Küçük Düşünceler (Eylül❤ Ali)

GERÇEKLER NE?

Eylül: Sevgili? Kimin? Benimmi?

Ali: Nasıl yani. Niye böyle bilmememezlikten geliyosun

Eylül: Ne bilmemezlikten gelcekmişim. Hem kim dedi bunu sana? Benim sevgilim felan yok

Ali biraz sevinir. Eylül sinirli bir şekilde

Eylül: Hem sevgilim olsa nolcak? Niye bu kadar sinirleniyosun? Hayır yani benim sevgilim olamazmı?

Ali: Ben öyle bişey demedim. Sadece.. sadece biraz kızmıştım geç geldiğin için

Eylül: Yaaaa... bak gör nasıl oluyomuş. Banada aynısı olmuştu hatırlatırım

Bu sırada osman gelir

Osman: Eylülll

Eylül: Osmann

Osman: Selam kanka

Eylül: Selamm. Bi dakka senin ne işin var burda. Hani evde dinleniyodun. Oğlum kaç gündür mesaiyeye kalıyomussun. Git dinlen biraz. Bu kadarda yorma kendini

Osman: Amann. Boşver.
Ee bu arada seninle tanışamadık. Ben osman. Eylülün arkadaşıyım

Ali: Bende Ali. Memnun oldum

El sıkışırlar. Ali biraz osmanın elini sıkar ve eylül farketmesin diye çeker. Osman alinin bu tavrını anlamaz(burayı çok sevmiştim😂)

Eylül: Osman kusura bakma benim merali aramam lazım. Malum bazı sorunları çözücem. Hadi görüşürüz

Osman: Ooo. Ne zamandır görüşemiyoruz meralle. Selam söyle. Hadi görüşürüz.

Eylül gider. Alide onun peşinden takip eder
Eylül odasına girecekken meral arar

Eylül: Alo meral

Meral: Ay canısı naber?

Eylül: Sayende çok iyiyim meral. Benim ne zamandır sevgilim var?

Meral: Hee o mesele. Ya şu ali denen çocuk varya işte sende gönlü varmı olurmu bu iş diye bi deneyim dedim

Eylül: Ya ne demezsin. E sonuç ne çıktı meral çokkk merak ediyorum gerçekten

Meral: Bu işş..bu iş vallada olur billada olur😀

Eylül: Üff meral. Neyse bu seferlik affediyorum ama bi daha böyle şeyler deme başkalarına

Ali eylülü başından beridir dinliyordur. Eylül telefonu kapatıp odasına girer. Alide kendi odasına girer.

Eylülün odası:::

Eylül her gün gibi ilk okuldaki yaşadıklarını düşündü

İlk okulda her zamanki gibi bir gün. Eylül hergün herkesden erken gelmiş sınıfta bekliyor zilin çalmasını. Uyku gelince lavoboya gidip yüzünü yıkarken birden 2 kız çocuk eylül ün saçlarından tutup iyice saçlarını heryerini ıslatmaya başladılar. Eylül çığlık atıyor ama kimse onu duymuyordu. Birden tuvaletin kapısı açıldı ve o erkek eylülü kurtaran okulun popiler çocuklarındandı. İçeri girip kızlara bir bakış attı. Artık kızlar eylülü bırakıp çocuğu izlemeye başladılar. Çocuk içeri girip eylülün kolundan tuttu. Arka bahçeye bir ağacın altına geldiklerinde eylüle bir kaç peçete verip üstündeki hırkayı onun üstüne tutar. Eylül teşekkür eder ama çocuk hala konuşmuyordur. Hırkasını eylüle verince oradan uzaklaşır.

Eylül çocuğu hatırlar ve alinin resimdeki arkadaşlarının içinde o çocuğun olduğunu hatırlar. Alinin instagramına girer. En sonlardaki resmi bulur. Resimde 3 çocuk vardır. Biri ona eziyet eden çocuklardan biri diğeri onu kurtaran diğerini ise tanımıyordur

Eylül telefonunda o resme bakarken birden odasının kapısı çalar. Gelen alidir. Eylül birden panik yapup telefonunu kapatır

Ali: Eylül: Müsaitmisin?

Eylül: Ee..vet. yani evet

Ali: Bişeymi oldu? İyi görünmüyosun.

Eylül: İyiyim iyiyim.

Ali: İyi ozaman

Eylül: Sen niye geldin?

Ali: He ben vaktin varsa birlikte kahve içelimmi diye sorcaktım. Tek başıma kahve içmeyi sevmemde. Hem biraz sohbet ederiz. Ne dersin?

Eylül: Olurda bir tane dosya kaldı. Yami sen alıp gelsen burda içsek. Yani sen istersen.

Ali: Olur olur
(içinden)"evet dedinya o yeter bana"

Eylül: Biuşeymi dedin?

Ali: Şey diyorum nasıl istersin kahveni

Eylül: Şekersiz olusun.

Ali: Bende şekersiz içerim. Neyse 2 şekersiz. Ben hemen geliyorum

Ali kahveleri almaya gider