Sorry voor het lange wachten. Hier is een nieuw stukje!
----------------------------------------------------
Dear diary.
Het was zijn vriend. Het was zijn verdomme vriend. Hoezo weten ze me altijd te vinden. Door mij kwam de hele school in gevaar. Ik had het kunnen weten. Ik zorg alleen maar voor onrust. Misschien kan ik maar beter weg van deze wereld. De dood klinkt nu als een feest. Ik ben er zo klaar mee. Met alles en iedereen. Ken je dat soort momenten. Dat je het liefst door de grond wilt zakken en nooit meer terug komen. Of als je zo graag onzichtbaar wil worden op bepaalde momenten.? Ik heb ze vaak genoeg. Ik word gek van het idee altijd te moeten vluchten. Ik ga mezelf verlossen van deze wereld. Ik ga jou hier achterlaten voor mensen die mijn zelfmoord onderzoeken. Als er überhaupt iemand is die wil weten waarom ik het deed. Ik denk niet dat er ook maar iemand is die er aan denkt. Want ja. Who cares about me?.. jup. Niemand. In ieder geval. Mocht iemand dit toch lezen. Ik zal een naam voor je achterlaten. De naam van degene die hier staan beschreven als 'hij' of 'hem'. Het boeit me niks als je het hele verhaal wilt weten. Lees dit dagboek. Grote kans dat ik toch al dood ben. Ik wil nu eindelijk vrij zijn. Bij mijn familie. Geen zorgen. Geen pijn. Over een uurtje is alles voorbij.
Bye for the last time -J
The name is: Jason Blossom
JE LEEST
slove the mistery
Teen Fictionseisoenen gaan en ze komen ze gaan als een zucht weer voorbij intussentijds blijf je dromen dromen van hoop en verlossing
