ကိုယ္မင္းကို
သိပ္လြမ္းတယ္
ငါမင္းကို
~မုန္းတယ္~_______________________________________
ေကာ့ပ်ံေသာမ်က္ေတာင္၊ညိုေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္
၀န္း၊ျဖဴ ထဲထဲနွုတ္ခမ္းတစ္စံုနွင့္ျပတင္းတစ္
ဖက္အားခပ္ေဆြးေဆြးေငးၾကည့္ေနေသာ
သူသည္~ဟိုး..အရင္အခ်ိန္မ်ားကလို~အျမဲတေစေကြး
ညြတ္ထားတက္ေသာေလးကိုင္းသဖြယ္မ်က္
ခံုး၊နီးေထြးေသာႏွွုတ္ခမ္းတစ္စံုနွင့္က်ြန္ေတာ့္
အားကိုယ္ထိလက္ေရာက္နာက်င္ေစခဲ့သူမ
ဟုတ္ေတာ့~တစ္ဖြဲဖြဲက်ဆင္းလို႔ေနေသာႏွွင္းဖက္မ်ားကို
ခပ္ေထြေထြေငးလ်က္~အရင္ေန႔ရက္မ်ား
လို~အမည္တစ္ခုအားတိုးဖြဖြေရရြတ္လို႔
ေနေလသည္~"Chanyeol..ထမင္းစားရေအာင္"
ထမင္း၊ဟင္းခြက္မ်ားတင္ထားေသာလင္ဗန္း
အားသယ္လာရင္းပင္~က်ြန္ေတာ္ေျပာလိုက္
သည္~အိပ္ယာထက္ေဘးတစ္ေစာင္းထိုင္လ်က္စား
ပြဲခံုထက္တစ္ေတာက္ေတာက္~တို႔ထိလို႔ေန
ေသာသူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္~သို႔ေပမဲ့~ျပတင္းတံခါးအျပင္ဘက္ဆီမွသူ႔
အာရံုသည္ေတာ့~က်ြန္ေတာ့ထံယခုထိေရာက္
ရွိမလာေသးေပ~"Hyunnieေရာ~သူျပန္မလာေသးဘူးလား?"
လြန္ခဲ့ေသာတစ္လ~သူcar accidentျဖစ္
ျပီးေနာက္ပိုင္းမွစ၍~လူတကာအားသူေမး
ခဲ့ေသာေမးခြန္းျဖစ္သည္~"အင္း...သူျပန္လာမွာေပါ့chanyeol~အခု
ေတာ့ဒီထမင္းေလးစားရေအာင္ေနာ္"တစ္ခ်က္~က်ြန္ေတာ့္အားလွည့္ျကည့္ျပီး
ေနာက္~မဲ့ျပံဳးတစ္ခုနွင့္အတူျပန္လည္မ်က္
နွာလြဲလို႔သြားသည္~
BẠN ĐANG ĐỌC
SiLlY
Fanfictionငါခ်စ္တာhyunnie~မင္းမဟုတ္ဘူးေလBaekhyun~ ChanBaek...Baekyeol...*Fan fic* By:Angel Angel 1086..