Şaşkın bir şekilde Murat kocanın ardından kapanan apartman kapısına bakıyordum. Neden buradaydı, buraya tasınacak hali yoktu dimi. Lütfen öyle bir şey olmasın. Okulda zor tahammül ediyorum. Hayır komşum olamaz zaten olsa yük taşıma aracı falan olurdu, oysa sadece elinde tekerlekli bir bavul vardı. Kendimi avuturken bir yandan da zile basıyordum, kapının açılma sesini duyunca kapıyı açtım ve asansöre bindim. Kapıda bekleyen annemi öptüm ve içeri girdim. Hemen üstümü değiştirdim, sofraya otudum. Ne kadar aç olsam da birşey yemiyordum, yiyemiyordum. Çatalımla tabakta daireler çiziyordum. Aklım hala Murat hocanın neden burada olduğundaydı. Anneme sormak mantıklı geldi.
-Anne bugün elinde bavul ile bizim apartmana giren adamı tanıyor musun?
-Üst kattaki Fatma teyzenin oğlu buraya temelli taşındı. Sizin okula öğretmen olarak atandı. Adı Murat galiba. Gördüğün kişi o olabilir. Üniversiteyi İzmirde okumuş, yani İzmirden geldi kızım.
Şaşkın bir şekilde anneme bakıyordum. Şaka değildi gerçekten komşu olmuştuk. Öğretmenim artık komşumdu da. Sofradan kalktım odama gittim. Biraz uyumak iyi gelebilirdi.
Annemin dürtmesiyle uyandım. Annem;
-Hadi hazırlan da Fatma teyzelere gidelim. Bir hoşgeldin diyelim. dedi.
Oflayarak kalktım ve hazırlandım. Gitmek istemiyordum. Ama annemi de kırmak istemiyordum. Hemen üst katta olduğu için asansörü kullanma gereği duymadık. Merdivenlerden çıkarken içimde çok gereksiz bir heyecan vardı. Annem zile bastı. Kapıyı Fatma teyze açtı
-Hoşgeldiniz, içeriye buyrun dedi gülümseyerek.
Salona geldiğimizde Murat Hoca oturmuş kitap okuyordu. Bizi farkedince hemen kalkıp
-Hoşgeldiniz, dedi.
Sonra devam etti.
-Burada oturduğunu bilmiyordum Gökçe.
Bugün tanışmıştık ama ismimi unutmamıştı. Şaşırmayı kesip bende konuşmaya başladım.
-Bende Fatma teyzenin oğlu olduğunuzu bilmiyordum hocam.
Bu eve daha önceden geldiğim için lavabonun yerini biliyordum.
-İzninizle ben bir lavaboya kadar gideceğim, dedim ve kalktım.
Geri geldiğimde öğretmenim;
-Artık seni ben okula götürüp getireceğim Gökçe, dedi.
-Gerek yoktu aslında ben... sözümü kesti ve;
-Hem arabam da var ben de yalnız kalmamış olurum, dedi.
Annem başıyla onay verdi ben de "peki" demekle yetindim. Fatma teyzenin ikram ettiklerini de yedikten sonra müsade isteyerek kalktık. Eve geldiğimizde odama geçtim ve müzik dinlemeye koyuldum. Fatma teyzenin evinde yediklerim bana yetmişti zaten saat 8'di.İki saat müzik dinledikten sonra uyuya kalmıştım.
VOTE VE YORUM YAPARSANIZ SEVİNİRİM :D ♥
