His Evil Curse

Presence

Bip bip bip bip bip bip bip

"6:32 am"

"Gooooodmorning pretty sunshine, hays!!, umaga na, agad akong tumayo ng higaan at siya na din ang pag tiklop ko ng aking hinigaan at siya na din ang pag hawi ko ng kurtina, napakasarap ng mainit at maliwanag na araw na tumama sa aking mukha"

"Hmm bakit parang wala pang masyadong tao sa labas, ah, baka mga tulog pa"

Dumiretso muna ako sa aking sariling bathroom, maganda naman kasi ang buhay namin, di naman ganun kayaman pero, dahil sa mga araw araw na income nila mama at papa at sa maayos na pag hawak pa nila ng pera, nakapagpatayo kami ng sarili naming bahay, may apat na kwarto dito sa taas at may dalawang maliit na kwarto sa ibaba, at may underground pa na kinaayawan kung puntahan, malaki ang living room, at meron ding office room sina mama at papa at mag kabukod din ang kitchen at dining room, may kwarto din kami para sa laundry area at may sarili din kaming hardin, at syempre yung malaking pool, at sa madaling salita malaki talaga ang bahay namin, may sarili din kasi kaming gate, at sa palagay ko ganun din kalaki ang mga bahay ng mga kapitbahay namin, dahil nasa isa kaming Class A subdivision kaya karamihan ang taong naninirahan dito halos mayayaman, kaya ang lahat ng meron kami ngayun ay dahil lang sa mabuting pananaw ng mga parents ko sa buhay, at talagang pinagipunan nila ito at talagang pinaghirapan at pinagtrabahuan kaya sa kabila din ng lahat, nakamit naman nila ang ninanais nila, isa kasing business man si papa, mga high class na kotse ang mga binebenta nila ng mga ka-business partner niya, at si mama naman ay isang CEO na ng kanilang kumpanya, but then hindi pa rin ako masaya, why?.. Wala kasi akong kapatid, maaga kasing nag menipose si mama, kaya hindi na din ako nasundan, pero di naman sila malungkot kasi may baby girl naman daw sila at ako yun. Ako nga pala si Nathalie White, 18 years old, first year college, na anak nina Marco at Athena White, maganda at simpleng tao lang ako, and I love singing too, hmm grabe yung buhok ko ang gulo, then yun na nga after kong mag ayos agad din akong lumabas ng kwarto at wait sandali, may notes na naka dikit sa pinto ng kwarto and it says

"Anak pasensya na at maaga kaming umalis ng bahay, marami lang talaga kaming kailangang ayusin dito sa work, but don't worry honey, I'd cook already, so just serve the food for your self, and also I iron your uniform already so there is nothing to be worry about, everything is prepared baby, sorry talaga kinailangan lang talaga namin ng papa umalis ng maaga, goodluck for your first day, You can do that honey,        ...Love Mama

"Grabe naman to si mommy, okay lang naman sa akin, I can fix my self," grabe nakakakilabot yung pagkatahimik ng bahay, wala din kasi kaming made, ayaw ni papa kasi wala nga daw mapagkakatiwalaan sa panahon ngayun so ayun dumungaw muna ako saglit sa ibaba, inaamin ko na medyo takot din talaga ako mag isa sa sobra ba namang laki ng bahay namin na di ko alam kung bakit na samantalang tatlo lang naman kami dito, "makababa na nga at baka malate pa ako sa first day mahirap ng malate lalonat college na ako, life is not easy when you entered in college yun ang sabi nila, but for me, it will only get harder if you don't work better,

"Psst"

"Ay!! Sino yun" teka totoo ba yung narinig ko o guni guni ko lang, no, dad said I have to be brave "walang simitsit nathalie wala okay, kaya don't you even dare to freak out" yun na lang ang nasabi ko pero totoo hindi ko na kaya kaya dali dali na akong bumaba ng hagdan at dumiretso ako ng sala para mag on ng music, linakasan ko para umalis yung mga bad spirit na yan, matapos ang kalahating oras nakatapos na din akong kumain at maligo, but wait saan ba na ilagay ni mama yung uniform ko, wala naman sa kwarto ko, wait baka nasa laundry area,
"Huh!? Wala din dito, eh saan naman nailagay ni mama yun, malalate na ako.....(nagisip) tawagan ko na nga lang"

Dialing....
Ringing....
"Hello"

"Hello mommy, saan niyo po nailagay yung uniform ko, di ko po kasi makita"
"Sorry anak, di ko pala nabangit sayo sa sulat, nasa underground baby duon kasi ako nag plantsa kanina"
What did she just say, sa underground, ayoko nga pumunta duon ehh " mom bakit pa sa underground kayo nag plantsa pwede naman sa laundry area"
"Naglinis kasi ako diyan anak kanina, kaya naisipan kong diyan na din mag plantsa, pero di ko nalala kunin yung uniform mo baby kasi nag mamadali na din kami ng dad mo, okay sige anak, maya na lang tayo usap busy ang mommy eh, bye..."
"Mom wait!! ... Mom? Mom!! Hello!!?" Ano ba yan ayoko pumunta ng underground, mamatay ako diyan, omg what should I do now,
Omg!! 7:30, 30minuts at mag 8-8th na malalate na ako, huhuhuh ano pa nga ba magagawa ko, Nathalie you have to be brave, walang ibang nilalang diyan sa baba, its just some old stuff and your uniform, ayoko man gawin pero dahandahan ko nang binuksan yung pinto papunta ng underground, ang dilim sa baba, umaga na pero bakit ang dilim pa din, may maliit na bintana naman, kaya ko toh, habang bumababa ako ng hagdan pinanatili kong bukas ang pinto, at dama at rinig ko ang bilis ng tibok ng puso ko, di ko man aminin, pero nag iisip talaga ako na baka may lumitaw na multo dito, finally naka baba na din, nasan yung switch ng ilaw, di ko kasi masyadong kabisado tong underground kasi never naman akong nagawi dito, isang beses lang siguro nung ginagawa pa siya pero bata pa ako nun, ay salamat ito na yung switch, pag bukas ko ng ilaw kitang kitang ko ang kalinisan at kaayusan ng mga gamit, kaya parang medyo nawala ng kaunti yung takot ko dahil sa nakita ko, kaya naman pala walang kaliwaliwanag may nakaharang na box dito sa bintana, so ayun nang matangal ko, pumasok kaagad yung sikat ng araw, oh I almost forgot yung purpose ko dito, hay salamat, pagkakuha ko ng uniform ko na nakasabit, bumungad sa akin ang isang pintuan na hindi ko napansin kanina dahil sa nakaharang na uniform ko, dahil sa umiral ang curiosity ko, linapitan ko ang pinto at ng bubuksan ko na, naka lock, ng malaman ko lock hindi na ako nakealam agad na din akong pumanik at agad ding nagbihis , at syempre diretso na alis, pero hindi mawala sa isip ko ano kaya meron duon sa pinto na yung, ang tagal tagal na naming tatlo mag kakasama sa bahay pero ni minsan di naman nila nabangit yung pinto, sige tatanong ko na lang kala mama at papa mamaya.

OriginalStory by Jc