Epiloog

983 57 143
                                    


A/N: You guys, EommaShook (mijn moeder lmao) is jarig vandaag! Een felicitatie zal heel erg gewaardeerd worden door ons en vooral door haar

•••

"Happy endings do exist"

•••

Weken later

Mirae

'Hey...' Een glimlachende Taehyung komt mijn kamer binnen. 'Hoe voel je je?'

Ik haal slapjes mijn schouder op terwijl ik op het bed tik als teken dat hij naast mij moet liggen. Hij loopt gelijk naar me toe.

'En jij dan? Jij hebt hetzelfde als ik toch?' Ik kijk hem aan terwijl hij onder de dekens kruipt.

Hij lacht. 'Ik heb je tenslotte gekust.' Ik glimlach liefjes naar hem toe.

Beide Taehyung en ik lijden aan pfeiffer, een ziekte waar je heel vermoeid voelt en vaak van moet hoesten. Je krijgt het van iemand die je kust, die het dan ook heeft. Het is niet zo besmettelijk, maar er is een kans dat je ook de ziekte kan krijgen.

Yugyeom had me in dat café nog gekust... Hij had het dus. En terwijl ik Pfeiffer had, heeft Taehyung mij ook gekust, op de Inkigayo.

Nu liggen we beide in mijn bed uit te zieken terwijl we gezellige praatjes hebben. Ik heb ontslag genomen van Got7 en ben weer terug naar BTS gegaan. We zijn weer herenigd met z'n allen.

Taehyung en ik...

'Dankjewel voor alles, Tae.'

Hij kijkt me verward, maar glimlachend aan. 'Hoezo? Voor wat?'

'Dat je mijn vriend bent, dat je altijd hier voor me was en dat je mij ook vergeven heb.' Ik kijk hem diep aan, maar hij lijkt me maar geen antwoord te geven. Hij blijft stil en kijkt me maar aan met z'n mooie, bruine ogen.

'Tae?'

'Sorry, het is gewoon...' Hij blijft me maar aankijken. Zijn ogen stralen alleen maar iets warms uit. 'Je bent zo mooi...'

Ik voel mijn wangen diep in een rode kleur branden. God, Taehyung...

'Je haar... Het is zo sexy...'

'Tae, stop,' giechel ik terwijl ik hem plagerig sla.

Hij trekt me lachend in zijn omhelzing en trekt de dekens boven ons heen waardoor al het licht verdwijnt. Maar de gloed in zijn ogen is altijd nog helder te zien.

Voor een paar momenten blijven we in elkaars armen. In stilte, alleen onze hevige ademhaling vult de kamer.

'I like it.'

'Wat?'

'Pretty womaaaaaaaaan,' zingt hij plagerig. Ik laat lachend mijn hoofd in zijn nek begraven. Ik hou echt van hem.

'I like it,' gaat hij door.

Ik zucht opnieuw. 'Wat?'

'Dat we aan dezelfde ziekte lijden. We zijn verbonden door onze speek-'

Voordat hij zijn zin af kan maken, sla ik hard op z'n borstkas wat hem brullend laat lachen. Ik trek de dekens van ons af waardoor we door het licht begroet worden. 'Nasty!'

Hij lacht door. 'Sorry! Het is gewoon... Een kus... Speeksel!' Hij blijft doorlachen.

Ik grijns. 'Dus je zegt dat we verbonden zijn?'

Hij knikt enthousiast. 'Jap! Met onze ziel-'

'Dus Yugyeom en ik zijn ook verbonden? En door hem, ben jij-'

'Eeeeww! STOB IT!'

Ik lach. 'Spellingua!'

Hij lacht voordat hij vervolgt, 'Aughg S.T.O.P!'

We giechelen samen terwijl we tegelijkertijd: 'I.T!' Zeggen.

'Oeh!'

'Yeah!'

Hij trekt me ik een dikke knuffel waardoor ik nauwelijks adem kan halen. 'Yah! Laat me los! Hoe kan jij ziek zijn?'

Hij lacht luid. 'Saranghae.'

Ik blijf stil...

Ach, hou op Choi Mirae. Je houdt van hem.

Ik glimlach breed. Het is nu geen tijd om te twijfelen. Je geniet toch van je momenten samen met hem, Mirae...

Vol met zekerheid geef ik antwoord, en dit keer meen ik het.

'Nado saranghae...'

•••

A/N: And here we go... Ik weer hier met ranten over hoe dankbaar en blij ik ben dat mijn tweede boek afgelopen is.

Maar hey, ik ben ook echt blij! Ik had dit verhaal al een paar maanden in mijn hoofd maar wilde er geen verhaal uitmaken... Het zou mij te lastig lijken.

En kijk waar we nu zijn! Bij de epiloog met 4000+ reads dat blijft groeien! Het is ons gelukt om nog een verhaal te voltooien en ik ben zo blij.

Wat vonden jullie van de hoofdrol? Ik vind haar weleens irritant als ik eerlijk ben, en ik ben de schrijfster ook nog 😂😂

Nah I do love them lmao

Zoals ik al eerder verteld heb, er komt geen vervolg van Bias-Wrecked. Vraag hier dus alsjeblieft niet om. Ik ben toch van plan een andere fanfic van hem te schrijven maar of die ooit uitkomt?..

Anyways, ik wil zeggen dat ik dit echt leuk vond. Elke comment en elke vote maakte me echt blij en enthousiast voor meer! Ik ben serieus super dankbaar voor zo'n publiek! Thank you so much!

Tot in Losing You of een ander boek!

- Shook out

Bias Wrecked | V   ✓ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu