I don't know if i love you

11

Σηκώθηκα να πάω να ανοίξω την πόρτα. Η Φαίδρα κοιμότανε και μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα.
Άνοιξα την πόρτα και έκπληκτη διαπίστωσα ότι δεν ήταν κανείς.
Μα δε γίνεται να μην είναι κανείς και ποιός χτύπησε το κουδούνι;; Είμαι  σίγουρη ότι το άκουσα.
Έκλεισα την πόρτα και πήγα να συνεχίσω τον ύπνο μου. Όταν είδα την Φαίδρα ξύπνια.
- Μα καλά τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;;;
Ήδη πέρασε πολλά σήμερα ας μην της αναφέρω καλύτερα το περιστατικά με το κουδούνι.
- Να μωρέ ξύπνησα γιατί δίψασα και πήγα να πιω λίγο νερό.
- Α οκ.
- Δεν θα κοιμηθείς;;; Την ρώτησα μιας και είχε ανάψει το φώς δίπλα της.
- Τώρα που ξύπνησα δεν έχω όρεξη για να ξανακοιμηθώ.
- Και τι θα κάνεις εγώ είμαι πτώμα και χρειάζομαι ξεκούραση.
- Λέω να πάω μια βόλτα.
- Πας καλά παιδί μου τέτοια ώρα;;;; Θα σε φάνε οι λύκοι.
- Τι λες ρε Εβελίνα ποιοι λύκοι;;; Θα είμαι μια χαρά.
- Οκ μήν αργήσεις όμως.
- Εντάξει.

Φαίδρα:

Σηκώθηκα από το κρεβάτι. Έβαλα ένα σορτσάκι με ένα τοπάκι. Τα αθλητικά μου και έφυγα.
Καθώς περπατούσα προς την πλατεία άνοιξα το κινητό μου και έβαλα μουσική.
Μετά από δέκα λεπτά έφτασα στην πλατεία.
Όλα τα παιδιά ήταν εκεί με τις παρέες του και συζητούσαν. Μα καλά σπίτια δεν έχουν να πάνε να κοιμηθούνε;;;
Έκατσα πιο απόμακρα από την φασαρία. Έβγαλα το κινητό μου και άρχισα να καταγράφω στο ημερολόγιο μου τα σημερινά γεγονότα μίας και δεν πρόλαβα έξω από το κλάμπ.
Έγραφα για τι έγινε σήμερα με ηθικό δίδαγμα: Τόσο εύκολα σε ξεχνάει ενα αγόρι το οποίο του έχεις δώσει όση περισσότερη προσοχή του αξίζει.
Πραγματικά με πλήγωσε παρά πολύ. Δεν το περίμενα αυτό από τον andrew τον ξέρω από τότε που είμαστε παιδιά δεν θα μου το έκανε ποτέ αυτό ακόμα κι αν δεν του άρεσα. Ήμασταν φίλοι και τώρα έτσι όπως τα έκανε ούτε γειά δεν θα ανταλλάσσουμε.
Πώς τα έκανε έτσι ρε γαμώτο;;;;;;;;

Έτσι όπως ήμουνα απορροφημένη από το γράψιμο μου αντιλαμβάνομαι μια παρουσία να κάθεται δίπλα μου.
Σήκωσα το κεφάλι και τον αντίκρισα.
- Τι κάνεις εδώ μόνη σου;;;
Τα κότσια που τα βρήκε για να έρθει να μου μιλήσει; Άγνωστο.
-Να μην σε νοιάζει.
- Γιατί μου συμπεριφέρεσαι​ έτσι έκανα κάτι;;;
Όχι μωρέ απλά τα έφτιαξες με την Σίλια και εμένα ούτε που ήρθες να μου μιλήσεις.
- Να το βρείς μόνος σου.
Του απάντησα ξερά ενώ συνέχιζα να γράφω στο κινητό μου πράγμα το οποίο τον έκανε να εκνευριστεί.
-Γαμώτο θα μου πεις τι έγινε και είσαι έτσι;;;; Φώναξε.
- Ήρθα για να μείνω λίγο μόνη μου.
Και εσύ κάθεσαι εδώ χωρίς την άδεια μου και αρχίζεις να φωνάζεις για πράγματα τα οποία εσύ δημιούργησες και εσύ τα έκανες έτσι σκατά. Του φώναξα κι εγώ και συνέχισα να γράφω στο τηλέφωνο μου.
Ησυχία επικράτησε.
- Θα φύγω μόνο αν μου πεις τι έχει γίνει και είσαι έτσι. Μου είπε με αυτή την φορά πιο ήρεμο τρόπο.
- Θέλω να μείνω μόνη μου. Πήγαινε σπιτάκι σου σκέψου τι έκανες σήμερα και έλα αύριο να το συζητήσουμε.
- Δεν γίνεται γαμώτο αυτό που λες. Είπε με ανεβασμένο τόνο στην φωνή του.
- Γιατί παρακαλώ δεν γίνεται;;; Όλα γίνονται.
- Δεν γίνεται γιατί αύριο φεύγω και δεν γίνεται την εβδομάδα μακριά σου να την περάσω έτσι.
Με όλα αυτά που γίνανε ξέχασα τελείως ότι θα έφευγε αύριο και θα ερχόταν μετά από μια εβδομάδα.
Δεν του μίλησα συνέχισα να γράφω δείχνοντας του ότι δεν με νοιάζει.
- Μπορείς επιτέλους να σταματήσεις να ασχολείσαι με αυτό και να μιλήσουμε ήρεμα και πολιτισμένα όπως όλοι οι άνθρωποι;;; Με ρώτησε ήρεμα.
- Όχι
- Γιατί τόσο σημαντικό είναι;;;
- Ναι
- Και τι γράφεις εκεί;;;
- Τίποτα
Του είπα και το έκρυψαν για να μην μπορεί να διαβάσει τι γράφω.
- Έχουμε πει ότι θα λέμε τα πάντα και θα μοιραζόμαστε τα πάντα εμείς οι δύο. Δεν θα μου δείξεις τι είναι αυτό που γράφεις;;;
- Όχι είναι καθαρά προσωπικό.
- Δεν έχουμε προσωπικά εμείς. Είπε και με μία κίνηση το κινητό μου βρέθηκε στο χέρι του.
- Δώστο μου. Άρχιζα να ουρλιάζω ενώ είχα σκαρφαλώσει πάνω του για να καταφέρω να το πάρω πίσω.
- Θα μου το δώσεις;;;
- Δεν νομίζω κούκλα. Είπε και έκατσε δίπλα μου ενώ άρχισε να το διαβάζει.
Δεν ήθελα να το διαβάσει.
Χωρίς να το θέλω δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου ενώ τον κοίταζα που το διάβαζε προσεκτικά.
Το διάβασε και χωρίς να χάσω χρόνο του άρπαξα το κινητό. Δεν είπε κουβέντα.
Άρχισα να τρέχω προς το σπίτι μου.
Με δάκρυα στα μάτια. Έφτασα και έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι μου ξεσπώντας σε κλάματα. Η Εβελίνα κοιμόταν και δεν κατάλαβε τίποτα.

Το κλάμα μου το διέκοψε το κουδούνι.
Μα καλά ποιός είναι τέτοια ώρα;;
Σηκώθηκα σκούπισα τα δάκρυα μου και αθόρυβα για να μην ξυπνήσω την Εβελίνα πήγα να ανοίξω την πόρτα.
Ονειρεύομαι. Ο andrew είναι στην πόρτα μου.
- Θέλω να μιλήσουμε.
- Σοβαρά τώρα;; Ήρθες στις τέσσερις τα ξημερώματα να μου πεις ότι θέλεις να μιλήσουμε;;;
- Φαίδρα ακούμε. Όλα ήταν ένα ψέμα.
Ορίστε τι εννοεί;;;;
- Δεν τα έφτιαξα ποτέ με την Σίλια. Ήταν ένα κόλπο για να σε κάνω να ζηλέψεις. Δεν μπορώ να σε χάσω. Σε αγαπάω και θα σε αγαπάω για πάντα.

Δάκρυα έκαναν πάλι την εμφάνιση τους μα καλά λίγο μέσα δεν μπορούν να μείνουν;;;;
- Μην κλαίς σε παρακαλώ δεν μου αρέσει να σε βλέπω έτσι. Θα με συγχωρέσεις;;;
Δεν ξέρω τι να του απαντήσω τον αγαπάω αλλά αν εξακολουθήσει να κάνει τέτοια;;;;
- Δεν ξέρω andrew δεν είμαι σίγουρη. Δεν ήταν καθόλου ωραίο αυτό που έκανες.
- Το ξέρω. Σε παρακαλώ δώσε μου μια ευκαιρία να επανορθώσω. Δεν μπορώ χωρίς εσένα. Σε αγαπάω γαμώτο. Καμία δεν μπορεί να σε συναγωνιστεί.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει και κατευθείαν έπεσα στην αγκαλιά του. Ανταποκρίθηκε και άρχισε να με χαϊδεύει στα μαλλιά. Δεν θέλω να τελειώσει ποτέ αυτό.
- Άντε να κοιμηθείς. Είσαι κουρασμένη. Μου είπε ενώ δεν με άφησε λεπτό από την αγκαλιά του
- Καλό ταξίδι για αύριο. Του είπα ενώ με έσφιξε πιο πολύ πάνω.
- Ευχαριστώ μωρό μου. Θα τα πούμε σε μία εβδομάδα. Μην με ξεχάσεις να μου στέλνεις μύνημα που και που.
- Δεν ξεχνιέσαι είσαι μοναδικός.
Και ένα μου φιλί προσγειώθηκε στο μάγουλο του.
- Καληνύχτα μωρό μου.
- Καληνύχτα.
Έφυγε αλλά θα τον ξαναδώ μετά από μια εβδομάδα.
Πάω να κοιμηθώ για να τον δω στο όνειρο μου. Ακόμα δεν έφυγε και μου λείπει πάρα πολύ.