My Dream Boy

Chapter 1: How It All Started

Amber's POV

*kringggg kringggg kringggg*

"Ugh, umaga nanaman! Inaantok pako eh!"
Reklamo kong sabi.

Inaantok pako. Ayokong bumangon, ayokong pumuntang eskwela. Urgh! I'm still sleepy because I stayed up late all night forgotting that there's classes tomorrow. Then I remembered that last night is the last day of vacation. Iyak na this.

"Nak, good morning! First day of school ngayon oh. Kailangan maganda ang pinakamamahal kong unica hija." Masayang bungad ni mom.

We're just living in a normal life. Hindi mayaman but hindi mahirap. My dad's job is a manager from a company while my mom, is a housewife.

"But mom---" My voice of complainment.

"No buts, tumayo kana jan nak dahil first day ng school oh. And transferee ka pa." Mom said.

Yah, you heard it right. Magtra-transfer ako ng eskwela dahil palagi akong nabubully. From "nerd" to "bookworm", lahat nalang. Tss.

"Fine, mom." I muttered.

"Gandahan mo ang bihis mo ng wala silang masabi sa iyo. Ayokong ma-bully ka na. Remember that it is the NUMBER ONE na dahilan kung bakit ka nag-transfer." Sabi sa akin ni mom.

Actually, mahirap talaga ang nabubully. It feels like there's 150-ton of stress and depression na nakadagan sa iyo. Parang tino-torture ka ng buhay.

Still, kahit na maraming nambubully sa akin ay I made a lot of friends there. Kaya I think na pag nag-transfer ako, walang magkakabalak na mangkaibigan sakin.

First of all, I'm a nerd.

Second, I'm just a nobody.

Next, I'm not friendly. Wala akong balak maki-socialize.

Lastly, I love to be alone. Wala namang masama don hindi ba?

Ok, move on na tayo. So ngayon kumakain na ko habang nangangambang pagtitinginan ako ng mga estudyanteng ORIGINAL doon. Sino ba namang hindi mang-eexpect especially to a transferee like me?

Pero may napansin ako. Hangkyut ng uniform. Black lahat with a little touch of white. Ugh! Love it.

Hindi lang iyon iniisip ko. I'm thinking na baka ma-bully ako, masaktan nanaman ako, maasar nanaman ako, and everything na negative.

Bakit ba kasi ako nag-iisip ng negatibo? I don't know. Di ko alam. See, it doesn't make any sense.

Haays, let's go to the positive side. You know naman. There's boys there hihihi. Landi.

Ewan ko ba, iniisip ko lang naman na baka may mahanap akong someone doon. And malay mo sa first day pa. Eh ang 11:11 wish ko pa naman ay makita ang aking makakasama sa first day. Haays, boyzsxc.

"Sweetie, andito na ang school bus." Sambit ni mom.

Takbooooo! Ang kuripas ng takbo ko. Ewan ko ba, kinakabahan ako kanina tapos excited na ko.

Ano ba yan, muntikan na akong mabilaukan. Pano ba naman kasi first day. Sino ba namang hindi excited sa first day of school?