Fiziki izlerinin geçmesinden dolayı unuttum ben acılarımı
Dilsiz bir kuş gibi yaşayamamak hayatı
Yada eksik yaşamak
Acının doruklarında dikilip
Zevten delirecek kadar attım içime
Zevkle acının arasında ki inci çizgide kaldım
Sıkışıp
Sıkışıp
İçime doldurup
Tekrar boşalttım içime
Ne su kattım içine dertlerimin
Ne de sek içtim
Sanki sekten de sek
Eksikleri fazlaydı hayat masamın
Ne muhabbeti ne şarkısı ne de dostu vardı
Fazlaca derdi vardı en güzelinden
Masalların kahramları olur
Prensler prensesler
Bendeyse zebani
Öyleki kendisi melek
Öyleki cehennemde kendisi
Adı da zebani
