naiinis ako sa tuwing umuulan, nadudumihan ang sapatos at basa ang buhok..ayoko din ang umuulan kasi parang ang lungkot lungkot...
Pero sabi nila, the most romantic unexpected lovestory happens UNDER THE RAIN....
Bakit ba lagi na lang ganito ang eksena sa edsa pag 5:30pm, kaya ayokong naaabutan ng rush our eh, kung di lang dahil kailangan ko dalhin yung files sa client...
"AWWW shit! wrong move, I have no choice dadaan talaga ko ng edsa!"
ako nga pala si nichole, eto pauwi na ko sapakan na naman ang pag sakay sa bus at mrt, I have to ride the bus para deretcho na pag baba sa amin.
unexpected, biglang umulan "shit naman oh, summer tapos naulan, wtf" eto na at nakikipag siksikan ako sa sidewalk para makasakay lang..
"yun oh huminto na ang ulan"
biglang may tumabi sa akin na mag jowa..
"ano ba bhe, nakikiliti ako"
(on my mind) wtf at nakuha pa nailang mag harutan sa tabi ko.., ayoko sa lahat nakakakita ng mga corny na bagay. aalis na sana ako ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.. HAHAHA buti nga sa kanila...
BITTER na kung BITTER... oo na.. di naman dahil single ako..
ilang bus na ang dumaan sa harap ko pero di pa rin ako nakasakay dahil sa dami ng tao..
its been 8:00 pm, eto na pasakay na ko..
"yes sa wakas nakasakay na din"
ang weird ng lalaking humahabol sa bus namin, anu to meteor garden lang ang peg, di ko na lang pinansin..
siksikan to the maximum level, pero buti na lang at may bumaba at nakaupo din ako...
pa konti na ng pakonti ang tao sa bus,. I put my headset on and listening to the music dahil malayo layo pa ang byahe,
nakatingin ako sa bintana at nakaheadset kaya di ko napansin na may kumakausap sakin kung hindi nya pa ako kinalabit.
"yes?" sabay tanggal ng headset ko
"pwede bang makiupo" tanong nya sakin
............... O_O
shet na tulala ako, ang pogi nya as in ang pogi nya talaga ang puti ang tangkad, chinito... pero parang nashungahan ako sa tanong nya, parang gusto ko sabihin bakit akin ba itong bus para magpaalam ka LOL .. anyway pogi naman kaya ok lang..
at ito na nga magkatabi na kami... ang bango kahit medyo basa ang hair nya dahil sa ulan...
may hawak syang bracelet na parang familiar sakin, parang nakita ko na noon...
"ilang-ilang" sigaw ng konduktor
"meron kuya" sigaw ko dali dali akong bumaba ng bus, nasa dulong dulo kasi ako
"hay salamat nakababa din"
di pa ako nakakalayo ng parang may tumatawag sakin
"miss! miss!"
di ko naman pinansin kasi baka di naman ako yun, nagpatuloy ako sa pag lalakad, nag biglang may humawak sa braso ko...
shet kinabahan ako, uso pa naman ang holdaper dito samin...
"wait lang miss"
pumunta sa harap ko ang holdaper... nakayuko ako sa sobrang kaba...
............................ O_O
shocks... ang pogi ng holdaper.. este si pogi yung kasabay ko sa bus
"miss kanina pa kita hinahabol eh" sabi nya
"bakit? di ba mag katabi tayo kanina sa bus?"
"oo nga pero, ibibigay ko sana to sayo kanina sa bus kaso, nakatulog ka nung kinakausap kita, kaya hinintay na lang kitang makababa"
"ha?' lutang ako
"nalaglag mo to kanina nung tumakbo ka pasakay ng bus, tapos hinabol ko yung bus, tinatawag nga kita kaso tumingin ka lang, kaya ito sumakay na lang ako ng bus na sinakyan mo para maibigay sayo tong bracelet mo"
parang wala ako sa katinuaan nung inabot nya sa kamay ko yung bracelet, nakatitig ako sa kanya, nakatingin din sya sakin..
"thank you! anu nga name mo?"
"anthony"
"thank you anthony"
bigla na lang bumuhos ang malakas na ulan...
