IT

'School.'

20 September 1986, exacte tijd: 08:27.

{Eddie Kaspbrak}

Eddie Kaspbrak kwam hijgend de school binnenlopen, hij ademde zwaar en leek een astma aanval te onderdrukken.
Nog 3 minuten en dan moest hij in de les zijn, hij had geschiedenis van mevrouw Campbell. Hij wist uit ervaring dat ze niet blij was met laatkomers, sterker nog ze haatte laatkomers.
Snel sprintte hij naar de klas, hij kwam op de minuut binnen. Wat betekende dat hij een plekje had naast Bill Denbrough. Bill Denbrough is een van zijn beste vrienden, stottert en is gister zijn broertje verloren. Knap dat hij naar school is gekomen.
Mevrouw Campbell sloot de deur en begon met haar saaie les.

Tijdens de les van Mevrouw Campbell was de deur opengevlogen en kwam een meisje met blond haar, een strakke zwarte broek, waar je haar kont duidelijk in kon zien -wat Eddie haar echt niet kwalijk nam hoor- en een buiktopje -waar haar tieten uitpuilde als ze voorover boog- aanhad.
Eddie en Bill keken elkaar voor 3 seconden aan en schudde toen beide hun hoofd.
'Lekker ding!' Schreeuwde Henry Bowers van achter uit de klas, en de halve klas stemde in met de mening van de lul die 3 rijen verderop zat.
'En jou naam is?' Mevrouw Campbell bekeek het meisje vanachter haar bril glazen en mompelde toen iets onhoorbaar.
'Nikki mevrouw.' Antwoorde het meisje beleefd.
'Hallo Nikki, welkom.' Mevrouw Campbell keek even in haar agenda en stuurde het meisje naar de plek naast Henry Bowers, die al te blij was met zijn nieuwe gezelschap.
Tijdens de les hoorde je Henry de hele tijd tegen het meisje fluisteren, maar die leek dat weinig te interesseren. Ze keek een keer naar Eddie en rolde met haar ogen, Hij moest lachen, maar liet dat snel weer achterwegen toen Henry hem kwaad aankeek en met zijn vuist tegen zijn hand sloeg.

{Nikki}

20 September 1986, exacte tijd: 08:33.

Toen ze binnenkwam was de lerares al met de les begonnen, wat betekende dat ze op haar eerste dag al te laat was. Lekkere eerste indruk dacht ze, en ze was een beetje kwaad op zichzelf, en op haar vader -wat eigenlijk onzin was-.
'Lekker ding.' Werd er van achter uit de klas geschreeuwd, ze negeerde het en beantwoordde de vraag van de lerares:
'Nikki mevrouw.'
'Hallo Nikki, Welkom.' Ze keek even in haar agenda en stuurde mij naar de plek achter in de klas -ik kwam naast een blonde jongen te zitten, die meteen begon te praten- en pakte mijn spullen.
Halverwege de les begon het praten me op te regen, en ik keek even naar een jongen -die drie plaatsen voor mij zat- en rolde met mijn ogen, hij lachte maar dat stopte vrijwel direct omdat de blonde jongen naast me begon te dreigen met handen en voeten.

'Bedankt.' Ik liep naar de jongen toe die me net steunde.
'Voor wat?' Mompelde hij, snel liep hij naar zijn vrienden die hem stonden op te wachten bij de poort.
'Voor het-.' Ik viel stil, 'ja voor wat eigenlijk.' Mompelde ik beschaamd en liep weg.
Achter me hoorde ik gefluister, een instemmend gemompel en de stem van de jongen die ik bedankte, 'wacht eens.' roepen.

'Wil je anders mee naar de Barrens?' Eddie Kaspbrak vroeg het zacht, aardig en eerlijk, na lang denken stemde ik in.
En zo komen we op het punt waar we bij de Barrens staan.
'Dus, lekker rustig..'

{Eddie Kaspbrak}

20 September 1986, exacte tijd: 15:18

'Hier.' Hoor ik Nikki naast me haar zin afmaken.
'Nu nog wel.' Mompeld Bill, die paniekerig rond kijkt.
'Bill. Mijn jongen, is er soms iets?' Richie imiteert weer een van zijn vele stemmetjes, dit keer doet hij een Britse bankier na.

Exacte tijd: 17:19

We hebben, door hulp van Nikki, een dam gemaakt die het water tegenhoudt.
'Bedankt Nikki!' Bill geeft Nikki een zoen op haar wang, ze kleurt rood aan en wuift het weg met de smoes: 'het was niks hoor.'
'Zullen we maar?' Vraag ik om de stilte te verbreken die gevallen is.
Een voor een slenteren we naar de fietsen, ik werp voorzichtig een blik op de dam. Geheimen zijn in de dam gestopt en dichtgemaakt, hopelijk voorgoed.
Een rode ballon zweeft voorbij, het geheim van Derry.