GELENEK

Sürpriz -7-

Rumeysa'ya teşekkürler ^-^ <33

Bugünü de film izlemekle geçiriyordum. Yaz tatilinde olduğumuz için her günüm böyle geçiyordu.

Tam filme dalmışken çalan kapı sesiyle irkildim. Filmi durdurdum zorda olsa koltuktan kalkıp kapıya yöneldim.

Kapıyı açtığımda Ataberk o mükemmel gülüşüyle karşımda duruyordu.

Neler olduğunu soramadan montumu askıdan aldı.Montu omuzlarımın üstüne attı. Daha sonra beni arabaya doğru sürükledi ve arabaya bindirdi. Şoför koltuğuna da kendisi oturdu ve gaza bastı.

Son sürat hızla gidiyorduk.

Yüzüne bakıyordum fakat hiçbir tepki vermiyordu.

"Ataberk şu arabayı yavaş sürer misin? " dedim. Fakat yine tepkisiz kalmıştı ve aynı süratla gidiyorduk.

Başımı önüme eğdiğimde üstümdeki pijamaları farkettim. Sağ olsun Ataberk beni sürükleyerek evden çıkardığı için pijamalarla kalmıştım. Omuzlarımda montumun olması onların gözükmesine engel olmuyordu.

Başımı tekrar Ataberk'e çevirdiğimde dudakları kıvrılmıştı.Yine neye gülüyordu bu çocuk?

"Niye gülüyorsun?" dedim.

Gülümsemesi daha da artarak üstümdeki pijamalara baktıktan sonra "Hiiç." dedi.

Sesimi çıkarmadım. Öyle sürükleyerek çıkarırsa beni evden olucağı bu.

Camdan dışarıyı seyretmeye başladım.

Nereye gidiyorduk acaba?

Arabanın birden durmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.

Arabadan indik. Kolunu omzuma atarak yine beni sürüklercesine yürümeye başladık.

Bir butiğe girdiğimizde gördüklerim karşısında şok oldum. Bu o kızdı birilerine bir şeyler anlatıyordu. Neon Cafe'de ki kız.

İyi de neden buraya gelmiştik ki şimdi? 

Kız bizi görünce gülümsedi. Ataberk'e baktığımda o da gülümsüyordu. Kız yanımıza doğru gelmeye başladı.

Yanımız geldiğinde elini uzattı ve "Merhaba ben Masal.Sen de Derin olmalısın." dedi.

Ne yapacağımı bilemedim ve elimi uzattım "Evet.Ben Derin." diyebildim kısık bir sesle.

Masal "Memnun oldum." deyip gülümsedikten sonra arkasını döndü ve yanında  çalışan bayana bakıp bir şeyler işaret etti.Daha sonra bize döndü ve ''Benimle gelmelisin Derin.'' dedi elimden tutup çekiştirmeye başladı.Burda bir şeyler dönüyor ama hadi bakalım.

Giyinme odasının kapısına geldiğimizde kapıyı açıp ''Sürprizi umarım beğenirsin.'' dedi ve beni içeriye doğru ittirdi.

Neler olduğunu anlamadan karşımdaki gelinliğe bakıyordum. Bu gelinlik mükemmeldi !

Gözüm gelinliğin askısına asılmış nota kaydı. 

''Eminim sana çok yakışıcak (:

                                        -Kocan Ataberk''

KOCAN ATABERK. O benim kocam olucaktı ve ben hala buna inanamıyordum.

Ne yani bu gelinlik benim miydi ? 

Bİr yandan gelinliğe bakıp gülümsemeye başlamıştım. Bir yandan da akan gözyaşlarıma engel olamamıştım.

Öyle karışık duygular içerisindeydim ki... 

Gelinliği askısından çıkardım ve giydim. Benim vucüt ölçülerime tam uymuştu.Ataberk benim için diktirmişti belki de...

Gelinliğin sırt dekoltesi vardı ve bu harikaydı. Sadeydi fakat iddialıydı.

Üstüme yapışıyordu ve bütün hatlarımı ortaya çıkarıyordu.

Aynaya baktığımda kendimi övmeyi sevmem ama nedense bu gelinlik çok güzel olmuştu.

Gözlerimden tekrar yaşlar akmaya başladı. Şimdi bu gelinlikle hayalimde ki birisiyle ya da beni seven birisiyle evlenmek vardı. Ama olmadı.

Yanaklarımdan akan yaşları elimin tersiyle sildim ve zor da olsa tebessüm edip dışarı çıktım. Ataberk ve Masal meraklı gözlerle bana baktılar. 

Ataberk'in yüzüne o piçimsi gülümseme yine gelmişti. Tamam bu gülümseme ona yakışıyor olabilirdi ama dediğim gibi piçimsiydi.

Bana parlayan gözleriyle bakıyordu. Piçimsi gülümsemesiyle yanıma geldi ve kulağıma eğilirek fısıldadı : ''Çok güzel olmuşsun karıcım.'' dedi. 

Kahkaha atarak dirseğimi karnına geçirdim. ''Teşekkür ederim kocacım.'' dedim.O da kahkaha atmaya başlamıştı.

Ne yani şimdi Masal onun sevgilisi değil miydi ? Bana bu gelinliği diktirmek için mi buluşmuştu onunla ?

Neden bana böyle davranıyordu ki ? Neden bu kadar iyi ?

Bana bağlanamazdı sonuçta. Kendisi söylemişti. Sonuçta o Ataberk SERİN'di.