"GAGA KA TALAGA!" Sigaw ng ina ni Lynn Sebastian sabay sampal sa pisngi ng anak. Wala ng ibang nagawa si Lynn kundi ang tumahimik at tanggapin ang pananakit nagagawin ng ina, at take note. Mamaya pa uuwi papa niya at paniguradong duble ang mararamdaman niyang sakit.
"NAKAKAHIYA KA! WALA KANG HIYANG ANAK!" Dagdag pa ng ina, sasabat pa sana siya pero natigil siya dahil sa ingay na iyun, tunog ng makina. Biglang kinabahan si Lynn dahil papa niya iyun. Hinawakan niya ang dibdib at minasahe, may sakit sa puso si Lynn kaya hindi pwedeng prinepressure siya bigla bigla.
Bumukas ang pintuan at mas lalu siyang kinabahan, niluwal doon ang ama niya na ngayon ay nakangiti na parang walang nangyari.
"Good anak. I proud of you." Nagpoker face ang mag-ina, hindi nila alam kung ano ang gustong ipahiwatig ng ama.
"Ang pamilya ng lalakeng gumahasa sayo ay kapartner ko sa negosyo. I think, mas madali natin mai-aangat ang kompanya." Hindi alam ni Lynn kung matutuwa ba siya o maiiyak.
Mas deserve pa niyang masampal sampal ng maraming beses kaysa purihin siya, parang wala itong pakialam sa anak, parang laruan lang na pwedeng gamitin. Well, sanay na siya. ganyan na ganyan ang trato nila sa kanya, Naging reckless silang magulang. Ni hindi tinatanong ang anak kung nakauwi na ba o hinde? parang inbisibul lang siya sa mata ng pamilya at tsaka lang siya nakikita pag may kasalan ito, like now.
"YES! Maaayos na natin ang kompanya!" Masayang saad ng ina sabay tayo at niyapus ang asawa.
Tumulo ang luhang iniipun pa kanina ni Lynn, pakiramdam niya laruan lang siya ng magulang niya na pwedeng gamitin.
