လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တိတ္ဆိတ္လွသည္
Luသည္မလုွပ္မရွက္စကားတစ္ခြန္းမဆို
hunမူကားကိုသာဂရုတ၇းစိုက္ေမာင္းေနသည္
၂နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ဂ်ယ္ဂ်ဴသို႔ေရာက္သည္
hunကားရပ္ရင္းluဘက္သို႔လွည့္လိုက္သည္🚗. . . .လွလြန္းတယ္အိပ္ေနျခင္းဟာအျပစ္မရွိရိုးသားျဖဴ ၀င္းလွသည္
hunလည္းမနိးရက္ဘဲပင္လယ္ကိုသာၾကည့္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္
ပတ္ဝန္းက်င္သည္အလြန္ပင္သာယာလွသည္ပင္လယ္ေရလိႈ္င္းေလး🏄🏊ေတြကကမ္းစပ္ကိုလာတိုင္းhunၿပံဳးမိသည္😊
စိတ္ထဲမွလည္းဤေနရာတြင္တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ျမတ္ႏုိးမႈနင့္လွပမႈမ်ားရွိသည္ဟူျမတ္နိုးစြာေတြးမိသည္💖💖
⏰⏰နာရီဝက္ခန္႔ၾကာေသာ္
luလည္းန္ိုးလာသည္
ငါကားထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါလားဒါနဲ႔ဟိုတစ္ေယာက္ေကာဟမ္ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲငါ့ကိုထားသြားၿပီလား
စိုးရိမ္မႈေတြႀကီးစိုးလာေသာluတစ္ယာက္ဘာကိုမစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ပါကားေပၚမွသာအျမန္ဆင္းလိုက္ကာေသာင္ျပင္ေပၚတြင္hunကိုရွာေနမိသည္
မ်က္ရည္မ်ားလည္းက်ရင္းနႈတ္မွလည္း
မႀကိဳက္ရင္လည္းအေစာႀကီးထဲကမယူပါနဲ႔လားလို႔
လူကိုတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ရလားလို႔
ပထမဆံုးေန႔မွာတင္လူကိုအရူးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရလားလို႔
ဟီးဟီးommmaေရလို႔
သမီးအျဖစ္ကိုလာၾကည့္ပါဦးလို႔
ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပးပါးစပ္မွလည္းပြစိပြစိျဖင့္ေျပာေနသည္မွာအရူးနွင့္ပင္တူလာသည္
YOU ARE READING
🍃SOOTH🍃
FanfictionHunHan{normal} ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ဆိုတဲ့စကားကို မေျပာၾကဘဲ မုန္တိုင္းေတြၾကားထဲမွာ ကိုယ္တို႔ ro ၾကည့္ၾကမလား Exo First fic Plz support my babe Sooth Thks for adding Reading List , vote & cmt.....