Οι απότομες χαρές, απότομο έχουν τέλος.

-Ξαφνική αλλαγή-

Πέρασα με 20 παρά 2 την β' τάξη του γυμνασίου. Τόσο περήφανη και χαρούμενη νιώθω. Ήρθε το καλοκαίρι. Εποχή ελευθερίας ξεγνοιασιάς και διασκέδασης. Ναι, αυτό θα έλεγα αν είχα και φίλους να μοιραστώ ωραίες στιγμές.

Αφού μάλωσα με τις φίλες μου απο το σχολείο, οι οποίες δεν μου φερόντουσαν και τόσο , καλαδεν είχα κάποιον αλλο να με στηριξει αφου τους ειχαν στρεψει ολους εναντιον μου . Τελος παντων μια φιλη μου ειχε παραμεινει τοτε που μπορεις να την πεις και αδελφικη, συμφωνα με το πως μου εχει φερθει . Ηταν η Ηρώ. Είχαμε γνωριστεί καλοκαίρι έκτης δημοτικού και αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρεα καλοκαίρι πρώτης γυμνασίου. Θα σας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι κάναμε παρέα μόνο καλοκαίρι. Λοιπόν, αυτό συνέβαινε γιατί η φιλη μου αυτη ζούσε στην ισπανία . Καταγωγή απο τον πατέρα ελληνική βέβαια για αυτό και καθε της καλοκαιρι το περναει εδω στην Καβαλα. Απο την πρώτη στιγμή δεσαμε και καναμε πολυ καλη παρεα. Ηταν γλυκια, ομορφη και παντα χαμογελαστη. Την περιμενα. Την περιμενα με ανυπομονησία. ήρθε γυρω στις 20 ιουνιου. Περάσαμε ενα αξεχαστο καλοκαιρι και ηταν το πρώτο που μας έδεσε ακομη πιο πολυ. Βουτιες, βόλτες με το σκαφος, pool parties και αλλες πολλες αξεχαστες αναμνησεις. Τέλη Αυγούστου γνωρίζω τελείως τυχαία 13 κορίτσια . Γνωριστήκαμε όλες μαζί σε μια ιδιωτική παραλία που ονομάζεται Batis Multiplex. Συμπαθητικές μου φάνηκαν. Την επόμενη μέρα που ξανα πήγαμε εκεί με την Ηρώ ξανα βλέπουμε τα κορίτσια. Σχεδόν κάθε μέρα επαναλαμβανόταν το σκηνικό ώσπου γίναμε πολυ καλές φίλες. Μετά απο μια εβδομάδα αρχίζαμε να βγαίνουμε μαζί και τα απογεύματα . Δέσαμε πολύ ξαφνικά και έτσι αποφάσισα να κάνω μια ομαδική στο messenger (διαδικτυακο τσατ)  για να μιλαμε απο εκεί και να συνεννοουμαστε. Μιλούσαμε κάθε μέρα όλη μέρα. Ήμουν αρκετά χαρούμενη για αυτο το γεγονός αφου είχα μόλις βρει μια καινούργια παρέα πολυ γρηγορά .Οι μέρες περνούσαν και επρεπε να αποχαιρετησω την Ηρω που εφευγε για ισπανια. Δυσκολη η ωρα εκεινη. Τελος παντων την αποχαιρετησα με ενα φιλι και λεγοντας την το ποσο την αγαπω και έτσι έφυγε..

Απο εκείνην την στιγμη και μετα,δεν ήμουν μόνη αλλα και δεν ειχα κατι σταθερο σαν παρεα.. Περνούσαν οι μέρες και μήνες και με τα κορίτσια πλέον γίναμε πραγματικές κολλητες για αυτο και ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω τα ονόματα τους. Ήταν η Σάρα, η Λέντι, η Λίτσα, η Ήρα, η Ρεβέκκα, η Αναστασία (που ολοι αποκαλουμε καψ ως συντομογραφια του επιθετου της),η Άννα , η Ελένη, η Αγγελικη, η Αναστασία (Αντωνίου) και οι τεσσερις μαρίες . Μην σας φαίνονται πολλές αφου οι 2 μαρίες η αναστασία η αντωνίου και η Αγγελική έφυγαν πολύ γρήγορα λόγω του ότι ένιωσαν πως δεν ταίριαξαν και έτσι δεν έχω να σας διηγηθώ κάτι για αυτές. Έτσι μένουμε οι 11άδα που προαναέφερα. Περνούσαμε υπέροχα και πρώτη φορά στην ζωη μου ένιωθα ότι είχα μια πραγματική παρέα που με ήθελε για αυτο που ειμαι. Καθημερινα ενιωθα ποιο σίγουρη για αυτες αφου μου ενεπνεεαν ολες με τον δικο τους τροπο εμπιστοσυνη . 

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)