Herkesin yarım kalan bir hikayesi vardır. Onunla ikimizin de hikayesi yarım kalmış zamanı çoktan geçmiş baskalasmisti. Onu ilk gördüğüm zamanları hatırlar gibi oluyorum. Herşey tek katlı gecekondumuzun babamın kararı ile satılması sonucu başlamıştı. O dönemler yaşım küçük, mahallemdem ve arkadaşlarımdan ayrıldığım için üzgündüm. Abim annem ve babam ile birlikte eşyalarımızı yüklediğimiz kamyonete bindik ve başladı hikaye...
Yolda giderken izliyorum anılarımı, fakat henüz onun gideceğim yerde yaşadığını bilmiyorum. Yarım Kalanlar dedik bizim aşkımız yarım kaldı. Eğer kainatta gerçek bir duygu varsa bunun adı kesinlikle aşk olmalıdır. O zamanlar lise 1'nci sınıftayım evimizi taşımakla uzaklaşan okulum sabah 30 dakika önce uyanip hazırlık yapmama yol açtı. Uzak olmasına rağmen annem hergun beslenme çantasını çoktan hazırlamış beni uyandırıyor oluyordu. Bir inşaat ustası olan babam ise çoktan işe gitmiş ve ben yine herzaman ki gibi onu göremeden başlamışım güne abim ise üniversite 2.nci sınıf müzik öğretmenliği okuyordu babam ikimizi okutmak için canını dişine takar gece işi çıkarsa giderdi hic dinlenmeden tek maksadı bizlerin iyi bir hayat yaşaması idi. Lakin zorlaşan hayat lise arkadaşım mehmet'in okuldan ayrılıp bir pastahanede çalışması hayatın ve insanların zorluklara karşı direnmesi için, para gerektiğini öğrendim para kazanırsam herkesi mutlu ederim diye düşündüm. Ve ailemle görüşüp okuduğum okulu lise hayatımı sonlandirdm ama bilmiyordum ki para kazanmak kolay, nasıl kazandığındir asıl önemli olan.
Annemin okulunu oku ogl9um deyişi aklımdan hic gitmiyor. Ama ben bütün bunlara ragmen onları bir şekilde ikna edip kendimi aldırdım okuldan ve bir ise başladım.1