MORE THAN FRIENDS [MarNolo OneShot story]

FIRST and LAST chapter

 

(A/n: oh wag magtaka kumba’t maikli lng, ONE SHOT lang ito J)

 

Mariestella’s POV

 

Annyeong haseyo~ I’m Mariestella Racal. 16 years old, 4th year highschool sa Oineza University. Parents ng bestfriend ko ang may-ari ng University na un. Sinu sya? Si Jane Oineza. O dba? Ang swerte ko, kaibgan ko ang tagapagmana ng University na pinapasukan ko. close dn ako sa family nya, pati sya close dn sa family ko. ^_^ may boyfriend dn ako, si Joshua Garcia. Di naman ako pinagbabawalan ng parents ko makipagbf basta daw walang gagawing masama. At disente naman si Josh kaya ok lang sya para sa parents ko.

Naglalakad ako ngayon dito sa campus. Wala pa si Jane. Maaga pa naman kasi. Ako pa nga lang ata ang mag-isa dito eh. nagpatuloy lang ako sa paglilibot, tas nung nasa tapat na ako ng  gym. May kumalampag bgla.

O.o

Nacurious ako kaya pinasok ko ang gym, pero syempre dahan-dahan lang. pagpasok ko.

Hala? Hala? May lalakeng mag-isa dito at naglalaro ng basketball. Sinung kalaro nya? may nakikita bas yang hndi ko nakikita? Pero magaling sya ha, infairlaluu.

“A-ahm, excuse me.” Sabi ko.

Tumigil sya sa paglalaro at tumingin sakin. Seriously? May nakikita pa ba sya? Sa liit ng matang yan, may nakikita pa ba yan?!

Ang singkit nya kasi masyado eh. siguro nung nagpaulan si God ng maliliit ng mata sobra-sobra ang nakuha nya. at, mukhang bago lang sya dito.. ngayon ko lang nkita eh.

“Yes?” tanong nya sakin. Feeling ko nafreeze ako bgla. Nung nagsalita sya, may kakaiba akong naramdaman eh.

“W-wala..” then automatically.. napatakbo ako.

Nung nakita ko ang mga mata nya, naalala ko na naman.. naalala ko sa knya yung batang nakilala ko sa beach when I was 7 years old. Kaedad ko lang ang batang yun, singkit dn sya tulad nung lalake kanina. tapos nung araw na aalis na kami sa beach.. sabi sakin nung lalakeng yun..

“Gusto kta Maris.”

 

Bngyan nya pa nga ako noon ng kabibe. At ang kabibe na un, dala-dala ko kahit san ako magpunta. Yung batang lalake, hndi ko na matandaan ang pangalan eh since 9years ko na dn syang hndi nakikita.

Tumigil na ako sa katatakbo at umupo sa isang tabi. Ako pa lang naman ang nandito kaya kahit san ako maupo ok lng, wala naman ibang makakakita sakin eh.

Kinuha ko sa bag ko yung kabibe. Tapos napaisip ako..

“Posible kayang sya yun?” tanong ko sa sarili ko. eh kasi nung nakita ko sya, bgla talagang nagflashback sakin ang lahat. At, yung naramdaman ko.. iba kesa sa nararamdaman ko pag nakakakilala ako ng ibang lalake.