I don't know if i love you

7

Επιτέλους θα πάω για το πρώτο μου μπάνιο μετά από έναν χρόνο.
Σηκώθηκα, πλύθηκα ετοίμασα την τσάντα μου έφαγα πρωινό,φόρεσα το καινούριο​ μου μαγιό. Και έφυγα για την παραλία

Μόλις έφτασα του είδα όλους μέσα στη θάλασσα να κολυμπάνε. Στρώνω την πετσέτα μου στη ξαπλώστρα αφήνω τα πράγματα μου και τρέχω για να μπω στη θάλασσα.
-Γειά σου Φαίδρα. Ακούω ενα παιδί μόλις βγάζω το κεφάλι μου από το νερό. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον andrew να κάθεται και να με χαζεύει.
-Γεια σου andrew. Του λέω χαμογελαστή.
- Τι κάνεις;;;με ρωτάει καθώς βουτάει το κεφάλι του στο νερό.
-Καλά. Του απαντάω.
-Χαίρομαι.
-Η Εβελίνα δεν έχει έρθει ακόμα;;;; Τον ρωτάω ψάχνοντας την.
-Όχι μάλλον δεν θα έχει ξυπνήσει ακόμα.
-Μα είναι δύο το μεσημέρι.
-Χτες που έφυγες πήγαμε όλοι για ένα ποτό και αργήσαμε να φύγουμε από το κλάμπ για αυτό μπορεί να άργησε η Εβελίνα.
-Α οκ. Του είπα αδιάφορα. Εμένα δεν μου είπαν τίποτα. Δεν μου είπαν ότι μετά θα πάνε για ποτό. Θύμωσα τώρα.
-Λοιπόν εγώ θα βγω έξω γιατί είμαι πολύ ώρα μες στο νερό αν θες βγες και εσύ σε λίγο να παίξουμε beach volley.
-Οκ θα βγω σε λίγο. Του απαντάω αδιάφορα γιατί ακόμα είμαι
θυμωμένη μαζί τους.

***

Μετά από λίγο βγήκα κι εγώ να στεγνώσω.
Έκατσα στην ξαπλώστρα μου και άρχισα να διαβάζω το καινούριο μου βιβλίο. Όταν ήρθε κάποιος και μου το άρπαξε από το χέρι.
-Ειιι. φωνάζω.
-Καλά είσαι στην παραλία και διαβάζεις βιβλίο;;;;με ρώτησε μια  γυναικεία φωνή.
- Ναι έχεις κανένα πρόβλημα;;;;την ρωτάω και εγώ χωρίς να καταλάβω ακόμα ποιά μου μιλάει για τον λόγο του ότι είναι πίσω από την ξαπλώστρα μου και ο ήλιος πέφτει πάνω στα μάτια μου και δεν μπορώ να την δώ.
-Πολλά .μου απαντάει εκείνη καθώς μου πέταξε το βιβλίο στην άμμο. Και έφυγε.
Εγώ ακόμα δεν είχα καταλάβει ποιά μου μιλούσε τόση ώρα. Μου χάλασε όλη την ημέρα αυτή η ηλίθια. Μα καλά τι την νοιάζει τι κάνω εγώ και τι πρόβλημα έχει μαζί μου;;;;;;
Σε λίγο είδα τον andrew να έρχεται προς το μέρος μου.
-Τι έγινε;; Γιατί είσαι θυμωμένη;;;;με ρώτησε ενώ ήρθε και κάθησε πάνω στην ξαπλώστρα μου.
-Και τι σε νοιάζει εσένα;;;του απάντησα θυμωμένα
-αααα να σου πώ εγώ φταίω που ενδιαφέρομαι κιόλας. Μου απάντησε με ένα αυστηρό ύφος. Σηκώθηκε και πήγε στην παρέα του.
Ήμουν τόσο θυμωμένη σήμερα. Ήπια το mojito που μου είχε μείνει. Μάζεψα τα πράγματά μου και χωρίς να χαιρετήσω κανέναν έφυγα για το σπίτι.

***
Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου ακούω μουσική και περιμένω να πάει εφτά η ώρα να πάω να δώ την κολλητή μου στο γνωστό σημείο που είχαμε δώσει ραντεβού.
Όταν χτύπησε το τηλέφωνο μου
Απόκρυψη.
*Στο τηλέφωνό*
-Παρακαλώ;;; Ρώτησα περιμένοντας να μου πει ποιος είναι.
Κανείς δεν απάντησε.
Μου το έκλεισε.
Κάποια πλάκα θα μου κάνουν...
Σε λίγο με είχε πάρει ο ύπνος.
Ξύπνησα μην ξέροντας τι ώρα είναι.
Ανοίγω το κινητό μου να δω τι ώρα είναι και βλέπω ότι η ώρα ήταν εννιά.
Είχα είκοσι κλήσεις από όλα τα παιδιά.

Εβελίνα:
Έφτασα στο σημείο που είχαμε δώσει ραντεβού με την Φαίδρα αλλά πουθενά η Φαίδρα. Ανοίγω το κινητό μου να δώ τι ώρα ήταν και βλέπω εφτά και τέταρτο ενώ είχαμε δώσει ραντεβού στις εφτά. Περιμένω κανένα δεκάλεπτο ακόμη και η Φαίδρα πουθενά. Την παίρνω τηλέφωνο και δεν το σηκώνει. Παίρνω τα άλλα τα κορίτσια της παρέας να ρωτήσω μήπως είναι μαζί τούς ή έχει μιλήσεις μαζί τους αλλά τίποτα. Ο μόνος που μου μένει να πάρω τηλέφωνο είναι ο andrew. Η ώρα είχε πάει οχτώ.
*Στο τηλέφωνο*
-Ναι. Απαντάει ο andrew.
-andrew ξέρεις πού είναι η Φαίδρα;;;τον ρωτάω πανικόβλητη.
-Που να ξέρω ρε Εβελίνα;;;μου απαντάει.
-andrew είχαμε δώσει ραντεβού εδώ και μια ώρα και δεν έχει εμφανιστεί ακόμα. Την παίρνω τηλέφωνο και δεν το σηκώνει. Φοβάμαι πολύ.του λέω ενώ ένα δάκρυ έκανε την εμφάνιση του.
-Εβελίνα τι είναι αυτά που μου λες τώρα;;; Περίμενε έρχομαι από εκεί μου είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.
Έκανα μια προσπάθεια ακόμα να την ξαναπάρω τηλέφωνο μήπως και το σηκώσει αλλά τίποτα.
-Επιτέλους που είσαι;;;; Ρώτησα τον andrew όταν επιτέλους ήρθε.
-Τι έγινε;;; Κανένα νέο;;;; Με ρωτάει τρομοκρατημένος.
- Όχι την ξαναπήρα αλλά εξακολουθεί να μην το σηκώνει.
-Σήκω πάμε σπίτι της. Μου είπε. Σηκώθηκα και πήραμε τον δρόμο για τον σπίτι της. Σε όλη την διαδρομή δεν είπαμε κουβέντα.
Φτάσαμε στο σπίτι της και αρχίσαμε να της χτυπάμε την πόρτα.

Φαίδρα:
Με πήρε ο ύπνος ενώ είχα ραντεβού με τη Εβελίνα. Σήκωσα το κινητό μου να τη πάρω τηλέφωνο όταν άκουσα κάποιον να χτυπάει την πόρτα.
Σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω.
Όταν άνοιξα μια Εβελίνα όρμησε πάνω μου και με αγγάλιασε.
-Είσαι καλά;;; με ρώτησε ενώ άρχισε να κλαίει.
-Καλά είμαι συγγνώμη που δεν ήρθα με πήρε ο ύπνος και δεν κατάλαβα τίποτα πρίν λίγο ξύπνησα και ήμουν τώρα έτοιμη να σε πάρω τηλέφωνο αλλά άκουσα τους χτύπους της πόρτας.
-Ρε πάς καλά μας κατατρόμαξες. Είπε με ένα θυμωμένο ύφος.
-Συγγνώμη ρε παιδιά δεν το ήθελα. Τους λέω λυπημένα.
-Συγχωρεμένη. Μου είπε η φίλη μου και με ξανά αγγάλιασε.
Ο andrew είχε κάτσει κάτω από την πόρτα και δεν μίλούσε καθόλου. Ξαφνικά σκέφτηκα αυτά που του είπα το πρωί και τον λυπήθηκα.
Άφησα την Εβελίνα από την αγγαλιά μου και πήγα και τον αγκάλιασα.
Αυτός ξαφνιάστηκε αλλά μετά από λίγο ανταπέδωσε.
-Συγγνώμη για το πρωί απλά ήμουν λίγο θυμωμένη και ξέσπασα πάνω σου. Του λέω ενώ τον κοιτάζω στα μάτια.
-Δεν πειράζει. Το κατάλαβα ότι ήσουν θυμωμένη και για αυτόν τον λόγο ήρθα κιόλας.μου είπε.Και με πήρε ξανά στην αγγαλιά τού . Ένιωσα τόσο ωραία μέσα στην αγγαλιά τού θα μπορούσα να μείνω εδώ για ώρες.