Odjazdy zwane - NoMiNaTiOn
Powstały w celu nie zapychania Jednostrzałowców
Lubię sok. Ale wolę Sokkę.
Pijcie sok z kaktusa! Jest mokry! I płyyynny! Nic nie jest mokrzejsze od soku z kaktusa!
A wiecie co się dzieje, gdy popijesz ciastko sokiem z kakt...
Elo nudzący się ludzie, Dziś spóźniona, zapomniana nominacja od Mikalucih Ale za to jakże ciekawa i fascynująca! Screen screena
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
I zaczynamy! 1. Miałam wtedy 7 lat i mieszkałam w bloku. Strasznie się go bałam, bo był duży i wszędzie były kody do wpisywania, moja klatka była na klucz i było tysiące drzwi, a winda dwa razy się przy mnie rozwaliła. Brr. Aż mam ciarki na samo wspomnienie. No i w tym koszmarze próbowałam pójść do mojego przyjaciela, ale się zgubiłam, a jak próbowałam wrócić to zgubiłam się jeszcze bardziej. Usiadłam więc na korytarzu. Byłam przestraszona, spanikowana, sama... Płakałam. Przyszedł nagle mój tata i zaczął mnie pocieszać. A jak się obudziłam, okazało się, że rzeczywiście płakałam i tata stał nad moim łóżkiem i mnie pocieszał. 2. To za trudne. Oba są wspaniałe. Wszystko zależy od reżysera/pisarza. 3. Oj, bardzo. 4. XD Loyd najlepsza 5. Moja klasa, moi przyjaciele, moja rodzina 6. Szpinak, choroba, mokre skarpetki 7. Ekhem, ekhem Dawno, dawno temu, za krzakami, za kamieniami i kałużami, żyła sobie mała driada o imieniu Saspo. Uwielbiała biegać bosą stopą po leśnej podłodze z liści. Była beztroska i śliczna, miała czarne lśniące włosy, a w całym lesie nie było piękniejszego stworzenia. Pewnego dnia wszystkie nimfy i bożkowie zostali wezwani na wielką uroczystość: oto wielki Zeus, pan na Olimpie i władca niebiańskiego sklepienia żenił się z Herą. Hermes rozesłał zaproszenia do wszystkich bogów i bożków, do nimf, nereid, driad, lejmoniad i oread, do satyrów, centarłów i poczciwego Syrena, oraz do wszystkich stworzeń na ziemi, niebie, w morzu i w podziemniach. Wszyscy przyszli oglądać niezmierzone bogactwo Olimpu i radować się z parą młodą. Jedna tylko Saspo została w swojej smukłej sośnie, której drewno było jej domem. Wolała bawić się beztrosko w lesie niż odwiedzać pałace wielkich bogów. Zeus dowiedział się o tym i wściekły nasłał na nią Tantanosa, boga śmierci, by uprowadził ją do Podziemi. Lecz bóg, gdy tylko zobaczył driadę, zakochał się w tej ślicznej i beztroskiej dziewczynie, i by ją od męki uchronić, zamienił ją w jaszczurkę. Niestety Zeus i o tym się dowiedział. Nasłał na biedną Saspo kamień, który zmiażdżył jej kończyny. Troskliwy Tantanos odciął jej paznokciem bezużyteczne już kończyny i nauczył pełzać na brzuchu jak wąż. Tak więc powstało stworzenie jak wąż wyglądające, jaszczurką będące i Padalcem się nazywające. Koniec
