ey gece şahit ol yaşadıklarıma,
tutmasın kimse elimden artık,
kırıklarım,kırdıklarım ve daha nicesi gömülsün sessizliğe...
duydun mu bilmem, ya gök yüzünün masmavisi, bahsettim yine senden,sensizlige...
ömrümün bedeline sen yazmışlar,
hiç mi tutmadılar hesabını bu acının.
yoksa haberlerimi yoktu acıdan.
bir insan,bir insana yapamazdı bunu.
yapamazdı ama, yaptılar.
ve en vicdansızını tattılar.
ayırarak et ile tırnağı...
ve en acizi oldum kainatın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ömrüne amadeyim...
PoesíaKıyamadıklarımız... paramparça etmedilermizi bizi, en önemlisi,canımızın değeri ya et parçası ya bir gemi...
