Ölüm Günlüğü

...Ölüme On Kala...

10

Duvarlar üstünüze doğru gelir. Ama elinizden bir şey gelmez. Hava almak istersiniz ama gücünüz yoktur. Dışarıya çıkamazsın. Güçsüz, ezilmiş ve hüzünlü hissedersiniz. Ama kimseyle paylaşamadığını bilirsin.

Odanın penceresini sonuna kadar açıp müziğin sesini yükseltirsin. Sadece acının hayali sesi ve müzik sesi hakimdir odana.

Susarsın. Bütün dünya seninle susar sanki. Gözünden bir damla yaş akar, boynundan kalbine doğru...

Ağlarsın. Her gece aynı senaryo. Şarkılar,alkol şişeleri ve ağlama nöbetleri. Birşeyleri kırma isteği. Cesaretin içine kaçar bir anlığına.

Sadece durursun. Düşünür durursun. Nerede hata yaptım diye. Bulamazsın. Küçük dünyana neler sığdırmıştın oysaki.

Öpersen değilde ölürsen geçermiş gibi artık.

İlaç kutuları, ip, jilet, uçurum ve yaşam gibi ölüm seçenekleri var önünde. Hangisini seçsen öbürünün hatrı kalır sende.

Sense yine cesaretini konuşturarak yaşamayı seçiyorsun. Zorlanacaksın, biliyorsun. Kalbin ata ata öleceksin. Bile bile ona gideceksin.

Gözlerin kapalıyken bir tebessüm kaplıyor yüzünü. Acı bir tebessüm.

Ağlarsın. Sessizce ve hıçkıra hıçkıra.

Susarsın. Susmak hiçbir işine yaramaz ama susarsın.

Gözlerin kapanır ve karanlığa yenik düşecekken içinden bir ses sana kızar. Ölüm daha cazipti diyerek.

Gülersin. Onunla alay edercesine. Kafanın içindeki sesler gittikçe büyür. Gözyaşların sicim sicim akar.

Nefes al. Nefes ver. Nefes al. Nefes ver. Nefes al. Nefes ver. Aklında defalarca tekrar edersin. Çünkü unutmak ölüm demektir.

Gözlerini tekrar mektuba çeviri ve okumaya başlarsın.

Mektup

Hayallerimi sen al. Umutlarım bende kalsın. Hayallerim ile hayat bul. Umutlarım ile ölüm. Bu yüzden alıyorum umutlarımı. Beni umut etme diye. Umut ölümdür sevgilim. Bunu sen söylemiştin. Üzülme benim için. Sev, benim için sev. Ben kirpiklerinin ucuna asıyorum kendimi. Ağlama diye. Ağlarsan akar giderim.

Kurumuş Çiçeğin

Söz vermiştin ona, ağlamak yoktu oysa. Tutamadın yine kendini. Kırıldı kadehler bir geceye daha.

Giden geri gelmiyor da. Gelen neden geri gidiyor. Neden sadece sol yanını değilde bütün vücudunu acı kaplıyor.

Dayan diyorsun kendi kendine. Ölüm yok. Ağlamak yok. İçki yok. Sigara yok. Mutlu ol yeter.

Kafanı onun yastığına koyuyorsun. Uyku seni ele geçirmek için kapıda bekliyor. Kadın rüyalarına girmek için pusuda. Ve sen gözlerini umut için kapıyorsun.

*

Beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.

Umut şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkânsız...