Student Teacher in love

Student Teacher in love (3)

So guys thank you tlga to those who are voting for 'Student Teacher in Love'. It totally means a lot to me. ^_^

Please follow me on:

Twitter: chubbybunny_132

Instagram: chubbybunny_132

Photo of Allysa Mendez.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Sophie]

OMG! Tama ba ung narinig ko.. Ininvite ni mama si Bryan for dinner.. I'm like OMG tlga. Mixed emotions tlga nararamdaman ko ngayon, I feel happy yet nervous, kc nmn ung crush ko kakain sa bahay nmin. Wait crush ba cnabi ko, eh diba sabi ko susuko na ako. Aish...Malay ko ba!!

"Um Bryan dito ka na umupo sa tabi ko" sabi ko kay Bryan ng ituro ko ung upuan malapit saakin. Mukhang naisip niya na gusto ko siyang katabi. Feeler much. Pagkatapos kong paupuin si Bryan ay pumunta ako sa kitchen para pagsabihan si mama.

"MAMA! Ano bang naisipan mo at ininvite mo si Bryan for dinner"

"Bryan? Bakit Bryan tawag mo sakanya, hindi ba dapat Sir Bryan?" sabi niya na may halong tukso

"Ha?! Bryan ba sinabi ko. Hindi ah... sabi ko kaya Sir Bryan"

"So tinatawag mong sinungaling ung nanay mo?" babala niya saakin

"Hindi nmn sa ganon mama" sagip na sagot ko "Ano nga pala ulam natin?" tanong ko para maiba ang pinaguusapan namin

"Beef steak at Chicken curry"

"Wah social(susyal), okay tau ah...rich kid"

"Hindi nmn...Dalhin mo na nga itong mga ulam sa mesa" utos niya saakin. Kinuha ko pareho ung beef steak at chicken curry at pumunta sa mesa pero sa kalagitnaan ng paglalakad ko ay kinuha na saakin ni Bryan ung plato ng chicken curry

"Mukhang mabigat ah.. Tulungan na kita" sabi ni Bryan kaya biglang namula ung mga pisngi ko, parang napansin ni Bryan. Puro katahimikan ang napuno sa paglalakad namin papunta sa mesa. Pagbaba ko nung plato ay tumakbo na ako pagbalik sa kitchen.

"Mama...May maitutulong pa ba ako sayo?" tanong ko sakanya

"Wla na...pero lagyan mo na nang plato ung lamesa" pagkarinig ko sa sinabi niya ay tumakbo na ako sa mesa na may dalang plato. Habang hinahanda ko ung lamesa ay nakatingin saakin si Bryan

"May problema ba Bryan? Bat ka nakatingin" tanong ko

"Ah! Wla nmn" sabi niya sabay ilag ng tingin. Nainis ako sa pagkailag niya kaya pumunta ako sa harap niya, pero umilag din siya. Sa kada punta ko sa harap niya ay ilag parin siya ng ilag. Nabwisit na ako kaya hinawakan ko ung mukha niya at iniharap ko saakin

"Ano nga kasi?!" sabi ko habang nakatitig sakanya

"Ehmm!" biglang sabi ni mama sa tabi. Sa pagka-ehmm ni mama bigla kong napansin na ang lapit na pala ng mukha namin sa isa't-isa, as in 1-inch lng. Bigla nalang namula ung pisngi namin dalawa tsaka ko siya binitawan. "Anong ginagawa niyong dalawa?" tanong ni mama

"Ah.. Mrs. Ventura... wla nmn po may pinapaalis lng ako kay Sophie sa mata ko, napuwing kasi ako eh"

"Oo nga mama, may inaalis lng ako sa mata niya kaya ang lapit ng mukha namin sa isa't-isa" sagip kong sagot

"Un ba... Osige na, kain na tau" sabi ni mama. Habang kumakain ay naguusap si Bryan at si mama.

"Bryan kamusta namn ung anak ko sa klase mo, maingay ba siya?"

"Okay lng nmn Ma'am, siya nga po ung isa sa mga tahimik sa klase ko eh"

"Eh how about in terms of grades, pasado ba siya?"

"Yes Ma'am.. she is one of our excellent students in class"

"Mabuti nmn...Ikaw nmn Sophia, wag mo akong ipapahiya sa klase mo ah pati narin si Sir Bryan.. atsaka kung may problema ka or kung meron kang di maunawaan, itanong mo lng kay Sir Bryan, wag kang mahihiya" sabi saakin ni mama

"Oo na mama" sagot ko sakanya

Mukhang pinag-uusapan parin nila ako, kung kamusta ako sa klase, kung nakikinig ba ako, at iba pa. Nakalipas na ang ilang oras ay napagpasyahan na ni Bryan na umuwi

"Sophie..Ihatid mo na si Sir Bryan sa labas" utos ni mama

"Osige..Bryan halika sa labas" sabi ko kay Bryan paturo sa pinto palabas

"Sophie..malapit na ang athletics festivel natin" sabi niya

"Oo nga noh...Pero ano namang meron" tanong ko

"Eh kasi dba every year may Sports representative ang every class" sabi niya

"And?????" tanong ko

"Gusto ko lang sana na ikaw ang representative natin" sabi niya

"Bakit nmn, bat hindi nlng si Marco, mas athletic kaya siya"

"Ayoko sakanya, mas madali tau magkasundo kaysa sakanya"

"Weh maniwala na unggoy, di nmn totoo ung mga sinasabi mo eh"

"Totoo kaya, sayo lng kaya ako comfortable, kaya nga kita tinatawag sa first name mo eh" nang narinig ko un ay nagulat ako hindi ko napansin na tinatawag niya ako sa first name ko

"Osige na unggoy na ako" sabi ko sa pagkatalo

"Hindi ka unggoy Sophie, your a butterfly" papuri niya saakin "Salamat sa dinner Sophie ah..pasabi sa mama mo ang sarap niya magluto"

"Osige.. salamat din dahil nagawa mo pang kumain dito"

"Syempre nmn..malakas ka saakin eh" nang narinig ko un ay bigla akong nahiya sa kanya "Osige Sophie aalis na ako ha Bye" sabi niya saakin

"Osige Bye" sagot ko sakanya.Sumakay na siya sa kotse at umalis. Pagpasok ko sa bahay ay dumiretso na ako sa kwarto ko at sumalpak sa kama.

"Ano kaya mangyayare bukas" tanong ko sa sarili ko. "Ewan ko, bahala na...Pero Sophie kailangan mo nang alamin kung ano ba talaga ang nararamdaman mo para kay Bryan, bago pa magkagulo ang lahat.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Author]

I'm sorry kung masyadong boring tong chapter na to pero promise guys babawi ako. ^_^

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Special thanks to:

@jesena1234 and @remarkable_