Küçük Düşünceler (Eylül❤ Ali)

8. BÖLÜM

Ali kahveleri almış eylülün yanına gidiyordur. Kapıya vurmadaniçeri girer.

Ali: Kahveler geldii

Eylül: Teşekkür ederim

Ali: Rica ederim

Eylül kahvesinden bir yudum alır

Eylülden:
Ali kahveleri getirdiğinde hala bana yardım eden kişimi yoksa eziyet eden kişimi diye düşünüyordum. Ali hala bana bakıyordu. Neden bilmiyorum ama biraz utanmıştım. Ama birazda sinirli. Hemen söze atladım

Eylül: Eee. Yeni işine alıştınmı

Normalde hemen konuya girip şüphelendirmek istemedim. Yavaş yavaş bana ısınsın diye. Hemen cevap verdi

Ali: Çok güzel biryer. Yani eski çalıştığım yer gibi değil. Hemen alıştım buraya

Alışmışmış. Kızların peşinden koşmasına seviniyom demiyoda. Evet yakışıklı ama o kadarda değil yani. Kendimi o mavi gözlere kaptırmamak için gözlerimi kaçırıp kahvemden bir yudum daha aldım

Ali: Sen kaç yıldır burdasın

Eylül: 1 buçuk sene oldu heralde.

Ali: Çok seviniyosun burda. Yani herkesle içli dışlısın baya.

Eylül: Yani iyi geçinmeye çalışıyorumda denebilir.

Ali: Bu arada sondavada durumlar nasıl

Eylül: Katilden bir iz yok daha ama bulucam.

Evet. Bu sefer daha başlangıç ama bulucam o katili. Bir çocuğu öldürmüş ve bir göle atmış. Çocuk daha 7 yaşında ve kız. Anlamıyorum bu çocuklardan neler istiyolar? Ne zararları var bu çocukların?

Aliden:
Eylülü bu gün çok düşünceli gördüm. Yani geçen günde aynıydı sanki. Bilmiyorum. Bu kız gerçekten benim kafamı karıştırıyor. Davayı sorduğumda yumruğunu sıktığını vesinirle masadan kalktığını gördüm. Böyle davalarla normalde çok karşılaşırız. Eski çalıştığım yerlerde hep bu davalarda çalışanları gördüğümde hep ağladıklarını gördüm. Ama eylülaksine soğuk kanlı ve sinirliydi. O etrafda düşünceli bir şekilde dolaşırken ben onu izliyordum. Birden o yeşil gözleri bana bakmaya başladı

Eylül: İlk sorumuz katil bu çocuğu nerde buldu? Yani akrabası felan olabilme ihtimali var ama olmama ihtimalide var

Ali: Diyelimki akrabası felan değil. O çocuğu nerden buldu. Oraya nası getirdi çocuğu. Mobese kayıtları yok. Bir ormanda olmasıda mantıklı değil saten

Eylül: Evet ama ormanı hiç araştıran oldumu. Yani belki oralarda bir gören vardır belki. Dağa evi felan. Bir araştıralım bakalım

Eylül gidip silahını ve telefonunu aldı ve bana baktı.

Eylül: Bende bakmak istiyorum. İşin yoksa sende  gelsene?

Eylül benim gelmemimi istiyo? Nedenki? Ben gerçekten anlamıyorum bu kızı. Teklifini çevirmemek için kabul ettim. Hızla odadan çıkıp otoparka gittik.

Eylül: Yol biraz uzun. Yani senin arabaylamı gidelimbenimkiylemi?

Ali: Benimiçin farketmez ama ben anahtarımı unutmuşum. Zaman kaybetmeden gidelim seninkiyle işte

Eylül lüks arabısını açtı ve sürücü koltuğuna oturdu. Bende onun yanına oturdum.

Yarım saat kadar oldu. Yolu yarılamıştık. Ben eylüle bakarken o yola bakıyodu

Eylülden:
Yol boyu çıtım çıkmadı. Arabamı sürmek bana gerçekten çok iyi geliyodu. Daha doğrusu rahatlatıyo diyebiliriz. Uzun bir yola girdik. Yan tarafımızda ağaçları görüyordum. Yol bomboş olduğu için 150 le gidiyodum. Bi 15 dkdaha yolgittikten sonra gölün olduğu tarafa doğru par ettim arabayı. Arabdan indik. Gölün olduğu tarafa yürüdük hızlı adımlarla. Etrafta kimse yoktu. Gölün olduğu yer sarılmıştı. Ardından aliye baktım

Eylül: Yani gerçekten nasıl bulacağız bu katili? Diğer davalarda hiç bu kadar elim kolum bağlı kalmamıştı.

Ali ye bir adım daha yaklaşırken ayağımın altında bir tahta gibi bişey hissettim. Ayağımı sürüp bir kere daha o sesi duyduktan sonra aliye baktım. Oda yere bakıyodu. Hemen kendimize gelip yere doğru eğildik. Toğrağı biraz kazdıktan sonra bide ne görelim. Toprağı kazınca tabutu gördük. Hemen tabutu toprağın altından çıkardık. Tabut baya ağırdı. İçini açtığımızda ölmüş bir kız çocuğu bulduk. Nabzına baktım ve ölmüştü. Ayağı kalktım. Biraz başımı sıvazladım. Ali hala çocuğa bakıyodu. Oda kendine gelip telefonunu cebinden çıkardı. Ve arkasını dönüp polis ekibi gelmesi için karakolu aradı. Ben ise toprağınaltından çıkardığımız yere baktım. Toprağa daha dikkatli baktığımda daha yeni kazılmış gibiydi. Aliye seslendim

Eylül: Alii