Chapter 3
JEROME
I'm here now at the library. As usual iniiwasan ko na naman si Cassandra. Oh, maybe you're wondering who's Cassandra, right? Cassy is the captain of the cheerleading team in our university and she's my girlfriend. We've been together for 18 months now. Why am I avoiding my girlfriend? Well, let me give you flashback.
I'm here at a restaurant. I want to check if everything is ready for my surprise for her later. This is for our 18th monthsary. Funny right? I'm a guy but then I make this 'monthsary' a big deal.
"Sir ready na po ang lahat for your dinner date with your girlfriend." Sabi sakin ng isa sa mga staff dito.
"Okay. Sige susunduin ko lang yung girlfriend ko." Sabi ko sa kanya..
I enter into my car and start the engine and then go to the campus to fetch Cass. When I arrived , I go to the gym because I'm sure that she's there.
But, bago pa ako tuluyang makapasok sa loob narinig kong may kausap siyang babae na probably si Jane dahil boses niya ito.
"Nako Cassy! Mukhang nagawa mo yung dare ah! Ikaw na talaga ang Cassanova Queen!" Narinig kong sabi ni Jane
"Heh! Sinabi ko naman kasi sayo na mapapa-ibig ko yang si Jerome eh. Ayaw pa maniwala! Look nagtagal nga kami 1 and a half year oh. Alam mo namang walang hindi nahuhulog sa charms ko diba? Sa akin pa din ang trono!" Si Cassandra yun. So all this time I'm just a dare?!
"Sige. Fine, fine, fine! Sayo na kung sayo! And infairness girl ha, hindi ka niya na huhuli everytime na nagkakaroon ka ng ka-fling habang kayo." Ha! I knew it. At talagang team mate ko pa ang pinatulan niya ha. Akala niya siguro I would not know everything that she would do. Tsk.
"Of course! I'm the Cassanova Queen remember? Cassandra is the name and flirting is my game. Hahaha!"
"Pero maiba ako girl, diba ang usapan natin you just make him fall in inlove with you. Di naman kasama sa dare na maging kayo right? So kailan mo siya balak hiwalayan girl?" Shit.
"Now that you said it, I'm thinking that maybe--"
So, that's it! After what I have heard, I quickly cancelled my surprise for her. Damn. I just wasted my time and efforts for her. I can't believe na napaniwala niya ko sa mga kasinungalingan niya.
Now that I remember it, before kami naging close ni Cassy may mga rumor akong naririnig na she is a playgirl nga daw. But I don't really pay attention to that kasi iba ang pagkakakilala ko sa kanya. Pero yun pala all of that was just her facàde. Ang galing diba.
So that's it. I joined in the band just because I want to avoid Cassy. Kapag lagi kasi ako sa gym mas malaki ang chance na magkita kami. I know ang childish ng ginawa ko instead of confronting her. Pero kasi alam niyo yun masakit pa kasi kaya nga I'm avoiding her at baka kapag nakita ko siya ay masaktan ko siya.
"Rome."
Oh shit. Speaking of.
"What?" I asked her, coldly.
"Bakit mo ba ko iniiwasan?" she asked me in her sad face as if she's really sad that I'm avoiding her. Oh really?
"Oh! You really asking me that? Ha! You should ask yourself first." and with that, I left her.
Nasa third floor na ako ng building nang may nakita akong babaeng sumasayaw sa hallway. What the heck?! What kind of dance is that?
"Uhh"
Agad siyang napatigil at gulat na napatingin sakin. Umayos siya ng tayo atsaka alanganing ngumiti.
"A-ha-ha-ha! I-ikaw pala Jerome! Sige may gagawin pa ako. Bye" after what she said ay kumaripas na siya ng takbo. Woah, that was fast. Napailing na lang ako habang nakatingin sa pinuntahan niya.
Hahaha. Ang wierd talaga niya.
--
SOPHIA
Nandito ako ngayon sa comfort room ko sa office nasa harap ng salamin specifically. Tinititigan ko at the moment ang namumula kong mukha. Nang maalala ko na naman yung nangyari kanina ay napasigaw na lang ako.
"MAMAMIA! AND JUICE COLORED! Nakakahiya yung kanina! Huhuhu! Wala na turn off na sakin si crush! Ikaw naman kasi Sophia Nicole Park DeGuzman bakit ka sumasayaw sa hallway! WAAAH!" Heto nabaliw na ko sa harap ng salamin dahil pinapagalitan ko na ang sarili ko. Deym 😭
"Oy bes! Anyare sayo?! Rinig hanggang labas yang bunganga mo! Buksan mo nga tong pinto!" Pagkarinig na pagkarinig ko pa lang ng boses ni Rhiana ay lumabas ako at yumakap sa kanya.
"Huhuhu bes! Anong gagawin ko?! Paano na?!" Umiiyak kuno na sabi ko sa kanya.
"Hala anong nangyari bes? Ayos ka lang ba?" tanong niya sakin ng may pag-aalala.
"Kasi si Jerome nakita ako sa hallway na sumasayaw mag-isa. WAAAH! Bes nakakahiya! Wala na, turn off na siya sakin! Wala na yung dignidad ko" sabi ko habang nakayap pa rin sa kanya at sumi-singhot singhot.
Ramdam ko. Ramdam kong napatigil siya. Agad akong umalis sa pagkakayakap sa kanya at tinignan ang itsura niya. Sabi na eh. Psh.
"HAHAHAHAHA! BES ANG EPIC FAIL MO! HAHAHA! LT KA. HAHAHA! SHET ANSAKIT MO SA TIYAN HAHAHA!" At ayun na nga. Sumabog na siya sa kakatawa. Bwiset na to.
"Letse ka rin eh. Imbes na i-comfort mo ko eh no. Psh."
"Okay lang yan bes" sabi niya habang tinatapik ako sa balikat. "Babalik rin yang dignidad mo. Pfft!- HAHAHA!" Ayan nagkandamatay matay na naman siya kakatawa. Bahala nga siya diyan.
Dear diary,
Please, itago mo na lang ako. Huhuhu! Kaiyak yung kahihiyan ko kanina. Kasi naman sinong shunga ang sasayaw sa hallway mag-isa at walang tugtog?! Ako lang! At mas nakakahiya pa yung pa-kembot kembot pa ko. Sa lahat ba naman kasi ng makakakita sakin bakit si crush pa?! Na-turn off na sigurado sa kin yun.Anyway, until now nagtataka pa rin ako reason ni crush. Though sinabi na niya kung ano, what I mean is kung gaano kabigat? Dati naman kasi ayaw na ayaw niyang pinapakanta siya. Ano kayang nagtulak sa kanya? Hmm. Oh well, whatever his reason is I'll just support him.
------------------------------------------------------
Sa wakas! After so many years na-update ko din! Grabe sobrang tagal ng pamamahinga ko ah. Ano daw? Hahaha! I wonder kung meron pang nagbabasa neto. Anyway, even if wala pagpapatuloy ko parin to. Laban lang! Charot.Hopefully, may magbasa ng libro ko. Tutuloy tuloy ko na update nito.
-imJMaximo
![](https://img.wattpad.com/cover/6192036-288-k357621.jpg)
BINABASA MO ANG
My Crush got my Diary (EDITING)
Teen FictionEver since I was a kid, I already have my diary. So probably all of my happy memories, devastating and embarrassing moments, and of course, my secrets are all written there. My diary is like my best friend, because I can freely express my thoughts a...