Bir hikayeye nasıl başlanır bilmem,ama bu hikayeyi yazarken kendimi iyi hissedeceğimden eminim...
Karnesindeki belgeleri babasına göstermek için canla başla evine koşan Engin.Haziran ayının kendisine patlayacak hissini veren sıcaklığına aldırış etmiyordu..
Eve geldi ve karnesini gösterir göstermez beklediği cevabı aldı.Mersin'e yeni aldıkları yazlığa gidiyorlardı.Sevinçten çıldıracak gibiydi..Ama onu bekleyen,farklı ve yeni duygular beslemesine neden olacak kişilerden habersiz,3 ay boyunca denize girmenin hayalini sürüyordu..Ertesi gün sabahtan yola çıktılar.
Yol çok uzun sürmüştü ve yaklaşık arabanın içinde 3 saat kalmışlardı.O yorgunlukla yazlıklarına çıkıp ertesi sabaha kadar uyudu..Sabah kalktığında o bezgin,kendinden geçmiş moloz yığınlarını değilde maviliği gördü,huzur buldu.Koştu hemen denize doyasıya yüzdü,fakat denizden çıkınca karşısında kendi yaşlarında bi kız gördü.Hemen bi toparlanma ihtiyacı duydu ve hemen evlerine gitti.Babasının ve annesinin günün nasıl geçti sorularına cevap vermiyor,sanki başka bişey düsünüyordu.Yemek yedikten sonra hemen odasına çekildi
.Erkenden yatağına girmişti.Sanki o neşe ve sevincini değişik,başka duygular almisti.Gözlerini kapayinca o kızın gukumsemesi geliyordu aklina.Daha önce hic yasamamisti bu duyguyu.Acaba ne olabilirdi!!! O denizden çıkışını hatirliyor ve gulumsuyordu.Sanki icinden bi ses hemen yarin olsun diyordu..
Sabah kalktı,yemeğini yedikten sonra denize gitti.Yine o aynı kızı görmüştü.içinde sanki bişeyler hoplayip zipliyordu.sanirim asık oluyordu ama o bunu bilmiyordu..İlk defa böyle bi duygu yaşadığı için ne yapacağını bilmiyordu.Her sabah aynı sekilde o kızı görüyor ama yanina yaklasamiyordu.Bu utangaçlık duygusu onu çileden çıkarıyordu..
