1.bölüm

15 3 1
                                    

Bazen yalnız olmak daha iyi.
Kimse seni kırmıyor, ruhunu incitmiyo,hayal kırıklığına uğratmıyor. Hayatım tam tersi benim her defasında kırılıyorum, her defasında incitiliyorum. Kimsenin olmadığı bir dünyada yaşamak isterdim malesef yalan dünya nın gerçek acılarıyla yaşıyorum herşeyden zor olan bu aslında. Düşünün anneniz sizi 4 yaşında terk etmiş size babanız bakıyor taki 17 yaşına kadar açıkçası yaşayan bilir annesizliği daha yüzünü hatırlamadığım bir kadın. Ne kadar iyi bir hayatım olabilirk ki!.

Aslında beni bu yaşa kadar getiren kişi babam hayattaki en değerlim ama gönül isterdi ki anneminde olması ama işte hayat bu nasıl güleceği belli olmuyor. Zaten o kadın pek umrumda değil ben onun arkasından ağlamayı 7 yaşında bıraktım beni umursamayan bir kadını Bn neden umursayayım ki.
Ne de olsa dünya küçük er yada geç karşılaşırız. Şuan onu düşünmemem lazım yarın okulda sınavım var ve benim çalışmam lazım derslerim okadar kötü değil aslında sırf babama söz verdim diye onun yüzünü kara çıkarmamak için mecbur çalışmak zorundayım..

. . . . . . . . . . . 👼👼👼. . . . . . . . .

Sabah erken saatlerde çok güzel bir şekilde Bn yine ayaktayım ah ne muhteşem daha alarım çalmamış ne cins bir kız oldum Bn böyle. Neyse banyoya gidip kısa bir duş aldım sonra odama geçip okul formamı aldım beyaz lagos kazak ve siyah yüksek bel pantolon olduğu için ayrı bir şans var çnkü etek giyinmekten hoşlanan bir insan değilim her neyse üstümü giyinip uzun siyah düz saçlarımı kurutup taradıktan sona odadan çıktım merdivenlerden hopla zıplaya indim mutfağa doğru yol aldım babam işe gitmiş olmalı ki direk masaya döndüm bir not ve bir miktar para vardı ay canım babam notu elime aldım.

Not:kızım benim sabah çok acil olarak çıkmam lazımdı şirketten aradılar harçlığını masaya koydum birşey olursa telefon acıyorsu kendine dikkat et
SENİ SEVİYORUM 💕
. .  Baban. .

Notu yerine bıraktım  paraları telefon kılıfıma yerleştirdim gülerek odama çıktım. Kulaklığımı ve çantamı alıp aşağı inip evden çıktım kulağıma kulaklığı takıp sakin bir şekilde yolda yürüyordum ki korna sesi ile yerimde kalakaldım okadar dalmışım ki hiç birşey fark etmedim kafamı arabaya çevirip orta yaşlarda bir kadının yanıma endişeli bir şekilde yaklaştığını fark ettim kadın  uzun boylu esmer, zarif bir fiziği vardı. Güzl bir kadındı kadına ifadesiz bir şekilde bakarken o tam tersi yüz hatları endişelendiğini gösteriyordu "iyimisin"? Diye bir soru sordu sakin bir şekilde evet anlamında kafa saladım kadın özür dileyip arabasına binip gitti. Bende tekrara o eski halime dönüp yürümeye başladım.
Okulun bahçesine girdiğimde okuldaki bazı kızlar ve erkekler herzmn ki gibi aralarında konuşuyorlardı Bn de kimseyi umursama dan bizim kızların yanına gittim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 26, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YA SONRA? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin