Бэхэн зүрх [Completed]

Төгсгөлийн 🖋22💙

Бунсун: Жэйбиг аваад явчихлаа.
Сокжа: Хаашаа вэ?
Ина: Хэн бэ?
Хисон: Хэзээ вэ?
Бунсун: Мэдэхгүй ээ нэг эмэгтэй ирээд аваад явцаан. *уйлах*
Гэнэт хэн нэгэн
???: Юу вэ Бэки чи намайг танихгүй байна гэж үү?
Бид эргэн тойрноо харсан ч хэн ч байсангүй.
Би: Хэн бэ?
Гэнэт асар их гэрэл цацран нэг эмэгтэй гарч ирэв.
Би: У Лэйла
Бунсун: Тиймээ энэ хүүхэн мөн байна.
Лэйла: За намайг таньж байгаа чинь сайн хэрэг. *хорноор инээх*
Гэнэт Жинён Югём Бэмбэм Марк Жэксон Ёнжэ агаарт өргөгдлөө.
Лэйла: Хайруудыг чинь би аваад явлаа.
Би: Гэхдээ зохиол дээр охидуудыг авч явдаг биз дээ.
Лэйла: Зохиол дээр тэгдэг тэд чинь зохиолын баатар харин та нар мөн гэж үү?
Би: Чи яаж
Лэйла: Чи намайг хаанаас олохоо мэднэ.
Тэр бүгдийг нь аваад уусаад алга боллоо.
Сокжа: Саяынх хэн байсан бэ?
Би: У Лэйла
Ина: Хэн юм?
Би: Энэ зохиолын шидтэн.
Хисон: Охидуудыг авч явдаг гэж юу гэж байган?
Би: Охидуудыг авч явдыг хөвгүүд охидуудаа буцаан авчирдаг.
Анна:Тэгээд яагаад тэднийг аваад явчихав?
Би: Тэр биднийг хаанаас ирсэнийг мэдэж байна.
Би тэднийг дагуулан Лэйлагийн амьдардаг шигтгээн лүү явлаа. Хаалгыг нь түрхэн ортол тэднийг шувууны тор шиг юманд хорьсон байв.
Лэйла: Сайн явж ирсэн үү хонгорхон охид минь.
Би: Тэднийг явуул.
Лэйла: Надад тэд нэг их чухал биш. Гол нь та нар миний ертөнцөөс явах.
Сокжа: Биднээс яг юу хүсээд байган?
Лэйла: Би хэлсэн ш тээ эндээс яв.
Ина: Үгүй гэвэл
Лэйла: Тэд үхнэ.
Анна: Бид явчихвал тэд зүгээр үлдэх үү?
Лэйла: Мэдээж.
Хисон: Бэки яах вэ?
Би: Сайн мэдэхгүй байнаа.
Бунсун: Явчий л даа.
Лэйла: Шизэм экспитро ротнус.
Хананд маш том нүх үүслээ.
Лэйла: Энэ хаалга та нарыг гэр лүү чинь буцаана. 3 мин онгорхой байна. Сонголтоо өөрсдөө хий. Би 5 минутын дараа ирнэ. Та нар яваагүй байвал эндээ үүрд үлдэж харин ханхүүнүүд чинь үхнэ.
Бүгд л хайртай залуу руугаа гүйлээ. Энэ үед л би юу хийх ёстойгоо ойлгосон юм.
Би марк дээр очоод
Би: Марк би чамд маш их хайртай. Хожуу хэлж байгаад уучлаарай.
Марк: Зүгээрдээ гэхдээ энд яг юу болоод байгаа юм бэ?
Би: Удахгүй тайлбарланаа. Эндээ хүлээж байгаарай би аварнаа.
Ингэж хэлээд би зориглон уруул дээр нь үнслээ.
Би: За манайхаан хүлээж байгаарай.
Би нүх рүү шууд гүйх шахам орлоо. Миний бие нэг л хоосон оргин унтмаар санагдавч унтаж болохгүй ээ. Тэд намайг хүлээж байгаа. Ингээл би бодит ертөнцөд ирлээ.
Багш: Бэки хоолны цаг дууссан. Хичээлдээ хурдан ор.
Би: Багшаа надад маш чухал ажил байна. Явлаа
Багш: Хөөөе
Би: 5 мин 5 мин
Би аав руу залгалаа. Ашгүй аав гэртээ байна. Би аав дээр очоод шууд л номоо сарвайлаа.
Би: Ааваа уншаад өг. Эхний 7 н хуудсыг хурдан уншаад өг л дөө. *уйлах*
Аав: Зза битгий уйл уншаад өгий.
#номон дотор
Лэйла: Янз нь найз чинь бүгдийг нь орхиод явцан юмаа даа.
Сокжа: Бэки биднийг аварна.
Ина: Харж л байгаарай.
Лэйла: Хожимдсоооон.
Гэнэт тэр хэд агаарт замхарч эхлэв.
Лэйла: Юу болоод байнаа?
Хисон: Хэлсэн биз дээ.
Анна: Тэр биднийг аварнаа.
#бодит ертөнц
Гэнэт л дэргэд минь тэр хэд унаад ирлээ.
Аав: Энэ юу вэ Бэки? Найзууд чинь яахаараа номноос гарч ирдэг юм?
Би: Ааваа би дараа тайлбарлаж өгий.
Удахгүй бүгд сэргэлээ.
Сокжа: Юу вэ? Хаана байнаа?
Би: Гэртээ
Юүжин: Танай гэр байна алмасаа
Би: Тэгвэл бодит ертөнц алмасаа
Анна: Лэйла яасан?
Би: Мэдэхгүй байнаа.
Хөвгүүд: Энэ юун газар вэ?
Би: Удахгүй тайлбарланаа. Гол нь нэлээд урт түүх.
Бунсун: Гэхдээ тэр хамаагүй ээ гол нь одоо бид хамт байна.
Бүгд л хос хосоороо. Бие биенээсээ салмааргүй байгаа бололтой. Аргагүй шүү дээ. Хэдхэн минутын өмнө бид бие биенээсээ үүрд хагацах шахсан юм чинь.
Марк: Бид хаана зогслоо.
Би: Би чиний найз охин болохыг зөвшөөрсөн.
Марк: Тийм бил үү? *инээх*
Бид инээлдэж хөгжилдсөөр л. Хэн нэгэн бидний ертөнцөд хүрч ирж буйг үл анзаарна.
Лэйла: Охидоо жаргалтай байна уу? Удахгүй жаргал чинь төгсөнө. *хорноор инээх*

Every end is a new beginning ...

Энэ их дээд үед бичигдэж байсан миний анхны бичвэр байгаа юм. Засах гэж хэд хэдэн удаа үзсэн ч ерөөсөө зориг хүрсэнгүй ээ. Энэ бичвэр чинь намайг фф гэх ертөнцөд хөтөлж оруулж ирж байсан тийм л нандин зүйл минь болохоор ямагт анх ямар бичигдсэн тэр л хэвээр нь байлгахаар шийдлээ. Магадгүй энэ бичвэр энэ л чигээрээ байгаагүй бол би өдийд ингээд фик бичдэг болоо ч үгүй ч үү. Бэхэн зүрх бичвэртээ хандаж хэлэхэд чи ямар ч бай, алдаа дутагдал дүүрэн, хүн уншиж ойлгоход хэцүү байсан ч бай миний хувьд хамгийн шилдэг бичвэр минь юм шүү. Сэтгэлд минь хамгийн том байр суурийг чи л эзлэнэ. Учир нь чи намайг өдий зэрэгт хүргэсэн болохоор. Эхлэлээс төгсгөл хүртэл надтай хамт чи л байгаа болохоор...