Waiting For You

Chapter 7

Chapter 7

Namamaga ang mata ko. Hindi ko feel pumasok pero nang mahagip ng mata ko ang nasa wallpaper ko bigla akong nagkalakas ng loob para pumasok.

Hay, Zhack. Nakakainis ka naman e. Tumayo na ako at kumilos. Baka malate nanaman ako mahirap na.

Pagkatapos kong maligo, bumaba na agad ako at umalis. Naabutan ko pa si mommy na nasa kusina pero alam ko naman na useless lang kung papansinin ko siya. Mapapahiya lang ako.

*Rings*

"Hello? Who's this?" Pagtatanong ko. Ako kasi yung taong hindi nagsasave ng number sa phone ko. Ewan, I just don't feel of saving numbers. So, lahat ng tumatawag unknown number.

"This is, Myra." Napabuntong hininga ako. I'm not yet ready to talk to her. But, I guess, I don't have a choice tumatawag na e.

"What do you want?"

"I want to talk to you, Ab."

"We're already talking." Kalmadong sabi ko. Ayaw ko nang makipagaway. Ang sakit sa ulo.

"I mean personally. Sana... Mm. Mapatawad mo na ako Ab. I just don't want to see you hurting. Ayaw kong umasa ka. Ab, please? Makinig ka naman."

"I get your point but you don't get mine. Myra, I'm going to die. I'm dying. Do you understand that? Hindi kasi ikaw yung may sakit. I don't really care kung binabaliwala lang ako ni Zhack. I just want to show him how much I love him. Kasi, natatakot akong mawala nang walang ginagawa para sa taong mahal ko. I just want to make him happy. Ano?! Ah? Sagutin mo ako Myra!" Napataas na ang boses ko. Yeah, she's my friend pero that doesn't mean that she knows everything about me.

Hindi ko pinaalam sakanila na ampon lang ako. Hindi ko pinaalam sakanila na hindi ko talaga kapatid si Ef. Hindi ko pinaalam sakanila na hindi ako mahal ni mommy. It's hard for me to trust anyone. Even if my friends. Wala silang alam.

Hindi naman ibig sabihin na kaibigan mo sila you need to share all to them. They're just some matters na dapat hindi na ipagsabi.

"Ab, I'm so sorry... I-I didn't mean to hurt you. I'm just afraid na baka sobra ka nang masaktan ni Kuya. I don't want that to happened. You know I love you. I don't want to see you hurting."

"Myra, we can't love someone without being hurt. Without feeling the pain. So, we need to accept that. I love your kuya that's why I'm hurting. Kung hindi ako masasaktan hindi ko siya mahal." I know na nag aalala lang siya sakin pero wala naman tayong magagawa diyan. I choose to love Zhack. Kahit alam ko na masasaktan lang ako. Kaya it's no one's fault.

"I'm so sorry." Umiiyak na siya. I know na napakababaw lagi ni Myra. Hays, bakit ba kasi ang laki ng problema ko sa buhay.

"It's okay. Wag ka nang umiyak. Let's just meet later sa room." Pagkatapos binabaan ko na siya ng telepono.

I get inside my car tapos nagdrive na ako. Feeling ko ang bigat ng mata ko. Iyak kasi ako ng iyak kagabi tapos hindi pa ako nakatulog. Ang sakit sa ulo.

Nakakaboring kaya naman nagpatugtog nalang ako. I open the radio eksakto na yung favorite song pa ni Zhack ang napatugtog. Napangiti agad ako at nakisabay sa kanta.

🎶She makes the hairs on the back of my neck stand up
Just one touch
And I errupt like a volcano and cover her with my love
Baby girl you make me say (oh, oh, oh) 🎶

Napikit pikit pa ako habang nakanta. I remember nung birthday ni mommy Miracle kinanta 'to ni Zhack para sakanya. Hahaha, tawa kami ng tawa kasi parang ang awkward na kantahan mo yung mommy mo ng sexy love diba? Pero, sabi ni mommy Miracle. It's Zhack's favorite song so, yun ang kinanta nito para sakanya nung birthday niya.

Sobrang ganda ng boses ni Zhack. Yung tipong mapapapikit ka tapos mararamdaman mo yung bawat lyrics ng kanta. He's really talented.

Pagkatapos kong i-park yung kotse ko lumabas na ako tapos nagmamadali na akong pumasok dyusme. Mag uumpisa na ang first class shez. Ayaw kong malate.

Halos patakbo na ako e. Bakit ba kasi ang kupad kong kumilos? Kaasar. Naglalakad na ako ng mabilis. Pero napatigil ako sa paglalakad dahil nahagip ng mata ko si Zhack na nasa loob nanaman  ng guidance. Lagi naman. Si Zhack sobrang tarantado. Mahilig silang mantrip ng mga teacher kaya lagi silang nakatambay sa guidance magtotropa.

Lumapit ako tapos nahagip ng mata ko si Zhack na nakangiti pa habang kinakausap ng principal. Wala talaga siyang takot e no. Ako nagwoworry na ako for him (caring girlfriend here) haha.

Nang makita niya ako lumabas siya ng guidance room tapos hinila niya ako papasok. Natalisod pa ako.

"Uy, bakit mo ako hinila?" Pagtatanong ko sakanya pero hindi niya ako pinansin. Hinarap niya ako sa principal.

"Ma'am, ito po 'yun. Babatuhin ko sana siya kanina kaso nahawakan niya agad yung bato tapos siya yung nagbato ng bato diyan sa principal's office window." Nakangiting sabi ni Zhack. Wtf?!

"Is that true?" Napalunok ako. Wala naman sigurong mawawala sakin kung akuin ko diba? Baka kasi mapagalitan nanaman si Zhack ng mommy niya. Eh, ako? Walang magagalit na mommy kasi wala naman silang pakielam sakin e.

"A-Ako nga po. Sorry po. Hindi na po mauulit." Nanlaki ang mata ni Zhack tapos yung mga tropa niya naman nakangiting tumingin sakin.

"Ohh, really? But, still. Mr. Castro may kasalanan ka parin. You still attempt to throw a rock on you're schoolmate and you that, that is bullying. Kaya kayong dalawa. Community service for 1 week. Kada uwian maiiwan kayo dito sa campus. Understood?"

"Yes, ma'am." Sabay naming sagot. Yes, makakasama ko na lagi si Zhack tuwing uwian hahaha. Tumingin sakin si Zhack tapos umiling siya.

"You're really insane." Sabi niya tapos umalis na silang magkakaibigan. Lahat naman gagawin ko para sakanya e. Hay, lumabas na ako ng guidance office.

Ayyy, late na pala ako! Wha, ang shunga mo Ab!! Late ka nanaman. Ano na? Wala ka nang future dyusme. Pano nalang ang sampung anak niyo ni Zhack sa future huhuhuhuhuhu.