Ik was heel klein, 3 jaar of 4. Het punt is, ik was heel klein. Het was, denk ik, een redelijk normale avond. Ik was eerst 10 minuten naar de maan aan het staren. ik vond het altijd al fascinerend, de maan en de sterren. Maar natuurlijk een televisieprogramma kwam op waar ik verzot op was dus was ik dat gaan kijken. Ik was dus naar het tv-programma aan het kijken en mijn ouders in de keuken aan het praten. Ik begon geschreeuw te horen vanuit de keuken maar ik probeerde er geen aandacht aan te hechten omdat ik dacht dat het wel over zou gaan. Dus daar zat ik dan, proberen te letten wat er op de tv aan het gebeuren was tot mijn ouders voor de tv gingen staan, papa aan de linkerkant en mama aan de rechterkant. Het geschreeuw werd luider en luider met steeds een stem met meer en meer woede in verscholen. Ik probeerde te zeggen dat ze moesten stoppen. Ik herhaalde het steeds opnieuw en elke keer een beetje luider in de hoop dat ze me zouden horen. Maar er gebeurde niks. Op dat moment voelde het even dat ik niet bestond, dat ik een geest was. Ik wist niet wat ik moest doen en ik voelde een kwelling in me, een prop in mijn keel, en er kwamen tranen in mijn ogen te staan. Ik begon te wenen en te schreeuwen, mijn ouders hoorden het en mijn vader pakte me op en sprak te woorden 'Kijk wat je gedaan hebt.' tegen mijn moeder dat ik nog heel goed kan onthouden tot op deze dag.
YOU ARE READING
Past, Present, And Future
RandomJe weet nooit wat er allemaal is gebeurd in iemand zijn of haar leven. Sommige mensen hebben een leven vol tragische gebeurtenissen. En je zou die persoon nooit begrijpen totdat je weet wat er is gebeurd. Dit is er zo een van. In dit verhaal worden...
