'Welcome to Derry'

157 2 5
                                    

Nacht van 19 op 20 September 1986, exacte tijd: 00:03.

{Nikki}

'No more broken dreams I feel like a loaded gun
Spitting bullets at your armor of mind control
Cut her tongue, don't believe a word she says
She's on a hunt, cooking cooking cooking misery' verveeld staar ik naar buiten.
'Zijn we er bijna mam?' Schreeuw ik over de muziek uit, mijn moeder kijkt me kwaad aan en zegt iets, wat ik gelukkig niet versta.
'The black rose.' Volbeat was haar favoriete band, het was hardrock, en dat was niet normaal.
Op haar oude school, in haar oude dorp werd ze er mee gepest. Het feit dat zei, als meisje, naar hardrock luistert, werd daar niet geaccepteerd.

'Welkom in Derry!' Een groot groen bord verwelkomde haar. Het was 3 uur s'nachts en overal was het donker.
Ze was, om eerlijk te zijn, blij als ze zometeen naar bed kon gaan.
Echter zat dat er niet in, ze kregen autopech en moesten hulp vragen bij een cafétje in het dorp.
Haar vader was alleen naar binnen gegaan, haar moeder lag te slapen en zei was het dorpje aan het inspecteren vanuit het autoraam.
'Tik, Tik, Tik.' De regen kwam met bakken uit de lucht, het werd koud en grijs en de vrolijke sfeer die twee minuten geleden nog in het dorpje hing was verdwenen.
Ze verlangde naar haar bed, haar dikke deken en een kop thee, muntthee het liefst.
Misschien moest ze toch maar proberen om even te gaan slapen, ze zag haar vader naar buiten komen wandelen met een jongere man, ze schatte hem 20, hoogstens 21.
Ze probeerde comfortabel te gaan liggen, ze legde zich op haar linkerzij en strekte haar benen... 'Huh?' Mompelde ze, ze kon haar benen niet strekken, iets hield haar tegen, of beter gezegd, iemand.
Voorzichtig keek ze naast haar, een porseleinen pop, zat naast haar, Het was groot en droeg een witte jurk met een rode strik.
Langzaam draaide de pop haar hoofd, glimlachte en reikte Nikki een ballon toe.
Nikki keek weg en begon te zingen: 'Feeling rich, feeling poor, feeling nothing more
Self destructive on a rollercoaster fireball
Cut her tongue, don't believe a word she says
She's on a hunt, cooking cooking cooking misery.' Langzaam vallen haar ogen dicht, de pop die naast haar zit, is ze vergeten. De knappe jongen die buiten met haar vader aan de auto is aan het werken vergeet ze langzaam.
Ze concentreert zich op haar hartslag, een kalme hartslag. En de regen, die in een rustig tempo tegen het raam tikt.

IT Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu