Marx's POV
Lalabas pa sana kami ng may mga guards na humarang samin
Yung mga guard pinagsusuntukan ako. Nahihilo na ako ng susuntokin pa ako ng isang guard pero nahawakan ni Arra yung kamay ng guard kaya nahimatay yung guard
"Thank you Arra. Niligtas mo ko" sabi ko
"Your Wel----" di na nya natuloy ang sasabihin nya ng may nagpaputok ng baril at biglang nagsuka si Arra ng dugo. Kaya nagsimula na syang umiyak "Marx...." sabi nyang umiiyak. Namadali akong tumayo pero nabaril na naman siya ng tatlong beses. Di ko na nakita yung nagpaputok ng baril
Napaluhod si Arra at niyakap ko siya kaya napa-iyak din ako
"Arra, stop bleeding. Mabubuhay ka pa" sabi ko habang patuloy parin ang pag-agos ng luha ko
"Marx, nahihirapan na ko. Di ko na kaya" sabi nya "Marx, mahal na mahal kita" sabi nya
Hinawakan nya yung kamay ko "Patawad pero di ko na talaga kaya. Pero ito ang tandaan mo. Hindi ako yung forever mo eh. You deserve someone. And I know na pagdating ng araw makikilala mo siya. At mamahalin mo ng buo at di ka nya iiwan. Paalam Marx nakabukas na ang langit para sa'kin" sabi nya na mas lalong nagpaiyak sa'kin dahil hindi na talaga siya humihinga
"ARRRAAAA!!!!" Sigaw ko
Kauna-unahang pag-ibig ko na biglang namatay
Humahagulgol lang ako sa iyak
Hanggang sa araw na ng kanyang paglibing
Nag-speech na silang lahat. Ako nalang. Kaya di ko pa nasabi ang speech ko umiiyak na ako
Habang sinasabi ko yung speech. Naaalala ko pa nung una kaming nag-kita. Masama siya dati sa'kin. Pero dumating yung araw na kinailangan nya ng karamay. Kaya yun nagsimula kaming magkaibigan at simula nun. Nadiskobre kong may pagtingin na talaga ako sa kanya. And the day comes na naging kami. Pero ang lungkot. Kasi sa isang araw lang ako pinagbigyan
"........ Arra, patay ka man o buhay. Pero sa puso ko lagi kang buhay. Tandaan mo yan" sabi ko "Salamat" yan na ang huli kong nasabi
Pagkaupo ko. Yinakap ako ni Mikee
3 Years After..........
