Me and a Vampire

Part18

Μπηκαμε στο αμαξι και ο Ζειν εβαλε μπρος.Στα γονατα μου ακουμπαω το κεφαλι την Σιλιας και της χαϊδευω απαλα τα μαλλια.Θα τρελαθω αμα παθει κατι!

"Που παμε;" με ρωταει ο αδελφος μου.Εντομεταξυ η Ντεμπ δεν εχει μιλησει μεχρι τωρα.Μονο που κανει ειναι να κλαιει και τις λεει συναιχεια ο Ζειν να ηρεμισει.

"Ξερω γω ρε μαλακα αλλα βιασου!"
Του πα και κοιταζα ταυτοχρονος την Σιλια.

"Πα-παμε την Σ-σιλια στο νοσο-κομειο" ειπε κλαιγοντας η Ντεμπ.

"Δεν γινεται" τις λεει ο Ζειν

"Τι-τι λες;;;;" του λεει φωναζοντας του.

"Δεν γινεται θα μας βρουν,οχι ερωτησεις" ειπε ο Ζειν και η Ντεμπ κοιταξε την Σιλια και ξαναρχισε να κλαιει.

"Παμε στο Μαντσεστερ,στο σπιτι στο βουνο" ειπα και εσπασα την σιωπη.

"Οκ μπρο" ειπε ο Ζειν.

----------------

Φτασαμε στο σπιτι.Ειναι παλιο αλλα νταξη θα βολευτουμε για σημερα.

Μπηκαμε μεσα και εγω με την Σιλια στην αγκαλια μου κατευθηνθηκα προς το υπνοδωματιο.Την εβαλα προσεκτικα να ξαπλωσει και τοτε ανοιξε τα ματια της.

"Τ-το μωρο" ειπε και με κοιταξε δακρυζοντας.

"Θα γινεται μια χαρα αγαπη μου απλα μην κουνιεσε να σε δει ο Ζειν και να σου βγαλει τα γυαλια απο το σωμα σου,νταξη μωρο μου;"της ειπα να την ηρεμησω.Σχετικα με το μωρο δεν ξερω αυτο θα το πει ο Ζειν.

" Ζειν ελα ρε μαλακα"ειπα με μια αγρια φωνη

"Τωρα ρε" ειπε και μπηκε πρωτη η Ντεμπ και μετα απο λιγο ο Ζειν.

Η Ντεμπ αμεσως επεσε στα γονατα διπλα στο κρεβατι και προσπαθησε να καθησηχασει την Σιλια.

"Της τα ειπα ολα!" ειπε ο Ζειν και καταλαβα οτι ενοουσε την Ντεμπ.

"Οκ βγαλτε τωρα αυτα απο την Σιλια προσεκτικα αμα την κανεις να πονεσ-" ειπα και με διεκοψε

"Νταξη σηκω τωρα" ειπε και καθησε κοντα της ενω εγω πηγα στην αλλη πλευρα του κρεβατιου.

-----------------

Τις τα εβγαλε και την καθαρισε απο τα αιματα.Ο Ζειν δεν μπορει να καταλαβει αμα το μωρο ζει η οχι.

Σιλιας φον.

Εφυγε ο Ζειν απο πανω μου και η Ντεμπ με αυτν πηγαν εξω.Ο Χαρη ηρθε διπλα μου.Χεστηκα για μενα το μωρο με νιαζει.

"Χαρη το μωρο;"

"Ειναι μια χαρα" ειπε και μου χαμογελασε.Πως το ξερει;Φυσικα και δεν τον πυστεψα!

"Πες μου την αληθεια" λεω και αρχισαν τα κλαματα.Για μενα δηλαδη.

"Μην κλαις,θα ειναι μια χαρα" ειπε και με φιλησε.

-------------------

Το βραδυ κοιμηθηκαμε μαζι και δεν ποναω σχετικα με τις γρατζουνιες.Κατι μου εβαλε ο Ζειν και δεν πονανε ποια.

Το πρωι ξυπνισα μονη μου.Ο Χαρη μου δεν ηταν διπλα.Αρχισα να φωναζω.

"Χαρηηηηηηη ,Χαρηηηη"

"Τι τι επαθεςςς;;" ειπε και μπηκε αμεσως μεσα τρεχοντας.

"Οχι απλα δεν εισουν εδω και..."ειπα και χαμογελασαμε και οι δυο.

Ηρθε και εκατσε διπλα μου.Σχετικα με τα χθεσινα δεν τον ρωτησα τιποτα.Ξερω οτι με θελουν νεκρη οπως και την οικογενεια μου.Λογο των βρομοδουλιων του πατερα μου πρεπει να παιθανουμε ολοι.

" Χαρη θα μας βρουν εδω;"τομ ρωτησα και μου απαντησε μονομιας.

"Οχι αλλα δεν ειναι αδινατον"

"Τα παιδια που ειναι;η Ντεμπ ;"

"Κατω ειναι και οι δυο τρωνε μου φενεται παμε και μεις;" ειπε και με πηρε απο το χερι.

Ξαφνικα χτυπα η πορτα!

Χελοουυ.Τι μου κανετε.Σορρυ εχω καιρο να βαλω λογο ιντερνετ.

Σας Φιλω!!💋