk.
Me //จมกองน้ำตาตาย
YOU ARE READING
Marvelous Fan Fiction #1A4Challenge
FanfictionSteve Rogers x Tony Stark Chris Evans x Robert Downey Jr. ฟิควันละ 1 หน้ากระดาษ A4 หรือมากกว่านั้น ฝึกฝีมือ x แต่งเซ่นพี่สาวอันเป็นที่รักยิ่ง แด่ มิสสนาร์คอันเป็นที่รักค่ะ
