2. Sone
Kırk yılın kışı, güzel alnını kuşattı mı,
Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık,
Gençliğin kibirli, süslü giyim kuşamı
Beş para etmez olur, hırpani yırtık pırtık:
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerededir,
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu;
Dersen yuvalarına çökmüş şu gözlerdedir,
Bencil utancıyla israfa övgüdür bu.
Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara
"Benim güzel çocuğum beni kurtarır" dersen
"Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra."
Güzelliğin onda sürdüğünü göstersen!
O, sen yaşlandığında yeniler varlığını
Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.
(Çev.: Talat Sait Hamlan)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
William Shakespeare / Soneler
Poetryİngiliz edebiyatına ilgi duyanlar için, İngilizce'nin dünyanın en geçerli dili olmasında yapıtlarıyla büyük bir rol oynayan ve dünyanın seçkin drama yazarı kabul edilen şairin en bilindik söz ve soneleri...
