An Author's Love

The Start also an Ending

I still don't understand.........ano ba tayo? Can you explain to me? Even just for once J. Friends ba tayo? In 'Mutual Understanding' (M.U)? Or It's Complicated lang talaga? Di ko din maintindihan kung anong 'Tayo' eh...ano ba talaga? So? Let's go back to our story? Ganito yan eh...Day of Exams yun ng mga Grade 7 and 8.

 But that exam I'm curious kasi may sinabi yung babaeng kaibigan mo na nililigawan mo na daw ako? So I'm speechless by that time.

 Tinanong kita nun kasi online ka at sakto naman because it was recess time. Tinanong kita dahil curious nga ako sa sinabi sakin nung friend mo. So I asked you "Nililigawan mo na daw ako?" tanong ko then you replied something that make my cheeks blushed. 

And confirmed na gusto nga akong ligawan kaya sinabi ko nalang na "Oo" tapos dun na nagsimula yung batuhan ng mga sweet messages tapos bigla nalang nagtaka yung mga classmates ko bakit ako tumalon talon tapos pulang pula yung mukha. Di kasi nila alam na kinikilig ako dahil sa nagsend ka ng hearts HAHAHAHA! Then pinalitan ko yung nickname mo sa messenger ng "It's Oppa" tinanong mo pa nga sakin kung anong ibig sabihin ng 'Oppa'. Then weeks passed....di ka na sakin nagpaparamdam kaya nainis ako sayo nun pero nung time na bigla kang online and 1% na yung Cellphone ko and at the same time nasa Campus ako nun for project. So chinat kita but something na pangit yung napaghantungan nung pagchachat nating yun. Kasi sinabi mo nung tinanong kita kung gagawin mo din ba yung ginawa sakin ng Ex ko sakin but you replied that make my eyes teary "Di wag mo nalang akong mahalin para di ka na masaktan" what the heck is that?! That PAIN! Sana pala di na kita chinat by that time! Tangina! Ang sakit nun eh! I just ignored that message. Ayokong umiyak eh. Siguro iniiisip mong masyado akong mahina para iyakan ang message na yun.

 Ang lakas kasi nung impact nung message mong yun! Days passed mas hindi ka nagparamdam sakin. Alam mo yung parang dinaig mo pa yung multo? And that day 'Monday' may nakita akong likod, Likod ng tao (malamang). Masyadong familiar yung likod para di ko mapansin na ikaw yun. So hinila ko yung kaibigan ko para maiwasan ka nun ang lakas kasi ng tibok ng puso kaya nabwebwesit ako pano nalang kaya kung bigla ka nalang tumabi? Or lumapit? Baka shit! So nagmadali kaming naglakad. Pero nung time na nasa tapat na kami nung Canteen bigla nalang akong natulala at nagi-imagine ng kung ano ano pero may biglang sumiko sakin kaya naman nabwesit ako nun at gusto ko ng murahin ng malakas kung sino man yung taong yun pero hindi ko alam na ikaw pala yun.

And again?

 I'm stupidly SPEECHLESS. Pinisil mo lang yung cheeks ko tapos umalis ka nalang ng bigla. Ako naman si tanga, tulala. The nakachat kita tinanong ko kung anong time ang uwian naming. Tapos di ko nalang alam naghintay ka pala sa shed tapos bigla ka nalang tumabi sakin at kinausap ako. Tangina! Tinatago ko yung kilig ko by that time! You asked something na hindi ako komportable, Yung usapang Ex's dahil sumabat yung friend ko.

 And that awkwardness .

 Binalot na ako ng takot nun kasi umirap ka the I just told you na wala yun. Then tangina! Kiniliti mo ko nun! Tapos nung makarating na tayo sa bayan nun may nakita akong pusang nag-aaway. Kumapit ako sa damit mo nun kasi takot ako sa pusa.

 Ang cute mo nung hinihintay natin yung friend ko hinimas mo kasi yung ilong mo. And after that day, It's my lucky day. Pagkapasok ko ng umaga inasar ako ng mga kaklase ko kung sino daw yung kasama kong lalaking matangkad na kasabay kong umuwi. Nginitian ko sila nun. They are very supportive, kaya pati love life ko suportado nila, Nung time nay un akala ko mauulit ulit yun. Pero di na pala