Wrong Dare (Girl Friends) Series #1

PROLOGUE

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any information storage and retrieval system, without written permission from the author.

Plagiarism is a crime. Expect typo graphical errors, grammatical errors, etc.

"Yna, you can run away."

Ngumiti ako kay kuya Axel. Halatang-halata sa mukha niya na hindi siya sang-ayon sa disisyon ko. Frustrated kasi ang kupal, kunot na kunot ang noo as if na siya ang papakasalan.

Napangiti rin ako sa parents ko na parang maiiyak pa sa magayayari mamaya. Nakatingin lang sa'kin silang tatlo habang ako na nakaupo at nakaharap lang sa kanila. Dati, akala ko parents lang namin ang magdedesisyon pero binigyan nila kami ng chance. One month para tumira sa isang bubong. 'Yun din pala ng purpose ng separated bedrooms namin.

They tested us, if there's a conflict between us then... they wouldn't continue our marriage. Sa huli ay nasa amin pa rin talaga ang desisyon. Akala ko kokontrolin nila kami hanggang dito, pero hindi e. At the end of the day, they care for our feelings.

Sa loob ng isang buwan na 'yon, okay naman. Parang may kaniya-kaniya lang kaming buhay. Hindi ko siya pinapansin kasi hindi naman siya namamansin. Sa totoo lang, daig niya ako sa katahimikan. 'Yung akala ko, ako ang pinakatahimik sa'min? Mas malala pala siya.

Kaya nga minsan, kapag hindi ko na kinakaya ang atmosphere... ako talaga ang una na nagsasalita sa'min. 'Yun nga lang sasagot siya na sobrang tipid... para bang mauubusan siya ng boses para sa susunod pa.

Feeling ko nga habang tumatagal parang mas nababadtrip siya sa'kin. Ako naman, mas lumalala ang feelings sa kaniya.

Kaya one day, I asked Wanson if he'd continue this marriage and he'll reason out that it's for his Mom. Everytime I was asking him about it, he will just say the same reason, for Tita Kelly. For her to be happy.

He doesn't care about his own feelings. Alam ko naman na sa simula pa lang e ayaw na 'to ni Wanson.

I care for Wanson so I was asking him multiple times about this.

But I care for my feelings too...

Sometimes, I thought that fate gave this chance to me. Was fate did that to Tita Kelly's condition to control over Wanson's future?

Hindi ko gusto ang kalagayan ni Tita, pero hindi ko maiitanggi na gusto ko ang pakasalan si Wanson.

I'm sorry Wanson, but I chose to stay with your life...

I chose to be selfish this time...

Because of this feelings of mine.

Well, I just... love you.

"You sure, Amelia? The heck, you can run away with me," Natatawa talaga ako sa itsura ni kuya. Kanina niya pa ako kinukulit na umurong dito.

"Kuya, I'm really sure about this." Nagpaalam na sina Mommy na may aasikasuhin lang daw. Binigyan nila siguro kami ng time ni kuya Axel para makapag-usap. Ngayon lang kasi kami ulit nagkita kasi sa UCV siya nag-aaral. Gulat na gulat pa nga ang kupal... na akala niya prank lang 'to.

"I care for you, Amelia." Umupo siya sa tabi ko at humarap sa'kin.

"Hey don't call my first name!" Pinanliitan ko siya ng mata. "Only Tan can call me that!"

"Hanggang ngayon ba, tinatawag ka pa rin niyang Amelia?" Naririnig kasi dati ni kuya na tinatawag akong Amelia ni Wanson. Kaya nakigaya siya ng tawag, pinamili pa ako ni kuya Axel kung sino raw sa kanilang dalawa ni Tan ang mas nagandang bumanggit ng first name ko.

Amelia ang tawag sa'kin ni Wanson noong childhood days. Ngayon naman, kahit Yna sobrang rare niyang banggitin. Ni wala pa nga yatang limang beses ang pagbanggit niya sa pangalan ko.

Hindi ako makasagot sa tanong ni kuya so I changed the topic. "Bakit naman? Mahal ko si Wanson, why bother to care?"

"He has no eyes for you." Kuya Axel looked straight in my eyes. Walang preno rin ang bibig nito minsan e, nakapaka direstong tao. Kaya minsan, katulad nito... nasaktan ako sa katotohanan na ganun nga.

One sided love marriage? Mukhang ganun nga ang papatunguhan. Okay na naman 'yun, I'm just hoping that one day... he'll woke up and tell me how much he loves me.

Siguro matutunan niya rin naman akong mahalin e. I'll try my best to be a good wife. I'll learn to do things like housewife does.