OUR PINKY SWEAR PROMISE |Hiatus|

Promise 8: A Moment to Cherish

Chapter 8: A Moment to Cherish

EUNAE'S POV

Sighs~

Hindi parin ako makaget over sa pangyayari 3 days ago. Sabi ni Tita wag nalang daw akong paapekto sa pangyayari, pero how? I'm a part of that incident. May solution sa bawat problema diba?

Buti nalang kanina walang nakapansin saakin, o baka magaling akong mag acting? Molla! Nandito ako ngayon naglalakad papunta sa bahay ni Sehun. Pero kumusta na kaya si Talgi? Namimiss ko narin yung aso na yun eh. Pero mas miss ko parin si Sehun.

Bukas dadalawin ko si Talgi sa apartment ni Hani. Simula kase nung lumipat ako sa bahay nila Sehun naiwan si Talgi sa pangangalaga ni Hani. Buti hindi nagtatantrums si Hani tungkol kay Talgi.

I smiled.

*grumbles~

"Gutom ka na agad ha? Malayo layo pa ang lalakarin natin eh." I said chuckling while tapping my tummy. Pero masaya ako since maganda yung naging outcome ng first stretching namin with Rino unnie. I'm glad na baka maging kaclose rin naman ito in no time.

"Now I already found out that you're very crazy. A crazy individual, talking to yourself?" That voice. Napalingon ako sa lugar niya and there I saw him standing beside the lamp post, smirking. I smiled, parang yung sa mga drama lang na napapanuod ko. Yung light kase ng lamp post parang naging spot light sakanya.

Lumapit ako sakanya at ngumiti and he sighs sabay tingin sa mga stars.

"Sinabi ko ba na lumapit ka?" Aigoo~ that attitude. -____-

Lumayo ako ng pa konti-konti hanggang sa nasa right subway siya at ako sa left subway, pumapagitna saamin ang high way. Ang awkward ng atmosphere namin, dahil siguro nung isang araw. Tahimik kaming naglalakad ng biglang umeksena ang nagwawala kong tummy.

Bigla siyang tumawa kaya I glared at him kaya tumigil siya sa pagtawa. Pano niya nalaman na nagglare ako? Nasa may tapat kase ako ng lamp pose kaya kitang kita niya. Kala ko titigil niya pero panandalian lang pala yung pagtigil niya at tumawa siya muli.

*grumbles~

Teka, hindi saakin yun. Impossible naman na--

Napatingin ako sakanya at nakita ko siyang nagbublush. Aigoo~ Kyeopta. Dahil doon napatawa rin ako and siya naman ang nagglare saakin but I just stick my tongue out as a revenge. I can't stop laughing, na karma kase siya kanina kaya yan.

Nagulat ako ng lumapit siya saakin, I was about to protest when he grab me by my wrist and he start dragging me. Ganoon ba sya kagalit nung tinawanan ko siya? Bakit? Siya naman tinawanan niya ako ah!

Nagulat nalang ako ng nagstop kami sa isang kainan. Meron pala nito dito? Bakit hindi ko man alam? Napatingin ako kay Sehun at nakita ko siyang nakangiti, napasmile ako sakanya at napatingin naman siya saakin.

"Bakit? Nagwapuhan ka nanaman saakin 'no?" His smile turned into a smirk. Omo! His attitude!

I just look at him in disgust and nagact na parang nagsusuka kaya napa'Aish!' siya at ginulo and buhok ko, sisigawan ko na sana niya ng bigla nanaman niya akong hablutin papasok sa kainan na ito.

An old lady welcomed us at pinaupo sa isang table for two. Napatingin ako sa paligid at nagsmile, ang ganda pala dito. Nakakarefresh yung ambiance ng lugar kaya hindi ko mapigilan na mapangiti. Pero napansin ko na wala nang tao sa loob kaya napatingin ako kay Sehun.

"You like it, slowpoke?" Bigla naman napakunot ang noo ko nung sinabi niya ang word na 'slowpoke'. Since when did I become a slowpoke? -____- Jjinja! This guy!