Chapter 1
การจากลาและการพบเจอ
สิบหกย่างสิบเจ็ดปี
ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงจังหวะเท้าที่หนักหน่วงสอดคล้องกับเสียงหัวใจที่ดังครึกโครมของเด็กชายผิวขาว หัวใจของเขากำลังเต้นด้วยจังหวะที่รุนแรงจากการทำงานหนักของร่างกายที่ต้องวิ่งและรวมถึงการทำงานอย่างหนักหน่วงของหัวใจที่กำลังจะสูญสลาย
ต้องไม่เป็นอะไร ได้โปรดอย่าเป็นอะไรนะ
สองขาเรียวสับวิ่งอย่างสุดความสามารถ จมูกรันไม่สามารถรับรู้ได้ถึงกลิ่นยาปฏิชีวนะที่ควรได้กลิ่นในสถานที่แห่งนี้ ดวงตารีกวาดมองไปตามทางตรงหน้าผ่านม่านน้ำใสที่กำลังบดบัง ทัศนวิสัยในการมองเห็น ใบหน้าหวานที่เคยเต็มไปด้วยรอยยิ้มบัดนี้เปื้อนไปด้วยรอยน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย คนตัวเล็กพยายามอย่างมากที่จะไม่ส่งเสียงร้องไห้ดังจนเกินไปแม้ว่าร่างกายจะไม่เป็นไปตามคำสั่งเลยสักนิดเลยก็ตาม
เขากำลังมุ่งหน้าไปหาพ่อของเขาที่หลังจากได้รับโทรศัพท์จากทางโรงพยาบาลว่าพ่อถูกรถชนอาการสาหัสเป็นตายไม่สามารถบอกได้ ในตอนนั้นจีมินทิ้งทุกสิ่งและรีบมายังโรงพยาบาลแห่งนี้ให้เร็วที่สุดเพื่อมาหาพ่อของเขา สิ่งเดียวที่จีมินหวัง ขอเพียงแค่พ่อของเขาอย่าเป็นอะไร จีมินขอเพียงแค่นั้น
และในที่สุด
"แม่ครับ.."
เสียงที่แหบแห้งของผู้มาใหม่ปลุกเรียกสติให้กับหญิงสาวที่กำลังนั่งทรุดตัวร้องไห้อยู่ภายในอ้อมกอดของผู้เป็นลูกแท้ๆ และเมื่อเห็นว่าคนที่มาใหม่คือ จีมิน ลูกเลี้ยงตัวเล็กที่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาและร่างกายที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ มือที่สั่นเทาของ คิมฮโยริน ก็ยื่นออกไปราวกับกำลังรอรับอ้อมกอดจากคนตัวเล็ก
![](https://img.wattpad.com/cover/121673219-288-k428107.jpg)
YOU ARE READING
The Secret one {kookmin}
Fanfictionของขวัญสีเดิม ที่วางอยู่ที่เดินในเวลาเดิมของทุกๆปี