Byunbaek:
Aklım almıyor.
Sen nasıl o kadar güzel,
Onun kadar güzel kokuyordun?
Onun gibi sıcacıktın?
Loexy:
Benim de aklım almıyor.
Boynumda öptüğün her nokta yanıyor biliyor musun?
Ben de diyorum ki,
Sen nasıl çilek kokarken alevler bırakıyordun.
Byunbaek:
O gibiydin.
Oymuşsun gibi hissettim.
Kokusunu hissettiğim her yerini öpmek istedim.
Ve boynun,
Çok yoğun kokuyordu.
Kendimi kaybettim,
Üzgünüm.
Loexy:
Kondurduğun her öpücükten sonra,
Onun adını zikretmen okadar güzeldi ki, kızmıyorum sana.
Eğer mutlu olacaksan senin için hep o olurum.
Byunbaek:
Benden canımı dahi istesen veririm biliyorsun değil mi?
Senin sayende dün gece ilk defa nefes alıyormuş gibi hissettim,
Sanki ona dokunuyormuş,
Onu öpüyormuş gibiydim.
Her şeyimi verebilirim sana.
Yeter ki yanımda kal.
Loexy:
Kalabildiğim kadar kalacağım elbette.
Şimdi uyu meleğim.
Byunbaek:
Son bir şey soracağım.
Gözlerimi açmamdan korkmadın mı hiç?
Loexy:
Sana güvenim çok fazlaydı.
Sana ve güzel kalbine.
Byunbaek:
Gözlerimi açmamamın tek nedeni de güvenindi zaten.
Güzelce uyu.
Kalbimi yanında bir yerde bıraktım.
Loexy:
Benim ki iki dudağının arasında kaldı.
Öp ki, hayat bulsun.
.
.
.
.
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Drug ♤Chanbaek
FanfictionLoexy: Dokunmak istiyorum. Parçalayarak sevmek istiyorum seni. Şu anda çok korkunç arzuluyorum Baekhyun. Geceleri uyuşturucu gibi oluyorsun. Deli gibi istiyorum.