Let Me Be The Only One [ExoShidae FanFic]

Chapter 25: Bakit sya pa!?

[Helllooooooo!!! Eto na ang UD! ang dami nag hihintay eh! . hahhahahaha, salamat sa inyo! lalo na sa mga nag cocomment. super na appriciate ko talga!! *sobs* salamat talaga ha *sobs* ang sarap sa pakiramdam *sobs* ........................ CUT! ang pangit mo talaga mag drama soshiyoung!!! ... HAHAHHA. nababaliw na ako! . ohh sige babush na! masakit na mga bato nyo sakin , pinapa alis nyo agad ko! hahah XD .. VOTE VOTE VOTE! ^__^ ]

.

.

.

.

*Jessica POV*

Pagkatapos namin i mean nila mag message sa EXO, bumalik na kami sa back stage at nag bihis.

"Hayyy, sana tapos na to" said Seohyun habang nag bubuntunghininga.

"Don't worry makaka bawi rin tayo sa kanila." Hyoyeon habang nag tatanggal ng make up.

"Grabe pala ang naranas ng EXO , i mean ng ibang Exo. nakaka konsensya kung patuloy nyo silang susungitan *sabay tingin sakin*" -Sooyoung while eating ..

Ako na naman ,

Kasalan ko ba kung bakit ganito ako? :3

Hindi ako masungit , iniisip lang nila na masungit ako dahil walang expression ang muka ko.

"Sisihin nyo sya , wag ako. di ko rin gusto to" sabi ko sa kanila.

"I know. *path my back*" Tiffany.

Hindi ko namamalayan tumutulo na pala ang luha ko.

ayaw kong makita ULIT nila akong mahina.

ayaw ko umiyak dito.

Ayaw kong umiyak sa pangalangwang pagkakataon sa harapan nila.

"Cr lang ako," I said codly ,

pumunta na ako sa CR,

and buti na lang walang Tao.

Bakit ikaw parin?

Bakit di ka na lang mawala sa isip ko ng parang bula?

Bakit lagi kong naiisip yung time na kasama pa kita?

Bakit parang mas lalong sumasakit habang tumatagal?

Ganun ba talaga ang epekto ng heartbreaks?

Bakit sa ganun pang oras ?

bakit sa ganun pang panahon?

Hindi ba pwedeng masya tayo ?

at wlang nasasaktan.

nakakapagod na ..

ang hirap mag panggap na di ka nasasaktan.

ang hirap mag panggap na malakas ka.

Para sa ibang tao , madaling ipakita ako totoong ikaw,

pero para sakin sobrang hirap ,

lalo na kung pati sarili mo hindi mo na kilala. 

Pinilit kong kalimutan ka , pero bakit parang ....

parang di ko kaya.

hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko ,

umiyak ako ng umiyak sa harap ng salamin ,

na aawa ako sa sarili ko .

ibang tao kayang mahalin ,

pero ang sarili ko pinapahirapan ko.