Loexy:
Nasılsın güzelim?
Byunbaek:
İyiyim.
Sen nasılsın?
Loexy:
Aynı sanırım.
Ne yapıyorsun?
Byunbaek:
Genelde ne yaptığımı bilirdin.
Ne değişti?
Loexy:
Bugün yorgunum biraz.
İlgilenemedim seninle üzgünüm.
Byunbaek:
Evimdeyim.
Koltuğuma uzanmış,
Chanyeol'ün en sevdiğim şarkısını dinliyorum.
Leoxy:
Bana da yazabilir misin?
En sevdiğin şarkısından bir kaç cümle.
Byunbaek:
Yine de dönmezdi başım,
Sabahlara dek içip sarhoş etsem de kendimi,
Gözlerindeki ışığı gördüğüm an döndüğü kadar.
Ve yine de yanmazdı içim o son bakışındaki vefasızlığın yaktığı kadar.
(Byunbaek yazıyor...)
Loexy:
Tekrar tekrar ah etmezdim tüm varlığımı alsan da,
Ve yine umut etmezdim dönüşü olmayan yollara sapsan da.
Byunbaek:
İNANAMIYORUM.
SEN DE BİLİYORSUN.
Loexy:
Tabii ki biliyorum.
Ben yazdım.
Daha geçen gün bir defterimin sayfasına.
Byunbaek:
Çok güzel söylüyor değil mi?
Sesi başımı döndürüyor.
Her kelimesinde kaybolmak istiyorum.
İki dudağı arasına hapsolmak,
Adımı sadece ondan duymak istiyorum.
Loexy:
Baekhyun.
Sözlerin öyle güçlü ki midem bulanıyor.
Başım dönüyor.
Ne yapacağım?
Byunbaek:
Ne yapacağız?
Loexy:
O sana, sen bana uyuşturucu olsun o halde.
.
.
.
.
.
Bilerek anlatım bozukluğu yaptım son cümlede, hoşuma kaçtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Drug ♤Chanbaek
FanfictionLoexy: Dokunmak istiyorum. Parçalayarak sevmek istiyorum seni. Şu anda çok korkunç arzuluyorum Baekhyun. Geceleri uyuşturucu gibi oluyorsun. Deli gibi istiyorum.