I Am Angel And I Am A Mafia Repear

Chapter 1

Ang sarap talaga kapag walang iniisip na problema. Parang ang gaan sa pakiramdam na malayo sa gulo ng syudad.

Here I am now in my resthouse somewhere you cannot reach. I build this rest house of mine in the woods. Not just like those common rest house built in the seaside where you can feel the salty water of the sea touches your body. I preferred to built my rest house in the woods because for me it is more peaceful . I feel romantic by the ambience of the woods sorrouded my house and the sounds of birds tweeting every now and then. And I like the view of the lake on the back portion of my house. I didn't mind to put a fence on it because I don't want to ruin the beauty of the lake brings in my house. 3 kilometers  away from my house you can do hiking because the beautiful and crystal clear water falls is waiting for your body to be thrown and feel the freezing yet calming water. By throwing off your body there, feels like throwing all your problems away. After swimming you feel your entire body as light weight as a paper. The feeling is also fullfiling.

Malapit ng magbukang liwayway kaya naisipan kung mag jogging papunta sa falls. Nagbihis ako sinuot ko ang itim na short na nagpatingkad sa maputi kong balat. Sinuot KO ang sleeveless na kulay itim din na katulad sa mga atleta. Sinuot ko din ang sapatos ko na pang jogging. Nag warm up ako bago KO kunin ang baril KO at isinukbit sa tagiliran KO at umalis na. Kahit nag jojogging lang ako nagdadala pa rin ako ng armas, hindi dapat ako maging kampante dahil hindi porket alam ko ang lugar na to ay safe na. Walang safe na lugar para sa aking isang reaper. Nasa kalagitnaan ako ng pagjojoging  ng bigla akong naalerto sa malakas na kaluskus so I prepare myself if ever somebody attack's me. I waited  but there's nothing bad happened. The scratching sound continues.

Dahan- dahan akong naglakad patungo sa pinanggagalingan ng kaluskus ng walang ingay. Kumubli ako sa kahoy atsaka sumilip habang hawak KO ang baril. Bali ang position KO ngayon ay tulad sa Charles angels. Unti- unti kong inilabas ang ulo KO upang makita ko ng malinaw kung sino man yun. Gumagapang siya na tila nahihirapan pero hindi ako nagpatinag who knows maybe this is his tactic.

"Put your hands up or I' ll dig a hole in your head"- sabi ko sa tao. Medyo inangat nyo ang kanya ulo kaya mas hinigpitan KO ang hawak sa baril. Gumalaw siya at mula sa pagkakadapa at humiga siya at pilit itinataas ang kamay na wari mo' y humihingi ng tulong.

Nang makita KO ng mabuti ang mukha niya nabigla ako dahil sa pamilyar niyang mukha. Siya ang schoolmate KO. Ang Campus Heartthrob daw. Bakit siya nandito? Anong nangyari sa kanya?

Nag aalangan man akong tulungan siya pero ginawa KO pa rin. Base sa kinikilos at sa mga galos at pasa sa mukha, mukhang matinding sakit at hirap ang dinanas niya kaya agad kong isinukbit pabalik ang baril sa tagiliran KO at bago pa tuluyang pumikit ang mga Mata niya ay naitayo KO siya at inakay papunta sa rest house ko.

Pagdating ko dun dinala KO siya sa isa pang bakanteng kwarto at doon siya inihiga. Pinagmasdan KO siya habang natutulog at nakita ang madungis nyang mukha at katawan. Kumuha ako ng maligamgam na tubig at saka umakyat ulit sa kwarto kung saan siya. Binasa KO ang bimpo at ipinahid sa mukha niya at sa kamay pagkatapos ay sa paa. Hindi ko na nilinis ang katawan niya. Siya na lang ang gagawa non  pagnagkamalay na siya. Ano ako maid nya? Lumabas na lang ako at dumiretso sa kwarto KO dahil tinamad na akong mag jogging.
Natulog ako pero hindi ganon kahimbing. Pinanatili kong alerto ang isipan ko sa aking paligid.

Hapon na nung bumaba ako para uminom ng tubig. Pagkatapos ay pinuntahan ko ang lalaki sa kanyang kwarto. Kilala ko siya. Siya daw ang Campus Heartthrob. Para sa akin ok lang naman yung mukha niya. Hindi ko ngalang matandaan ang pangalan niya.

Pumasok ako sa kwarto niya at pinagmasdan ang maamo niyang mukha na mahimbing na natutulog. Ang ganda ng hugis ng kanyang mukha. Mas maganda kapag tinititigan sa malapitan. Walang duda kung bakit siya crush ng mga kaschoolmates ko. Kung normal na estudyante lang siguro ako magiging crush KO din siya. But in my job crush is the most insane and useless action. Hindi kami pwedeng magpadala sa emosyon dahil yun ang ikapapahamak namin pati na rin ang mga pinoprotektahan namin.