It wouldn't change you're still a Queen(Book2)

chapter#37 Continuation

~JHAIC POV~

"Sana may matutunan kayo ^_*Bata pa lang ako tamad na kong mag aral kasi ayoko talaga na nagsusulat at nagbabasa.palagi kaming nag aaway ni dad dahil sa pag aaral na yan hanggang sa isang araw may nakilala akong batang babae ,naging kaibigan ko sya pero dumating ako sa point na kaylangan ko na syang iwan!bago ako umalis nagpromise ako sa batang yun nababalikan ko sya,at pagbalik ko pakakasalan ko na sya and after 10 years nakalimutan ko ng balikan ang batang nakilala ko at mas lalo akong naging tamad sa pag aaral ni ayaw ko talagang pumasok at pag na sa school ako natutulog lang ako!firstday of school nun ayokong pumasok pero dahil sa mga kaibigan ko pumasok tuloy ako!ang sabi kasi nila may transfer daw at maganda hahaha"-i said na ikinatawa nila

Mukha namang nag eenjoy sila kaya nagpatuloy na lang ako..

"Nung unang araw ko syang nakita,Oo inaamin ko na nga na maganda sya no i mean sobrang ganda nya,binubully ko sya nun kasi minsan nya na kong sinagot hahaha pero sya yung dahilan ko kaya pumapasok ako,hindi nagtagal ang babaeng yun naging close ko hanggang sa nagustohan ko pero isang araw nagyaya sya sakin ng date at sa date naming yun sinabi nya na kahit ngayon lang daw ituring ko sya yung kababata ko,nagalit ako sa kanya dahil akala ko napakadesperada na nya at gusto nya ring palitan yung bestfriend ko!pagkatapos nung araw na yun,lumipas ang ilang araw hanggang sa nakasalubong ko yung pinsan nung babae tinanong sakin nung pinsan nya kung nahanap ko na daw ba yung kababata ko,umiling ako bilang sagot pero bigla nya saking sinabi na"you make a wrong decision jhaic shes not coming back anymore!"nagtaka ako sa sinabi nya hanggang sa nalaman ko na yung batang iniwan ko noon ay yung babae pa lang nagustuhan ko  at ang worst patay na sya nung nalaman ko,sobrang nagalit ako sa sarili ni halos lahat pinagsisihan ko,gumuho ang mundo ko dahil sa kagagohan ko,araw araw akong na sa bar,nakikipagladian sa ibang babae,walang pakialam sa pag aaral at araw araw nakikipag away"-i said

Natahimik ang lahat dahil sa sinabi ko

Pansin kong may hawak silang tissue

Nagpatuloy na lang ako

"After 6 months sa isang ball doon ko nalaman na buhay pala yung taong mahal na mahal ko ,tapos ilang araw kaming nagkasama pero bigla na lang syang umalis na walang paalam"-i said

Umiwas na lang ako na tingin sa mga tao

~DIANA POV~

hindi ko sya magawang tingnan

"Tatlong taon ang lumipas
Na hindi ko sya kasama,masakit para sakin dahil patuloy akong naghihintay,halos lahat tinuring kong walang kwenta sa buhay ko,ni hindi ko eneexpect na makakagraduate ako kasi alam kong hindi ko pinahahalagahan ang pag aaral ko,pero sa kabila ng lahat nandito ako sa harap nyo nagkukwento tungkol sa buhay ko! maraming salamat hanggang dito na lang ang lahat,sana lang wag nyo kong gayahin sa mga maling ginawa ko sa buhay ko at para naman dun sa babaeng iniwan ako kung sana naririnig mo lang ako gusto kong sabihin sayo na hanggang ngayon naghihintay pa rin ako sayo!"-he said

Agad akong tumakbo papuntang backstage..

This time ako naman!

~JHAIC POV~

nagsimula ng bumagsak ang luha ko,agad ko itong pinunasan..

Nagpalakpakan sila at ang iba ay umiiyak dahil sa kwento ko..

Bumaba na ako sa stage at nagsimulang maglakad paalis.

Ayoko ng makinig ng speech ang boring ..

Katulad nung ginawa ko hindi ko alam kung speech pa yun tsk!

Bubuksan ko na ang pinto ng biglang tawagin si nerd

Sya pala ang summa cum laude

Napailing na lang ako